30 กันยายน 2547 23:09 น.
คนเมืองลิง
สับสน อลหม่าน
วิ่งพล่าน ประสานเสียง
บ้านใกล้ และเรือนเคียง
วิ่งเลี่ยง อลวน
ใจสั่น และงันงก
ตระหนก เป็นล้นพ้น
ล้มลุก จนลุกลน
ทุกคน ล้วนวุ่นวาย
สิ่งใด ไหนใกล้มือ
หยิบถือ ขึ้นมาได้
ไม่นึก ถึงสิ่งใด
คว้าได้ ไว้เป็นพอ
น้ำตา ก็รินไหล
วิ่งไป ทั้งใจท้อ
ไฟไหม้ ไม่รั้งรอ
ลามต่อ ถึงบ้านเรา
หมดแรง และสิ้นหวัง
ความหลัง ครั้งก่อนเก่า
บ้านรัก พำนักเรา
แต่เยาว์ มามอดไป
เหลือเพียง ซากความหลัง
ยากยั้ง น้ำตาได้
ทุกคน ล้วนเสียใจ
ร่ำไห้ ไม่อายกัน
26 กันยายน 2547 17:49 น.
คนเมืองลิง
รักซ้อนรักสลักใจใครจะรู้
เขามีคู่คลอเคล้าเป็นเจ้าของ
รักซ้อนรักต้องหักจิตที่คิดครอง
แม้เศร้าหมองครองช้ำเพียงลำพัง
ของของใครใครก็หวงห่วงแน่นัก
จำหาญหักรักรุ่มกลบหลุมฝัง
จะไม่รักจะไม่คิดไม่ปิดบัง
รักพลาดพลั้งครั้งนี้เป็นตำรา
รักเราสองต้องพบจุดจบแล้ว
รักเปลี่ยนแนวรักซ้อนซ่อนปัญหา
รักซ้อนรักรักยอกย้อนซ่อนน้ำตา
ครหาแย่งคู่เขาแสนเศร้าใจ
อันตัวเราแสนประเสริฐเกิดเป็นหญิง
ควรจะหยิ่งในศักดิ์ศรีมีไฉน
ไม่ขอมีรักสองรองจากใคร
หากชายใดมีเจ้าของไม่ต้องการ
รู้ทั้งรู้.......เขามีคู่อยู่ก็รัก
รู้ทั้งรู้.......ต้องอกหักรักหน่ายแหนง
รู้ทั้งรู้.......ก็คงรักไม่เปลี่ยนแปลง
รู้ทั้งรู้.......ให้ยื้อแย่งทำไม่ลง
ชู้ทางใจ.....ใครเล่าพิพากษา
ชู้ทางใจ.....ใครหนาอยากลุ่มหลง
ชู้ทางใจ......ใครเล่าแทบปลิดปลง
ชู้ทางใจ.......ใครหลงคงช้ำทรวง
21 กันยายน 2547 14:25 น.
คนเมืองลิง
กฏแห่งกรรมนำพามาก่อเกิด
บ้างประเสริฐบ้างกำเนิดเดรัจฉาน
แล้วแต่ผลบาปบุญกุศลทาน
นำวิญญาณมาพานพบกับวังวน
เป็นมนุษย์สุดประเสริฐเลิศกว่าสัตว์
ไยประหัตประหารกันพรั่นฉงน
สัตว์ฆ่าสัตว์เพื่ออาหารประทังตน
คนฆ่าคนเพียงแค่นำอำนาจตัว
อันอำนาจขันแข่งแย่งชิงได้
แข่งเรือพายได้แน่เขารู้ทั่ว
มีพระเดชไร้พระคุณค้ำจุนตัว
หลงเมามัวบ้าอำนาจขาดคุณธรรม
เร่งสร้างบุญคุณธรรมค้ำจุนโลก
คราวิโยคโศกคืนไม่กลืนกล้ำ
บุญกุศลผลทานนิพพานนำ
สันติธรรมล้ำเลิศประเสริฐคุณ
21 กันยายน 2547 10:45 น.
คนเมืองลิง
เจอคำค่อนของคุณครูคือผู้เฒ่า
หาว่าเราอู้กลอนสะท้อนว่า
คนกปิขี้เกียจเบียดวิชา
คุณครูขาก็หนูเกร็งเขม็งเกลียว
เห็นครูบอกครูสอนให้อ่อนจิต
ก็ลูกศิษย์คิดเกรงว่าครูหน้าเขียว
ศิษย์เขียนกลอนอ่อนหัดชะมัดเชียว
ศิษย์นี้เสียวสันหลังไม่วางวาย
พอยิ่งเครียดยิ่งเวียนเขียนไม่ออก
ให้ช้ำชอกจะลอกเขาเอาหน้าขาย
ใครรู้เข้าเรานั้นพลันอับอาย
ไม่เป็นไรค่อยค่อยทำตามคำครู
โบราณว่าไว้...อายครูไม่รู้วิชา
ยอมหน้าหนามาเขียนเพื่อเรียนรู้
เพียงเท่านี้พอใช้ได้ไหมคะครู
ศิษย์ไม่อู้..แต่ศิษย์คิดเกรงใจ...อิอิ
13 กันยายน 2547 20:10 น.
คนเมืองลิง
คาสโนวา ล่ารักสาว ทั้งสาวแก่
ไม่เว้นแม้ แม่ม่าย ได้ทั้งเด็ก
ทำปากหวาน หลอกล่อ หนอคุณเมก
ทำเป็นเก๊ก ว่าหล่อเหลา แถมเร้าใจ
ทั้งคารม เฉียบคมเหลือ มาเหนือเมฆ
ที่คุณเมก เสกสรรค์ รำพันไว้
ขุดหลุมพราง วางกับดัก รักมากมาย
สาวหลงไหล ได้ปลื้ม ลืมไม่ลง
คาสโนวา น่ารัก และปากหวาน
แสนสำราญ หว่านเสน่ห์ เล่ห์ให้หลง
เป็นผู้ชาย อารมณ์ดี ที่ทะนง
ใครพบคง หลงไหล ได้ปลื้มทรวง
นามปากกา ว่าไว้ นายเมกกะ
ไม่ลดละ คอมเม้นท์ เน้นห่วงหวง
อ่านแล้วหลง คารม คมกรีดทรวง
หลงตกห้วง บ่วงรักพ่าย นายเมกเอย........
หน้าส่วนตัว
5385
