9 สิงหาคม 2550 20:08 น.
คนเสียแฟน
เมื่อเขาลวงหลอกล่อก็ขอรัก
ถึงอกหักซ้ำสองไม่ลองหา
จะไม่รับดวงใจใครเข้ามา
ช่วยรักษาแผลใจไว้ให้เรา
ถึงจะมีสักหนึ่งหรือเพียงแสน
จะหวงแหนรักนี้ไว้ให้เขา
ถึงจะเจ็บเพียงไหนเรื่องของเรา
รักเหมือนเสาคงแน่นไม่แค้นเธอ
8 สิงหาคม 2550 20:30 น.
คนเสียแฟน
ใช่ไม่รักแต่รักไปก็ไร้ค่า
ใช่อ่อนล้าแต่ท้อเกินจะสู้ไหว
ใช่เจ็บปวดแต่รวดร้าวเกินสิ่งใด
ใช่เปลี่ยนใจแต่มันชาจนเริ่มชิน
แม้วันนี้ไม่มีรักเหมือนวันก่อน
แม้วันนี้ความอาทรจะสูญสิ้น
แม้วันนี้ไร้น้ำตาจะหลั่งริน
ไม่เดือดร้อนไม่แดดิ้นไม่สิ้นลม
8 สิงหาคม 2550 20:23 น.
คนเสียแฟน
ใครหนอใครรักเราเท่าชีวิต
ใครเล่าคิดอบรมบ่มนิสัย
ใครเล่าคอยปลอบปลุกให้ทุกข์คลาย
ใครเล่าใครที่ให้น้ำนมเรา
ใครเล่าใครเฝ้าเลี้ยงดูอยู่ไม่ห่าง
ใครเล่าใครไม่ยอมจากเจ้าไปไหน
ใครคนนั้นคือ "แม่" เรานี่ไง
แม่ผู้ให้กำเนิดเราเกิดมา
พระคุณแม่นั้นเลิศประเสริฐสุด
พระคุณแม่เปรียบประดุจสุดล้ำค่า
แม่ทุกคนรักลูกตลอดมา
ลูกนั้นหนาควรมอบตอบแทนคุณ
เป็นคนดีของแม่อย่าทำให้แม่เสียใจ รักแม่ให้มาก ๆ นะคะ
8 สิงหาคม 2550 20:12 น.
คนเสียแฟน
ไม่มีความหมายกับใจฉัน
เธอควงใครอย่างนั้นก็ไม่สน
เธอเอาใครมาอวดไม่ร้อนรน
ตอนนี้ไม่มีเธอปะปนกับหัวใจ
อย่ามานึกนะว่าจะอิจฉา
เอามาควงต่อหน้ายังไงก็ได้
Sweet กันให้พอทำได้ก็ทำไป
ตอนนี้ฉันไม่เห็นเธอเป็นอะไรนอกจาก
" ไม้หลัก ไม้ตอ "
หน้าส่วนตัว
951
