24 มกราคม 2545 22:33 น.
`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`
เรื่องเก่าเก่าฉันอยากลืมมันให้หมด
ไม่อยากจดมันไว้ในใจหนา
อยากให้รู้คิดถึงเธอตลอดมา
เสียน้ำตาเพราะเธอนั้นมาลวง
ไม่อยากเสียน้ำตาให้เธออีก
เราขอปลีกกายห่างทางเธอหนา
เรามีเธอเธอไม่มีเราตลอดมา
เราขอลาเธอไปไม่ห่วงเธอ
เราอยากอยู่คนเดียวในที่เงียบ
ไม่อยากเปรียบว่ามีเธออยู่หนา
เธอคนนั้นไปไกลจนลับตา
พี่ขอลาครั้งนี้ไม่มีเธอ
............................................
บนเส้นทางสายใหม่ที่ฉันเลือก
จะไม่ขอเจอะเจอเธออีกแล้ว
24/1/1 21 :5
24 มกราคม 2545 02:38 น.
`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`
เรื่องเก่าเก่าของคืนวันที่ผันผ่าน
คิดอยู่นานเอามาเล่าจะดีไหม
แต่เรานี้ไม่กล้ายังจะทำใจ
กลัวว่าเล่าออกไปไม่เหมือนเดิม
เรื่องเกิดขึ้นอยู่โรงเรียนตอนที่พัก
เราพูดคุยรู้จักทักปราศัย
ได้พูดคุยเรื่องรักของหัวใจ
เราสองคนมีให้ตลอดมา
แต่ไม่นานความรักก็ผันเปลี่ยน
เธอไปเรียนที่อื่นห่างไกลหนา
เรารักเธอแต่เธอทำมายา
เราขอโทษที่ว่าเธอรุนแรง
ในวันหนึ่งเห็นเธอเดินกลับเขา
คนที่เรานั้นรักและห่วงหา
ไปกลับเขาขอให้เธอนั้นกลับ
เพื่อบอกลาเราบ้างจะขอบคุณ
เหมือนเราโดนฟ้าฝ่าลงกลางใจ
แล้วน้ำตามันไหลให้เธอหนา
เรานั้นโกรธที่เธอไม่บอกลา
เหมือนฟ้าฝ่ากลางใจฉันไม่ลืม
อยากจะเล่าต่อไปใจไม่ไหว
ที่หัวใจของเราปวดหนักหนา
ไม่ไหวแล้วนะเธอแม่แก้วตา
แล้วก็มีน้ำตาไหลเป็นทาง
............................................
หยิบเรื่องเก่าๆของหัวใจเอามาเล่า..
21 มกราคม 2545 02:24 น.
`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`
เมื่อวันแรกที่ใจเราใฝ่รัก
อยากรู้จักรักนั้นมากเลยเลยหนา
แต่ความรักที่เขาให้กลับมา
มันเหมือนว่ารักนั้นมันสีดำ
รักของเราเขาบอกว่าไม่เลือก
เรานั้น......ทำไมให้ใจเหงา
เราไม่โกรธที่เธอไม่มีเรา
เพราะว่าเธอมีเขาเต็มหัวหัวใจ
ความรักสอนอะไรเราตั้งหลายอย่าง
มีตัวอย่างที่รักสอนให้ได้เห็น
ตัวอย่างเช่นสอนให้คนชาเย็น
สอนให้เป็นฆากรตอนที่ควง
ความรักนั้นเหมือนดาบมีคมสอง
ใครอยากลองต้องทำใจไว้ดีหนา
เราขอโทษที่เราพูดเรื่องเก่ามา
เธอคงจะไม่ว่าเราหนาเธอ
เรื่องของเราสองคนมันเกิดขึ้น
เราฝันถึงแต่เธอเสมอหนา
เธอไม่ยอมบอกเราว่าจะลา
ตอนที่คบกันมาก็สุขใจ
ไม่อยากเล่าเรื่องเก่าเรายังคิด
เราหรือเธอที่ผิดหรือเราสอง
เราคงไม่ได้เกิดมาเพื่อครอบครอง
ขอให้น้องโชคดีพี่ขอลา
..............................................
เราก็ไม่อยากพูดเรื่องเก่าแต่มันยังคิด
21/01/2544 02:21 น.
(ปล. แต่งตัวเองยังงง เลยอ่ะครับ ว่าคิดจะ
เล่าเรื่องเก่าๆดีไหม ยังคิดอยู่เหมือนกัน)
21 มกราคม 2545 02:09 น.
`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`
ในวันนี้วันที่เรายังได้พบ
ในวันนี้วันที่เราประสพฝัน
ในวันนี้วันที่เราไม่ลืมกัน
วันที่ความผูกพันเรากลับมา
การกลับมาของรักที่ยิ่งใหญ่
แต่กลับมาไม่มีใครใจเศร้าหมอง
นึกว่ากลับมาจะมีเธอเคียงคู่ครอง
แล้วตัวน้องไม่กลับมาดั่งที่ใจ
การกลับมาเพื่อบอกลาขอบใจด้วย
ที่เธอช่วยกลับมาให้พี่เห็น
พี่ดีใจที่เธอไม่ทำชาเย็น
พี่ขอเป็นพี่ชาเท่านั้นพอ
จากไปแล้วขอให้น้องอย่าหมองทุกข์
ขอให้สุขทุกวันนะน้องจ๋า
ตัวของพี่คนนี้ขอบอกลา
สุขเถิดหนาพี่ลาไกลใจเหมือนเดิม
.......................................
ขอให้น้องสาว ของพี่มีความสุขนะ
ถึงแม้การจากไปของพี่ครั้งนี้พี่เอง
ก็ไม่รู้ว่าเมื่อไรพี่จะได้กลับมาที่นี้อีก
21/1/1 01:58 น.
20 มกราคม 2545 03:36 น.
`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`
อยากให้เขาคนนั้นได้รับรู้
ว่าเรายังมีเธออยู่ในใจเสมอ
แค่อยากพบแค่แอบยังอยากเจอ
เราขอโทษนะเธอที่แอบมอง
ก็ตัวเราคนนี้มันไม่กล้า
เรากลัวว่าเธอนั้นจะไม่เห็น
เรากลัวเธอนั้นหนาทำชาเย็น
เราขอเป็นอยากนี้ได้ไหมเธอ
ขอให้เธอโชคดีแล้วมีสุข
เรื่องความทุกข์ขอให้อย่ามีหนา
ทุกข์ทุกอย่างขอให้อยู่ที่พี่ญา
สุขเถิดหนาน้องพี่ที่รักเธอ
............................................
ขอให้มีความสุขมากๆนะจ๊ะน้องรัก
20/1/1 03:32 น.