11 ธันวาคม 2544 13:55 น.
`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`
ขอบคุณความรู้สึกดีดีที่เคยมีให้กัน
ขอบคุณวานวันที่ดีกับฉันเสมอ
ขอบคุณที่ทำให้ฉันหลงละเมอ..
ขอบคุณที่วันนี้เหมือนฉันเพ้อเจ้อไปคนเดียว
แค่อยากบอกว่าวันนี้เสียใจ...
แค่อยากบอกว่าวันนี้เปล่าเปลี่ยว
ไม่มีเธออีกแล้ว..คนที่รู้สึกดีดีมากทีเดียว
ขอบคุณเวลาที่เคยรู้สึกอย่างเดียวกัน..
11 ธันวาคม 2544 13:55 น.
`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`
กับคนเก่าที่เธอไม่เคยลืม
กับฉันที่ยังคงปลื้มเธอเสมอ
คุณค่าจะมากน้อย ขึ้นอยู่กับเธอ
จะเลือกเก็บใครมาเพ้อในใจ
ความผูกพันที่ยาวนานต่างกัน ..
อาจเป็นปัจจัยสำคัญของเธอ ก็ได้
ฉันเข้ามาช้า ขณะที่ชีวิตเธอกำลังเปลี่ยนไป
ก็เค้า..กำลังจะไปจากเธอ
ขอให้เชื่อในฉัน - -
ที่จะรักและคงมั่นเสมอ
เวลาไม่ใช่คำตอบ ที่จะปฏิเสธฉัน จริงมั้ย?จ้ะเธอ
เชื่อเถอะ..ที่มีให้ จะเป็นอย่างนี้ไปเสมอ ตลอดกาล
10 ธันวาคม 2544 22:48 น.
`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`
จะรักษาในทุกความรู้สึก
จะรับรู้และเข้าใจในส่วนลึกของเธอเสมอ
จะรู้ค่าในความรักของเธอ
จะดูแลหัวใจเธอยิ่งกว่าใคร
ขอเพียงแค่เวลา..
ที่จะพิสูจน์ว่า ฉันรักเธอมากขนาดไหน
ขอเพียงแค่เธอคนนี้ยอมเปิดใจ
ฉันจะยกทั้งหัวใจมอบให้เธอ
10 ธันวาคม 2544 22:48 น.
`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`
แค่ความจริงใจ ..
ขอเธอทำให้ได้เพียงเท่านั้น
สุนัขรับใช้ ยังมี ให้เจ้าของมัน
เธอเป็นใครกัน ทำได้แต่หักหลัง เนรคุณ
ไม่ได้เทียบแต่เปรียบเปรย
ให้ไปคิดเฉยๆ ไม่ต้องหัวหมุน
เผื่อจะคิดอะไรได้บ้าง กับคนที่เคยเจือจุน
โปรดสำนึกในบาปบุญ อย่าทรยศคนที่รักคุณ เลย..คนดี
10 ธันวาคม 2544 22:48 น.
`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`
เธอเห็นท้องฟ้านั่นไหม ..
มีบางสิ่งซ่อนไว้ ตรงนั้น
ยามใดที่เธออ่อนล้า จงมองฟ้านั่น
จะมีดวงตาของฉันเฝ้าห่วงใย
ลองเปิดใจ เพื่อค้นพบ
ถึงความรู้สึกที่ทวีทบ ไม่ว่าวันไหน
จะดูแล เมื่อเธอเหงาใจ
และทุกยามที่เธอไม่มีใคร จะมีฉันเคียงไหล่ ..ไปเสมอ