12 พฤศจิกายน 2551 18:25 น.
คนเขียนกลอน
ฉันรักเธอ เท่าที่ผู้ชายคึนหนึ่งจะรักได้
ทุกลมหายใจเป็นเธออยู่เสมอ
นั่ง นอน ยืน เดิน ก็ยังเป็นเธอ
รักเธอเสมอ รักเธอหมดหัวใจ
ต่อให้ฉัน จะรักเธอมากเท่าไร
ต่อให้รักเธอหมดใจก็ไม่อาจย้อนคืนมาได้
ต่อให้ฉันทำสิ่งใดๆก็ไม่อาจย้อนคืนกลับไป
ต่อให้ฉันขาดใจ เธอคงจะไม่แลแม้เพียงหางตา
7 พฤศจิกายน 2551 12:43 น.
คนเขียนกลอน
เริ่มต้นด้วยความสุขที่เธอมอบให้
อบอุ่นในหัวใจยามใกล้ชิดเธอเสมอ
แทบขาดใจยามเธอห่างไปไกล..ไม่ได้เจอ
เฝ้าคิดถึงเธอทุกยามเมื่ออยู่ห่างกัน
พอเธอไม่รัก ฉันคนนี้ก็แทบบ้า
เหมือนหมดสิ้นซึ่งราคา ไม่มีความสุขสันต์
เหมือนกับหมดลมหายใจ ยามที่เธอไปจากกัน
เหมือนอยู่ไปวันวัน เพียงร่างกาย ไร้วิญญาณ
จุดจบสุดท้าย ในที่สุดฉันก็ได้รับรู้
ว่าที่เป็นอยู่มานาน เป็นฉันที่น่าสงสาร
รอรับเศษเดนความรัก...
ที่เธอไม่เต็มใจจะให้มาแสนนาน
พอเธอรำคาญ....
ก็บอกแค่เราจบกันแล้วหันหลังเดินจากไป
หน้าส่วนตัว
2186
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟคนเขียนกลอน
