ฉันเหนื่อยล้าหัวใจไล่ตามฝัน ทุกวารวันไร้แววจะพบเห็น ดูเวิ้งว้างมืดมนทนลำเค็ญ จากเช้าสายบ่ายเย็นไม่เห็นเงา มีความเหงาเป็นเพื่อนอยู่เคียงข้าง มีเรือนร้างอาศัยไม่มีเขา มีความเงียบอยู่ข้างไม่ห่างเรา มีความเศร้าตามติดประชิดตัว คิดถึงเขาทำไมให้ใจปวด แม้ร้าวรวดจะมีใครเขาเห็นหัว สู้ก้มหน้ายอมรับความหมองมัว คนใจรั่วอย่างฉันฝันทำไม
หน้าส่วนตัว
909
