3 กุมภาพันธ์ 2545 00:00 น.
`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`
นั่งเหม่อมองท้องฟ้าเวลาเช้า
คิดถึงเจ้าคนดีที่รักจ๋า
แต่ตอนนี้เจ้าไปอยู่ไกลตา
ร้องเรียกหาคิดถึงเจ้าอยู่ทุกวัน
นั่งเหม่อมองท้องฟ้าเวลาบ่าย
ใจผู้ชายคนนี้ที่คิดถึง
ยังเป็นห่วงน้องสาวให้คนึง
แล้วเราจึงออกเดินทางตามหาเธอ
นั่งตรงนี้มาก็นานมานเหนื่อยนัก
เพราะที่รักเราจึงยอมเหนื่อยอ่อน
เพราะที่รักไม่กลับมาเว้าวอน
สุดสะท้อนตอนที่รักจากไป
.........................................
2 กุมภาพันธ์ 2545 12:57 น.
`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`
หากตัวฉันคนนี้ไม่ลืมรัก
ก็คงจะไม่อกหักเพราะรักเขา
หากวันนี้มีแต่เราสองคน
ฉันอยากค้นหารักจากตัวเธอ
เราคบกันมาก็นานอยากพานรัก
และมันที่ค่านักสำหรับฉัน
และวันนี้ยังมีค่าของคืนวัน
ที่ตัวฉันนั้นรักเพียงแต่เธอ
ฉันรักเธอคนเดียวไม่เคยเปลี่ยน
เรายังรอคืนหมุนเวียนไม่เปลี่ยนผัน
เพราะสองเรามีพร้อมกันและกัน
สองนั้นจะอยู่เคียงข้างกัน
...............................................
ต่อ............. ขอเป็นตัวจริง.......
ขอเป็นตัวจริงในใจเธอสักครั้ง
แต่ก็ยังไม่มีเธออยู่เคียง
อยากจะมีตัวเธอคอยร่วมทาง
ไม่อยากห่างตัวเธอ แต่จำใจ
ในหัวใจอยากจะขอมีสักครั้ง
คนที่ยังเป็นตัวจริงของเธอหนา
ผมขอโทษผมแค่อยากสบตา
ปราถนาอยากจะขอเป็นตัวจริง
...................................................