29 ธันวาคม 2544 16:19 น.
`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`
รักฝักรากฝังใจไม่ให้เจ็บ
รักมันเน็บแนบที่ใจไม่ไปไหน
มันยังฝังลึกลงไปข้างใน
แล้วเหตุใดข้าไม่ชม
รักที่ลึกอยู่ข้างในนั้นรักแท้
มันจะไม่ผันแปรไม่ให้เจ็บ
เราจงเชื่อรักนี้ที่ยืนยง
รักจะยังฝังลงในใจเรา
28 ธันวาคม 2544 01:12 น.
`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`
ในวันแรกที่เจอเผอแอบรัก
ในวันแรกเขาทักเราแอบซึ้ง
ในวันแรกเขายิ้มเราตะลึง
ในวันแรกเราจะจำตลอดมา
ในวันนี้วันที่เรานั้นมอบรัก
ในวันนี้ที่เรารู้จักเขา
ในวันนี้ที่เธอนั้นมีเรา
ในวันนี้ที่เรานั้นเข้าใจ
แล้ววันนั้นวันที่เรามีเรื่องขึ้น
แล้ววันนั้นวันที่เราแอบทนฝืน
แล้ววันนั้นวันที่เรานั้นกล้ำกลืน
แล้ววันนั้นวันที่เรามีน้ำตา
จากวันนั้นเรานี้ไม่เคยพบ
จากวันนั้นวันที่เราจบยังฝืน
จากวันนั้นวันที่เราสุดกล้ำกลืน
จากวันนั้นวันที่เรากลั้นบอกลา
ในวันจากวันนี้เราอยากพบ
ในวันจากวันนี้เราคิดถึง
ในวันจากวันนี้เราคนึง
ในวันจากเราขอซึ้งอีกหนึ่งครา
จากไปแล้วในวันนี้ยังอยากพบ
อยากจะพบเหมือนวันแรกจะได้ไหม
เราอยากคืนรักให้เธอเหมือนวันที่ได้ใจ
แต่สุดท้ายเราขอลาแล้วหนาเธอ
..............................................................
25 ธันวาคม 2544 22:04 น.
`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`
เรากลับมาเจอกันในวันหนึ่ง
เขาจะขอกลับมาซึ้งกับเราใหม่
เราไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร
เรากลัวแต่หัวใจเราอยากลอง
เราจึงคุยกับหัวใจเจ้าเคยเจ็บ
จะมาเก็บเอาใจเธออีกคราไหม
เรานั้นพูดกับหัวใจว่าเราไม่
จะไม่ได้ผิดหวังเสียน้ำตา
เราจะเก็บเธอไว้ในใจเสมอ
เราจะคิดเคยมีเธออยู่เสมอ
เราเขาฉันมันและเธอ
ก็เคยเจอเรื่องน้ำเน่าเราสี่คน
.............................................
ไม่อยากเสียน้ำอีกต่อไป เราจะเดินไป
ตามทางที่เราเลือกเอง ถึงแม้ไม่มีเขา
22 ธันวาคม 2544 04:48 น.
`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`
เราจะไปลาเธออีกทีไหม
เรากลัวว่าหัวใจเราไหวหวั่น
เรากลัวเธอคนนั้นกลับคืนวัน
เรากลัวจะผกผันอีกหนึ่งครา
เราตั้งใจจะไปลาลาเสียที
เราไม่มีอะไรต่อกันแล้ว
เรามาลาลาแล้วหนาแม่แก้วตา
เราขอลาคนลวงเศร้าทรวงใน
เราจะไม่มีน้ำตาให้เธอแล้ว
เราจะไม่แม้มองเธอเสมอเหมือน
เราต้องลาลาจากไม่แชเชือน
เราจะเตือนเตือนทุกคนที่คบเธอ
เรานั้นเหนื่อยเรานี้อยากจะพัก
เราจะไม่รักใครง่ายแล้วหนา
เรานี้กลัวกลัวจะเสียน้ำตา
เราขอลาครั้งสุดท้ายน้ำตาริน
.................................................
21 ธันวาคม 2544 17:31 น.
`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`
ตั้งแต่เราเดินกลับมาอีกครานั้น
เรามุ่งมั่นว่าเราจะไม่ไปไหน
เรารักเธอเรารักด้วยหัวใจ
เธอจะอยู่อย่างไรเรายังแคร์
เราจะคอยดูแลวันแพ้พ่าย
ถ้าผู้ชายคนนั้นเขาทิ้งฝัน
เราจะคอยดูแลเยื่ยไยกัน
ด้วยเพราะรักและผูกผันฉันรักเธอ
.................................................