16 กันยายน 2546 11:46 น.
คนเมืองตรอน
บางครั้งเรื่องของความรัก.....จะเป็นเรื่องที่ละเอียดอ่อนมากสำหรับความรู้สึกของใครบางคน ...หรือเป็นเรื่องยากมากที่เราจะสามารถเข้าใจได้ถึงเรื่องราวของความรัก ไม่มีใครที่จะสามารถเข้าใจในเรื่องนี้ได้อย่างลึกซึ้งนอกจากผู้ที่เคยมีประสบการณ์หรือผู้ที่เคยมีรักมาแล้ว
บางคนอาจจะประสบความสำเร็จในเรื่องของความรักแต่อีกหลายคนต้องจบด้วยน้ำตาและความเสียใจ...ทำไมช่วงเวลาของความรักมันสั้นมากนัก...แล้วทำไมเวลาแห่งความเสียใจมันช่างนานแสนนานนานเกินกว่าเวลาแห่งความรัก การตัดใจ ให้ลืมเรื่องราวแห่งความสุขทำไม่มันช่างยากเย็นนัก แล้วทำไมคนที่เสียใจจะต้องเป็นผู้หญิง ทำไมผู้หญิงจะต้องจมอยู่กับเวลาแห่งการสูญเสีย ห่วงเวลาแห่งความเสียใจ .........
เรื่องเรื่องนี้เกิดขึ้นมาไม่นานนี้เอง ผู้หญิงคนที่ฉันคุ้นเคยเกือบเสียคนเพราะความรัก หล่อนใช้เวลาในการทบทวนเรื่องราวต่าง ๆ จมอยู่กับความเสียใจ อยู่กับความผิดหวังและน้ำตา ในช่วงนี้เธอคนนี้ดูสูบผอมลงมาก เหตุที่เป็นอย่างนี้ก็เพราะผู้ชายเลว ๆ คนหนึ่งเท่านั้น ผู้ชายที่หวังแต่ได้ หวังแต่ประโยชน์ของตนเอง กี่ร้อยพันคำที่ผู้ชายคนนี้พูดมาน้อยนักที่จะเป็นความจริง แต่คนที่ไม่เคยมองเห็นข้อเสียเหล่านี้เลยก็คือเจ้าหล่อน หล่อนใช้เวลากับความรักและความหลงนานมากนานจริง ๆ หล่อนบอกว่าหล่อนรักเขา รักจริง ๆ รักมากสุดหัวใจ จนไม่อยากให้ใครเข้ามาแทนที่ ที่หล่อนเคยทำทุกอย่าง ห่วงเวลาที่มีความสุข หล่อนไม่อยากให้มันเลือนหายไปแต่......
.......ทุกอย่างที่หลอนเคยฝันก็.....หายไปจากชีวิต.......เพราะผู้ชายที่หล่อนรักสุดหัวใจ.....เพราะคนที่หล่อนสามารถให้ได้ทุกอย่างในชีวิต........กับคำพูดไม่กี่คำเท่านั้น.......ฉันมีคนใหม่......
ทำไมผู้ชายถึงต้องเป็นคนทิ้ง....ทิ้งคนที่รัก........
ทำไมผู้ชายถึงลืม........ลืมคนทีเคยรัก......
ทำไมผู้ชายไม่เคยรักใครจริง.......
.......................................................................
เรื่องความรักเป็นเรื่องที่เราต้องเรียนรู้ เรียนรู้ที่จะรัก
เรียนรู้ที่จะเจ็บ และเรียนรู้ที่จะเข้าใจ
เข้าใจ.......ถึง.......การสูญเสีย......และการลาจาก.....
..........................**********...................................
4 กันยายน 2546 16:37 น.
คนเมืองตรอน
ดูแล้วเรื่องของความรักมันจะเข้ามาเกือบเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของฉันได้เลย เพราะเรืองของความรักสำหรับใครบางคนนั้นสามารถเกิดขึ้นได้โดยที่ตัวเองไม่รู้ตัว คนที่รักฉันด้วยหัวใจที่บริสุทธิ์ ความห่วงหา ความเอื้ออาทรณ์ รักด้วยหัวใจรัก รักที่จะเดินเคียงข้างกัน พร้อมที่จะก้าวและก็เผชิญทุกสิ่งทุกอย่าง พร้อมที่จะเคียงข้างกันไป แต่จะมีใครจะรู้ได้ว่าใครที่จะเป็นคนถือกุญแจตัวจริง คนที่เข้ามาพร้อมกุญแจ ๆ ของหัวใจ
..... ไม่มีใครรู้ว่าใครคือตัวจริงหรือตัวปลอม ไม่มีใครรู้ว่าใครเป็นคนถือกุญแจที่จะเข้าไปไขห้องของหัวใจเรา หลายคนอาจจะพบเจอกับความรักหลายรูปแบบ หรือบางคนก็พบกับความรักและประสบการณ์ที่เจ็บปวดยากที่จะลบเลือน แต่ทุกอย่างสอนให้เราเรียนรู้ รู้ว่าเราจะต้องทำอย่างไร ..................
.......ฉันเชื่อว่ามีเพียงหนึ่งคนเท่านั้นที่จะสามารถเข้ามาไขกุญแจดอกนี้ได้....คุณเคยวิ่งตามความรักบ้างหรือเปล่า .....ฉันก็เป็นอีกคนที่เคยทำอย่างนั้นแต่ดูเหมือนว่ายิ่งทำทุกอย่างยิ่งไกล....ไกลออกไปจริง....ถึงวันนี้ฉันได้เพียงแต่รอเท่านั้น ...คุณเคยศรัทธาในความรักบ้างหรือเปล่า ศรัทธาในการกระทำ ศรัทธาในคนรัก ...ทุกอย่างคือความเข้าใจและความผูกพันธ์.....ถ้าฉันไม่สามารถกำหนดให้คนที่ฉันรักอยู่กับฉันตลอดไปได้...แต่ฉันจะไม่ลืมเรื่องราวและความผูกพันธ์ที่เราเคยมีให้กันเลย...
.........ฉันไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะมีเธอรึเปล่า...........
.........ฉันไม่รู้ว่าพรุ่งนี้เธอจะมีใคร.......นอกจากฉัน.....
..............ฉันไม่สามารถบังคับเธอได้............
..............แต่สิ่งที่ฉันมีในตอนนี้....คือ....ฉันศัทธาในความรัก...........
..............ฉันศรัทธาในความรักที่เธอ.............ให้มา..............
ใช่ความรักเป็นเพียงส่วนหนึ่งของชีวิตเราเท่านั้นการทีเราก้าวช้าลงหรือการที่เรารอใครสักคนหนึ่งมันอาจจะต้องใช้เวลานานมากเท่าไรเราไม่รู้ เราไม่สามารถกำหนดคนที่จะมาไขกุญแจดอกนี้ได้
......เพราะเราไม่สามารถเลือกความรักของเราเองได้ .....
......เพราะความรักสามารถเกิดขึ้นได้โดยที่เราไม่รู้ตัว....
.......เพราะความรักสามารถเกิดขึ้นได้หลายรูปแบบ......
.......แต่ทุกวันนี้ที่ฉันมีรัก....เพราะฉันศรัทธาในความรัก......
.....บางครั้งการรอเวลาหรือโอกาส...อาจทำให้เราพบกุญแจดอกนั้นจริง.......
หน้าส่วนตัว
1304
