25 กรกฎาคม 2548 22:13 น.
คนเมืองลิง
อุทาหรณ์สอนใจในปริศนา
ทำทีท่าหวังดีมีจุดหมาย
แต่เบื้องหลังร้ายลึกไม่นึกอาย
ซ่อนแผนร้ายเล่ห์กลคนหวังดี
กระดังงาลนไฟให้ความหอม
ภมรพร้อมดอมดมสมวิถี
แมลงหรือควรคู่หมู่มาลี
ดั่งสตรีคู่เคียงเพียงชายชาญ
หญิงสูงศักดิ์รักคนบนศักดิ์ศรี
รักความดีมั่นคงตรงหลักฐาน
เป็นสุภาพบุรุษสุดเปรียบปาน
ทั้งดวงมาลย์ให้เขาได้ครอบครอง
เรื่องหัวนอนปลายเท้าเล่าไม่เสร็จ
ความสำเร็จอันดีอยู่ที่สมอง
จะดูคนไม่ยากหากตรึกตรอง
เพียงหยั่งลองสำนึกรู้สึกดี
อย่าเอาตนริบัญญัติบรรทัดฐาน
อย่ากล่าวขานคำอสัตย์ให้บัดสี
จงวางตัวให้ห่างอเวจี
จะเป็นศรีแก่ตนบนโลกา
เป็นบทกลอนสอนใจให้อีกเรื่อง
หวังปลดเปลื้องดวงจิตริษยา
เพื่อประเทืองสติและปัญญา
เพื่อรักษากมลพ้นทางมาร
17 กรกฎาคม 2548 20:35 น.
คนเมืองลิง
ตีนกับตาอยู่กันมาแสนผาสุข
จะนั่งลุกยืนเดินเพลินหนักหนา
มาวันหนึ่งตีนทะลึ่งเอ่ยปรัชญา
ว่ามีคุณกว่าตาเสียจริงๆ
ตีนช่วยพาตาเที่ยวที่ต่างๆ
ตาจึงได้เที่ยวชมนางและช็อปปิ้ง
เพราะฉะนั้นดวงตาจงประวิง
ว่าตีนนี้เป็นสิ่งควรบูชา
ตาได้ฟังตีนคุยโม้ก็หมั่นไส้
จึงร้องออกบอกไปด้วยโทสา
ว่าที่ตีนเดินไปได้ก็เพราะตา
ดูมรรคาเศษแก้วหนามไม่ตำตีน
เพราะฉะนั้นตาจึงสำคัญกว่า
ตีนไม่ควรคิดจะมาดูหมิ่น
สรุปว่าตามีค่าสูงกว่าตีน
ทั่วธานีตีนไปได้ก็เพราะตา
ตีนได้ฟังให้คั่งแค้นแสนจะโกรธ
เร่งกระโดดออกไปใต้หน้าผา
เพราะอวดดีคุยเบ่งเก่งกว่าตา
ดวงชีวาจะดับไปไม่รู้เลย
ตาเห็นตีนทำเก่งเร่งกระโดด
ก็พิโรธแกล้งระงับหลับตาเฉย
ตีนพาตาถลาล้มทั้งก้มเงย
ตกผาเลยตายห่าทั้งตาตีน
วิวาทํ ภยโต ทิสฺวา อวิวาทญฺจ เขมโต
สมคฺคา สขิลา โหถ เอสา พุทฺธานุสาสนี
ท่านทั้งหลายเห็นความวิวาทโดยความเป็นภัย และเห็นความไม่วิวาท
โดยความเป็นธรรมอันเกษม(จากภัย)แล้ว จงเป็นผู้มีความพร้อมเพรียงกัน
มีความประณีประนอมกันเถิด นี้เป็นพุทธานุศาสนี
จากหนังสือ(ดับ)ความวุ่นวาย ทางสายเอก ของวัดทางสายเอก
14 กรกฎาคม 2548 17:51 น.
คนเมืองลิง
หวลรำลึกเรื่องเก่าแต่คราวหลัง
เมื่อครั้งยังพากเพียรเรียนศึกษา
ใฝ่ความรู้ท่องจำตามตำรา
หาวิชาเพื่อไว้ใช้เลี้ยงตน..
มิตรสหายหลายคนแสนซนนัก
เป็นเพื่อนรักหยอกเย้าเราทุกหน
เล่นสนุกสุขสันต์กันทุกคน
สุขเหลือล้นเสมอกับเกลอเรา
ผ่านมานานให้หวนครวญคิดถึง
เฝ้าคนึงถึงมิตรให้จิตเหงา
อยากพบปะสังสรรค์ในวันเนา
คืนสู่เหย้าอีกครั้งยังโรงเรียน
จึงนัดหมายวันพบประสบเพื่อน
เพื่อย้ำเตือนมิตรภาพตราบเกษียณ
จะถามข่าวเล่าความหลังครั้งพากเพียร
เพื่อแลกเปลี่ยนเรื่องพบประสบมา
ถึงกำหนด..วันชื่นคืนสู่เหย้า
เสียงหมาเห่าโหยหวนชวนผวา
ซากวัตถุโบราณละลานตา
คนชรา..มารวมมิตรชิดสัมพันธ์
เหมือนป่าช้าวัดแตก...แปลกแต่จริง
บ้านผีสิงยังเอ๋อเจอเพื่อนฉัน
คืนปล่อยผีหรือไฉนอย่างไรกัน
หรือสังสรรค์รวมกลุ่มประชุมเพลิง
7 กรกฎาคม 2548 23:25 น.
คนเมืองลิง
อะไรหรือซ่อนอยู่ในแก้วเหล้า
ก็น้ำเปล่าโซดามาผสม
น้ำแข็งนิดสุราหน่อยปล่อยอารมณ์
ลืมเศร้าตรมขมขื่นในคืนเมา
ดื่มไปเถิดถ้าช่วยอำนวยสุข
เสริมสนุกสุขสันต์ในวันเหงา
ลืมวิโยคโศกศัลย์พลันบรรเทา
ก็เพราะเหล้าช่วยกล่อมแหละย้อมใจ
มองดีดีเหล้านี้มีสาระ
อิงธรรมะชี้ชัดอัชฌาสัย
พอได้กินดื่มด่ำฉ่ำฤทัย
สร้างมิตรให้มาเยือนเป็นเพื่อนกัน
มิตรภาพซาบซ่านผ่านแก้วเหล้า
สหายเราสำราญสมานฉันท์
เกินพอดีสำแดงแปลงสัมพันธ์
อาจห้ำหั่นกันเองลืมเกรงใจ
จากมิ่งมิตรเป็นศัตรูคู่อาฆาต
อาละวาดเพราะน้ำเพี้ยนเปลี่ยนนิสัย
เป็นนักเลงฉับพลันในทันใด
ลืมเยื่อใยไมตรีที่มีมา
รสดีกรีที่ผสมอย่างกลมกล่อม
แสนละม่อมละไมในชิวหา
ดั่งชีวิตสุขทุกข์เศร้าเคล้าน้ำตา
ผสมมาเป็นยาใจให้แก่ตน
คิดให้ดีโลกนี้มีหลายอย่าง
มีหลายทางสลับอย่างสับสน
ถ้าคิดดีมีสุขไม่ทุกข์ทน
คิดกังวลเหมือนไฟเผาใจตัว
2 กรกฎาคม 2548 23:01 น.
คนเมืองลิง
เศรษฐกิจตกสะเก็ดพาเคล็ดยอก
หาทางออกไม่เจอเงินเฟ้อซ้ำ
ประชาชนคนยากต้องตรากตรำ
แสนชอกช้ำน้ำมันรถซดเงินตรา
ค่าครองชีพถีบตัวสูงยิ่งยุ่งเหยิง
บาทกระเจิงเหลิงลามตามประสา
ตรึงไม่หยุดฉุดไม่ไหวในราคา
ปล่อยลอยค่าเงินบาทพินาศพลัน
ร้านค้าขายรายย่อยทยอยปิด
เศรษฐกิจผันผวนชวนผกผัน
ราชการงานประจำต้องรำพัน
แสนจาบัลย์รันทดสลดทรวง
รายจ่ายเพิ่มรายรับอยู่กับที่
รัฐมนตรีบีฑาเงินตราหลวง
คอร์รัปชั่นปั่นหุ้นนายทุนลวง
ล้วนตักตวงผลโภชประโยชน์ตน
เศรษฐกิจบิดเบือนเยือนลงเหว
เพราะคนเลวพาพังเพียงหวังผล
คนรับกรรมนั่นหนาประชาชน
ต้องทุกข์ทนเพราะเงินบาทถูกฟาดฟัน
หน้าส่วนตัว
2917
