25 มกราคม 2548 22:59 น.
คนเมืองลิง
ราตรีเพิ่ง เริ่มต้น ชอบกลนัก
หลบมาพัก สนทนา กับสหาย
หลากเรื่องราว เล่าขาน กันมากมาย
จนน้ำลาย เริ่มเหนียว เปรี้ยวปากจัง
ตามองกัน รู้ซึ้ง ถึงความหมาย
ชวนกันย้าย ที่ใหม่ อย่างใจหวัง
เลือกสถาน บรรเลง มีเพลงฟัง
ฟื้นความหลัง ครั้งเก่า เคล้าดนตรี
สั่งเหล้ามา พร้อมมิกเซอร์ นะเกลอเอ๋ย
เหมือนอย่างเคย เริงร่า ท้าแสงสี
วัยคะนอง ก่อนเก่า นั้นเข้าที
ชีวิตมี สีสัน ในวันวาน
สนทนา เข้าที เป็นปี่เป็นขลุ่ย
ยามได้คุย ลืมทุกข์ สนุกสนาน
ความหลังครั้ง ต่อยตี ตะลีตะลาน
ต่างซมซาน แทบชัก สะบักสะบอม
วีรกรรม ครั้งก่อน สะท้อนสะท้าน
ดั่งผสาน เหล้าอุ ทะนุถนอม
สุราลอย น่าดม ยิ่งกลมยิ่งกล่อม
โชยกลิ่นหอม คลายเครียด ละเมียดละไม
วิธีชง แนะนำ จำให้มั่น
ได้รู้กัน ลอยแก้ว แพร้วไฉน
น้ำแข็งลง โซดาน้ำ ตามเข้าไป
เหลือที่ใส่ เหล้าหนอ พอประมาณ
ผสมเสร็จ รีบยก กระดกดื่ม
แล้วอย่าลืม เขวี้ยงแก้ว แถวหน้าร้าน
เล็งให้มั่น จะจะ กะกบาล
อย่าอยู่นาน วิ่งไว้ ตัวใครตัวมัน...555 โกยแล้วจ้า....ตัวใครตัวมันว๊อยยยย
21 มกราคม 2548 23:22 น.
คนเมืองลิง
ข้าวผัดปลาเค็ม
จะผัดข้าว ปลาเค็ม ให้เต็มสูตร
ใช่แค่พูด ขอท้า ทำอาหาร
เตรียมข้าวสวย สองถ้วย ด้วยชำนาญ
ทั้งใบ-ก้าน ผักคะน้า ปลาอินทรี
ทั้งขิงสับ กับกระเทียม เตรียมให้พร้อม
ไม่อ้อมค้อม เริ่มพลาง อย่างสุขี
ลวกคะน้า ในน้ำร้อน ก่อนจึงดี
ผักสดสี เขียวงาม อร่ามตา
ตั้งกะทะ ใส่น้ำมัน ครั้นพอร้อน
เนื้อไก่หย่อน ลงคลุก พอสุกหนา
ตักแยกไว้ ใส่ชาม ตามตำรา
แล้วทอดปลา ลงต่อ พอเหลืองงาม
ใส่กระเทียม ขิงสับ ตำรับต่อ
ครั้นเหลืองพอ ตีไข่ ไม่ผลีผลาม
ผัดเข้ากัน สักครู่ อย่าวู่วาม
เนื้อไก่ตาม อย่าเหลือ พร้อมเนื้อปลา
นำข้าวสวย ลงต่อ พอได้ที่
เข้ากันดี แล้วให้ ใส่คะน้า
เติมเครื่องปรุง ตามใจ ให้โอชา
แล้วจัดหา จานเสิร์ฟ อิ่มเอิบพลัน
เครื่องปรุง
ข้าวสวย 2 ถ้วย
ปลาอินทรีเค็มหั่นลูกเต๋าเล็ก 1/2 ถ้วย
ก้านคะน้าปอกเปลือก หั่นลูกเต๋าเล็ก 1/2 ถ้วย
เนื้อไก่หั่นลูกเต๋าเล็ก 1/2 ถ้วย
ไข่ไก่( เฉพาะไข่แดง ) 2 ฟอง
กระเทียมสับละเอียด 2 ช้อนโต๊ะ
ขิงสับละเอียด 2 ช้อนโต๊ะ
น้ำมันพืช 2 ช้อนโต๊ะ
เกลือป่น พริกไทยป่น น้ำตาลทรายเล็กน้อย
แตงกวา ตามชอบ
จากหนังสือ Cuisine ค่ะ
กลเม็ดเคล็ดลับ...อย่าลืมใส่ไม้มะยม อุ๊ย...ไม่ใช่ค่ะ ใส่ใจ+ความรักลงไปด้วยนะคะ รับรอง..แซ่บ...มั้งคะ ถ้าท้องเสียก็ตัวใครตัวมันนะคะ อิอิ
19 มกราคม 2548 22:41 น.
คนเมืองลิง
ฟังพระสวด อภิธรรม นำให้คิด
ว่าชีวิต นี้ไม่แน่ ย่อมแปรผัน
มีเกิดแก่ เจ็บตาย ในชีวัน
ต้องอาสัญ อำลา พารำพึง
เห็นกันอยู่ หลัดๆ กลับพลัดพราก
เหลือเพียงซาก รอยอาลัย ให้คิดถึง
คือความดี ที่ทำไว้ ให้คำนึง
เพื่อซาบซึ้ง ความหมาย ในกายตน
อนิจจัง ความไม่เที่ยง เยี่ยงฉะนี้
ทุกชีวี หลบลี้ หนีไม่พ้น
ตาลปัตร เขียนไว้ ยามได้ยล
เป็นเหตุผล ข้อคิด สะกิดใจ
ไปไม่กลับ ลาลับ ไม่กลับหวน
จงใคร่ครวญ หลับไม่ตื่น ฝืนได้ไหม
ฟื้นไม่มี หนีไม่พ้น ทุกคนไป
ไม่มีใคร พ้นบท กฏแห่งกรรม
19 มกราคม 2548 19:30 น.
คนเมืองลิง
เริ่มอึดอัด ยืดยาด ขาดคล่องแคล่ว
คงไม่แคล้ว ความอ้วน แปรปรวนร่าง
ส่องกระจก ตกใจ ในเอวบาง
อล่างฉ่าง ไขมัน นั้นมาแทน
หมูสามชั้น ชิดซ้าย ขายไม่ออก
ไขมันพอก เสียมิด จนผิดแผน
ใส่กางเกง เอวต่ำ ขำทั่วแดน
อับอายแสน หน้าท้อง ฟ้องสายตา
ออกกำลัง ร่างกาย ให้เหงื่อออก
พาเคล็ดยอก ปวดเจ็บ เหน็บแขนขา
ทั้งหิวโหย โรยแรง แฝงระอา
ร้าวอุรา เหนื่อยหนอ พาท้อใจ
จะกินยา ลดความอ้วน ล้วนเสพติด
มันมีฤทธิ์ กดประสาท หวาดหวั่นไหว
หรือจะดูด ไขมัน พรั่นทรวงใน
ชวนเสียวไส้ แค่คิด จิตอาดูร
หมดหนทาง จำทน เป็นคนอ้วน
ฉายาล้วน เจ็บแสบ แทบเสียศูนย์
เรียกหมูอ้วน ช้างน้ำ ซ้ำพะยูน
คุณสมบูรณ์ เปรียบเปรย เย้ยให้พอ
ยิ่งคิดมาก ก็ยิ่งกิน ไม่สิ้นสุด
ยั้งไม่หยุด ขนมหวาน อาหารหนอ
รับประทาน เต็มที่ อย่ารีรอ
ให้ล้นคอ กลมกลิ้ง ยิ่งสะใจ
9 มกราคม 2548 20:39 น.
คนเมืองลิง
แมวไม่อยู่ หนูร่าเริง เพิ่งเคยเห็น
พี่เราเป็น แบบนี้ มีที่ไหน
น้องเข้าป่า แค่คืน ทำขื่นใจ
ประชดใส่ หาเหตุ ออกเขตเรือน
บอกตามตรง ก็ได้ ใจอยากเที่ยว
ทำลดเลี้ยว หาข้ออ้าง ช่างเชือดเฉือน
เศร้าสับสน ปนเหี่ยวใจ ไยแชเชือน
ทำบิดเบือน แท้จริง ลิงโลดทรวง
พอน้องกลับ ทำหงอย ละห้อยจิต
ทำหงุดหงิด เฉไฉ ให้ห่วงหวง
เพิ่งได้รู้ ความจริง ทุกสิ่งลวง
แท้ตักตวง ความสนุก สุขเพียงตน
แม่..ดอกราตรี กลอนนี้ ที่ชี้ชัด
หลักฐานมัด เพื่อเหล่หนุ่ม ซุ่มหวังผล
กรรมตามทัน ชายไม่จริง หญิงซ้อนกล
น้องสุดทน อับอาย ขายหน้าแทน..
อยากหัวร่อ เยาะซ้ำ ขำจริงหนา
อยากจะบ้า เมื่อพี่ นี้เสียแผน
อยากเอาปี๊ป คลุมหัว เดินทั่วแดน
อยากจะแค่น ใจปลอบ เพราะชอบใจ ( ฮ่า ฮ่า ฮ่า )
หน้าส่วนตัว
5768
