15 กุมภาพันธ์ 2548 21:55 น.
คนเมืองลิง
เดินตามหลังผู้ใหญ่หมาไม่กัด
ปฏิบัติปลอดภัยให้ตามหลัง
ประพฤติตามห่างห่างอย่างระวัง
จะถึงฝั่งทางดีเป็นศรีตน
ใช้สติและปัญญาหาคำตอบ
ผิดหรือชอบพิจารณาหาเหตุผล
ใช่ว่าไหลตามแต่กระแสชล
อาจวกวนเชี่ยวกรากหากหลงไป
ผู้ใหญ่ดีมีมากหากพิเคราะห์
เลือกจำเพาะสิ่งดีเป็นนิสัย
สิ่งเลวร้ายหลบลี้หนีให้ไกล
คิดครวญใคร่ไตร่ตรองมองให้ดี
เรื่องไหนถูกปลูกฝังวางรากฐาน
ประสบการณ์ตอกย้ำนำวิถี
ใช้พินิจวิจารณญาณสานวิธี
เลือกทางที่งดงามตามครรลอง
ค่อยเรียนรู้ดูคนบนชีวิต
บางครั้งผิดพลาดถลำกรรมสนอง
มีให้ดูมากล้นบนทำนอง
อย่าลำพองโทษผู้ใหญ่หรือใครเลย...
13 กุมภาพันธ์ 2548 13:33 น.
คนเมืองลิง
(๑) พรหมลิขิต ขีดเส้น เป็นทางรัก
จึงนำชัก ชวนไป ให้สังสรรค์
ห้าชีวิต จุดหมาย ปลายเดียวกัน
ร่วมมุ่งมั่น น้อมนำ กำลังใจ
ริมป่าสัก พักผ่อน เขียนกลอนนี้
สระบุรี เมืองพนา น่าอาศัย
ศุภาลัย รีสอร์ท ที่ปลอดภัย
ณ ป่าใหญ่ ร่มรื่น ชื่นละมุน
.......................................................................
(๒) มิตรภาพ ตราบฟ้า ดินมลาย
มิสลาย หายลับ กลับอุดหนุน
ฝากความรัก มิตรภักดิ์ ค้ำเจือจุน
ความอิ่มอุ่น กรุ่นหอม มิลืมเลือน
เดินร่วมทาง สร้างสรรค์ อันภาษา
เจรจา ยิ่งมิตร สนิทเหมือน
ช่วยย้ำคิด ย้ำจิต และย้ำเตือน
สุขผองเพื่อน มิเลือน ลางจากจร
........................................................................
(๓) สาวเมืองฮิ นำขบวน ชวนท่องเที่ยว
หวังกลมเกลียว น้องพี่ สี่สมร
หนึ่งบุรุษ ร่วมฝัน ตะวันรอน
ไปกินนอน สมานจิต มิตรผูกพัน
มีแกงเหลือง ปลาร้าสับ เป็นกับข้าว
ของหวานคาว หอมกรุ่น อุ่นไอฝัน
ตั้งกลางวง ตรงหน้า ช้อนห้าคัน
กินด้วยกัน พร้อมพักตร์ สามัคคี
นั่งสังสรรค์ ก่อนนอน ตอนคืนค่ำ
ต่างดื่มด่ำ ความสุข ทุกข์หลีกหนี
คุยหยอกล้อ สรวลเส เฮฮาดี
สัมพันธ์นี้ ตราบฟ้า ตราตรึงใจ
................................................................................
(๔) คนเมืองลิง หัวเราะร่วน ชวนสนิท
หนุ่มแม่จิตรยิ้มกว้าง ช่างสดใส
ชมอักษร อ่อนหวาน ซ่านหทัย
กอกก ให้ มิตรภาพ ซาบซึ้งทรวง
ร่วมเขียนกลอน ตอนดึก คึกคักยิ่ง
หนีความจริง เที่ยวไป ในแดนสรวง
ล้อเล่นกัน มันส์สนุก ใจทุกดวง
ต่างฝ่ายล้วง ความลับ จับผิดกัน...(อิ อิ จับอะไรคิดเอาเอง)
............................................................................................
(๕)สาวเพียงพลิ้วนอนไม่หลับ กลับผวา
ลุกขึ้นมา เปิดกล่อง ดูของขวัญ
คนเมืองลิง จริงใจ ให้รางวัล
มาแบ่งปัน กางเกงใน หัวใจแดง
วาเลนไทน์ ได้พบ ประสบเพื่อน
ยากลืมเลือน สหาย มิหน่ายแหนง
ต่างสัญญา เขียนกานท์ งานแสดง
ร่วมแถลง จารจด บทประพันธ์..
...................................................................................................
4สาวกับ1หนุ่ม เมื่อพรหม(ไม่ได้)ลิขิต..ให้มาพบกัน เลยร่วมแต่งผลงานมาให้เพื่อนๆพี่ๆน้องๆชาวไทยโพม
ได้อ่านกันแล้ว ร่วมชิงโชคทายปัญหา ว่ากลอนบทไหน ใครคือคนแต่ง ทายถูกมีรางวัลจากพวกเรา..คือ กกน. ค่ะ
9 กุมภาพันธ์ 2548 21:19 น.
คนเมืองลิง
กว่าจะถึง ซึ่งวันนี้
ใครเล่าที่ เฝ้าอดทน
ต่อสู้ ความสับสน
ที่วกวน ปนปัญหา
ชิงชัง ทั้งหยามหมิ่น
มิรู้สิ้น คำนินทา
ปวดร้าว เศร้าหนักหนา
มีน้ำตา คราท้อใจ
ท้อแท้ แต่ไม่ถอย
จะเฝ้าคอย เริ่มต้นใหม่
สักวัน คงมีชัย
คงยิ้มได้ ไร้โศกา
กว่าจะถึง ซึ่งวันนี้
ฉันเหลือที่ พรรณนา
กว่าจะซึ้ง ถึงคำว่า
กาลเวลา พิสูจน์คน
....คือผลงาน...พิสูจน์คน...บนสรรค์สร้าง
....คือแนวทาง...พิสูจน์คน...ค้นขวนขวาย
....คือเวลา...พิสูจน์คน...จนชีพวาย
....คือความหมาย...พิสูจน์คน...บนความจริง
6 กุมภาพันธ์ 2548 22:07 น.
คนเมืองลิง
ตัวเราหรือ ลือกระเดื่อง เรื่องขี้-ขี้
เติมดีกรี นิดหน่อย ค่อยผสม
เพียงแค่นี้ ว่าขี้เมา พาเศร้าตรม
แสนระทม สุรา พาเปลี่ยนไป
พอมึนหัว ก็ตื่นสาย อับอายเขา
ว่า ขี้เซา อีกหน เกินทนไหว
บิดขี้เกียจ ไล่อิดหนา ระอาใจ
พานยอกไหล่ หาหมอนวด คลายปวดที
แสนขี้เมื่อย นวดเน้น คลายเส้นหน่อย
บีบค่อย ค่อย หมอจ๋า อย่าขี้หลี
ปากขี้บ่น ขี้ท้อ หมอรอรี
เสร็จเสียที หายเมื่อย เหนื่อยใจแทน
พอซึมเซาขี้เหงา เข้าแทรกซ้อน
พานขี้งอน ขี้เหนียว ขี้หวง.แหน
เลยขี้งก ขี้โม้ กลบเกลื่อนแทน
ตะบี้ตะแบน เรื่องขี้ -ขี้ ไม่ดีจริง
ผ่านเรื่องขี้ ยังมี อีกนิดหน่อย
ขี้ใจน้อย ขี้จุ๊ เสียทุกสิ่ง
ทั้งขี้ฮัก ขี้ฮก ขี้ประวิง
พอจริงจริง เรื่องขี้ เท่านี้พอ
3 กุมภาพันธ์ 2548 15:34 น.
คนเมืองลิง
เห็นเขาทวง สัญญา พาสับสน
ใครคือคน กล่าวถ้อย ร้อยปัญหา
ใช้อารมณ์ หรือหัวใจ ให้สัญญา
เนิ่นนานมา งุนงง หลงลืมคำ
สัญญาใจ หลักฐาน พยานโจทย์
ไร้ประโยชน์ เพียงวาจา ช่างน่าขำ
ขอไปที แค่ปาก ยากจดจำ
ได้แต่พร่ำ รำพัน นั้นหลอกลวง
ฉันขอทวง สัญญา ค่าไพศาล
ดอกเบี้ยบาน ตะไท แสนใหญ่หลวง
ปิดอากร แสตมป์ แต้มทุกดวง
จะขอทวง เงินกู้ ดูสักที
ลงลายลักษณ์ อักษร ป้อนความหมาย
ทั้งสองฝ่าย เซนต์ชื่อ คือสักขี
ร้อยละสิบ ดอกงาม กำลังดี
ล่วงหลายปี ต้นดอก ไม่งอกเงย
จะยึดทรัพย์ ก็ยัง กระไรอยู่
เงินที่กู้ มากกว่าของ ต้องเฉลย
เป็นหนี้เน่า เอ็นพีแอล แล้วซิเอย
มาเปิดเผย ทำไม ให้อาดูร
ล้มละลาย นี่หรือ คือทางออก
เห็นแก่ดอก สุดท้าย มลายสูญ
ต้นก็หาย ทุกข์เสริม มาเพิ่มพูน
กลายเป็นจุล เพียงเช่น เห็นแก่เงิน..
ไม่น่า..งก..เล้ย..เห็นแก่ดอกแต๊ๆ อิอิ
หน้าส่วนตัว
1946
