13 ธันวาคม 2544 12:14 น.
`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`
ฉันรักเธอด้วยใจใฝ่ในรัก
ถึงเธอจะรักใครฉันไม่สน
ขอให้ฉันเป็นหนึ่งในกมล
จะไม่สนหญิงมากมายใจเธอครอง
ฉันรักเธอด้วยศักดิ์รักด้วยจิต
ไม่เคยคิดแบ่งใจใครเป็นสอง
ถึงแม้ฉันจะมีหญิงมากมายที่จอง
แต่ไม่ปองรักใครใจผูกพันธ์
ส่วนเธอนั้นจะรักใครฉันไม่ว่า
แต่ขออย่ารักเขามากเท่าฉัน
ถึงมีรักมากมายไม่สำคัญ
ให้รักฉันมากกว่าอย่าเลือนลาง
13 ธันวาคม 2544 12:14 น.
`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`
นั่งมองเธอเนินนาน เห็นตาเธอปริมหลับ
แค่นี้ผมถึงกล้าเขาไป กล้าเข้าไปหาเธอแต่ยัง
ไงผมก็ยังอยากพูดคุยกับเธอแต่ผมไม่อยากให้
เขารู้ว่าผมอยู่ข้างๆ
11 ธันวาคม 2544 13:55 น.
`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`
ขอบคุณความรู้สึกดีดีที่เคยมีให้กัน
ขอบคุณวานวันที่ดีกับฉันเสมอ
ขอบคุณที่ทำให้ฉันหลงละเมอ..
ขอบคุณที่วันนี้เหมือนฉันเพ้อเจ้อไปคนเดียว
แค่อยากบอกว่าวันนี้เสียใจ...
แค่อยากบอกว่าวันนี้เปล่าเปลี่ยว
ไม่มีเธออีกแล้ว..คนที่รู้สึกดีดีมากทีเดียว
ขอบคุณเวลาที่เคยรู้สึกอย่างเดียวกัน..
11 ธันวาคม 2544 13:55 น.
`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`
กับคนเก่าที่เธอไม่เคยลืม
กับฉันที่ยังคงปลื้มเธอเสมอ
คุณค่าจะมากน้อย ขึ้นอยู่กับเธอ
จะเลือกเก็บใครมาเพ้อในใจ
ความผูกพันที่ยาวนานต่างกัน ..
อาจเป็นปัจจัยสำคัญของเธอ ก็ได้
ฉันเข้ามาช้า ขณะที่ชีวิตเธอกำลังเปลี่ยนไป
ก็เค้า..กำลังจะไปจากเธอ
ขอให้เชื่อในฉัน - -
ที่จะรักและคงมั่นเสมอ
เวลาไม่ใช่คำตอบ ที่จะปฏิเสธฉัน จริงมั้ย?จ้ะเธอ
เชื่อเถอะ..ที่มีให้ จะเป็นอย่างนี้ไปเสมอ ตลอดกาล
10 ธันวาคม 2544 22:48 น.
`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`
จะรักษาในทุกความรู้สึก
จะรับรู้และเข้าใจในส่วนลึกของเธอเสมอ
จะรู้ค่าในความรักของเธอ
จะดูแลหัวใจเธอยิ่งกว่าใคร
ขอเพียงแค่เวลา..
ที่จะพิสูจน์ว่า ฉันรักเธอมากขนาดไหน
ขอเพียงแค่เธอคนนี้ยอมเปิดใจ
ฉันจะยกทั้งหัวใจมอบให้เธอ