ดั่งสายน้ำไหลไปไม่ย้อนกลับ เธอไปแล้วไปลับไม่กลับหลัง กระชากใจให้เศร้าร้าวประดัง เป็นความหลังที่ฝังใจลืมไม่ลง หากใจฉันบอบบางเหมือนดั่งแก้ว คงแหลกแล้วแตกลุ่ยเป็นผุยผง แม้นเก็บเศษรวมกันได้อย่างบรรจง มันก็คงต่อได้ไม่เหมือนเดิม แก้วที่มันร้าว ไม่นานก็คงจะแตก ใจที่มันร้าวไม่นานก็ คงแหลก แตกสลายไม่มีวันเหมือนเดิม..........
หน้าส่วนตัว
3843
