29 มกราคม 2545 03:36 น.
`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`
จากวันนั้นถึงวันนี้ 6 ปีแล้ว
ยัยน้องแก้วหายหน้าไม่ส่งข่าว
หรือว่าน้องคนนี้ไปมีราคีคาว
ไม่ยอมส่งข่าวคราวกลับคืนมา
น้องไปนานนานมากมากที่สุด
น้องไปหยุดที่ไหนไม่กลับหัน
หรือว่าน้องลืมพี่นี้เร็วพัน
กลับหลังหันมาบ้างหนาคนดี
อยากให้รู้ว่ายังคิดถึงอยู่
ถึงพรูที่อยู่ไกลสุดแสน
แม้ว่าน้องจะอยู่คนละแดน
แม้อยู่แคว้นหนใดโปรดกลับคืน
......................................
ก็มันคิดถึงอ่ะครับ ส่งข่าวมาบ้างนะ
29/1/1 03:33 น.
28 มกราคม 2545 23:02 น.
`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`
สุดที่รักของฉันวันนี้อยู่ที่ไหน
อยู่กับใครหรือนเดียวช่วยบอกหนา
เราอยากพบอยากเจอเธอทุกเวลา
วันไหนหนาจะได้พบคบกับเธอ
สองสามเดือนเคลื่อนผ่านนานหนักหนา
ไม่มีแม้คำลาของเราสอง
หรือว่าเธอมีเขาคอยจับจอง
พี่มีน้องคนเดียวที่ห่วงยัย
ถ้ามีเขา...ขอจงบอกพี่ด้วย
ไม่มีใครนั้นช่วยพี่ได้หนา
นอกจากเธอคนเดียวที่บอกลา
พี่จะได้เชื่อว่าเธอไปจริง
ก่อนเธอลาพี่ขออะไรหนึ่งได้ไหม
เธอจากไปขอให้อย่าหลอกเขา
เพราะว่าพี่ไม่อยากให้เธอลา
ความสุขหนาเธอจงไขว่ค้ามัน
.........................................
28 /1 / 1 23:00 น.
28 มกราคม 2545 00:57 น.
`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`
จากไปแล้วในวันนี้สุดที่รัก
มันนานนักสำหรับลืมความหลัง
เพราะตัวน้องมันเหมือนยาชูกำลัง
ที่ทำให้พี่มีหวังอยู่ต่อไป
มันคงนานเหมือนกันกว่าทำได้
เพราะผู้ชายคนนี้ยังมีฝัน
แต่ยังไงพี่ก็จะขอทิ้งมัน
จากความฝันที่เหลือน้อยของหัวใจ
เธอมีสุขเรานี้ดีใจด้วย
เราจะช่วยดูแลอยู่ห่างห่าง
แต่ว่าเราไม่อยากอยู่ขวางทาง
เราจะสร้างความฝันเพียงผู้เดียว
ฝันครั้งนี้มันเกิดเพราะฉันสร้าง
สร้างจากความอ้างว้างของความฝัน
ถึงว่ามันไม่สวยงามเหมือนคืนวัน
ของวันนั้นที่ตัวเราร่วมสร้างมา
........................................
พี่ขอครั้งด้วยใจจริง
28/1/1 00:59 น.
28 มกราคม 2545 00:43 น.
`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`
28 มกรา วันเศร้าหนัก
เพราะคนรักของเราจะมีใหม่
เขาจะแต่งงานกันในเร็วไว
น้ำตาเรามันไหลตอนเขาลืม
เขาจากไปเราหน้าจะดีใจด้วย
เพราะเขาสวยแถมรวยทรัพยหนักหนา
อยู่กับเราเขาคงไม่สมราคา
ขอให้น้องสุขเถิดหนาตอนพี่ลา
ในอ้อมกอดเขามันสุขกว่าของพี่
แล้วคนดีก็ไม่จากอ้อมกอดฉัน
ขอให้น้องโปรดอย่ากลับคืนวัน
สุขเท่านั้นหรือตัวน้องที่ต้องการ
น้องจากไปหัวใจพี่ทรุดหนัก
นี่นะหรืออกหักอย่างเขาว่า
มันเจ็บแปลบแสบซ้ำในอุรา
เพราะว่าน้องอยู่เบื้องหนาเขาลาไป
...................................................
สุขเถิดน้องตอนพี่ลา
28 มกราคม 2545 00:46
26 มกราคม 2545 17:16 น.
`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`
เมื่อเราตื่นขึ้นมาจากความความฝัน
พบความจริงที่ฉันนั้นใฝ่ถึง
เธอยังบอกว่าเธอยังคนึง
ยังคิดดถึงตัวเราตลอดมา
เราดีใจเหมือนดั่งว่าได้แก้ว
เราสุขแล้วเพราะใจไม่เศร้าหมอง
เพราะว่าเรามีเธอเคียงคู่ครอง
คนที่เราหมายปองมาเนินนาน
30 มกราคมนี้คบรอบ
วันที่ชอบเอาความฝันมาเล่าสู่
เพราะว่าเรากับเธอคือเนื้อคู่
เราจะเดินสู่ประตูวิวาห์กัน
แต่แล้วกลับความหวังก็พังหมด
เหลือแต่หยดน้ำตาที่รินไหล
เพราะสาวเจ้าของเรานี้จากไป
ไกลแสนไกลเรานี้ตามไม่เจอ
เธอจากไปเรานี้คลั่งแทบบ้า
เราอยากฆ่าตัวตายไม่อยากเห็น
อยากจะอยู่กับเธอทุกเช้าเย็น
แต่ก็เป็นไม่ได้ใจไม่กล้าพอ
วิญญาณน้องขอให้ไปสู่ที่สุข
เรื่องความทุกข์พี่ขอรับคนเดียวหนา
ขอให้น้องสู่สวรรค์ชั้นค-รา
บนชั้นฟ้าพี่เจ้าเฝ้าแอบมอง
......................................
หยิบเรื่องเศร้าเก่าๆของหัวใจ
มาเขียนไว้ ณ ที่นี้ เพียงที่เดียว
26/1/1 16 :44 น.