29 สิงหาคม 2546 12:44 น.
คนเขียนกลอน
บอกผ่านทางท้องฟ้าว่าเป็นห่วง
บอกผ่านดวงดาวว่าคิดถึงเสมอ
บอกผ่านสายฝนไปว่าอยากจะเจอ
บอกผ่านสายน้ำที่ล้นเอ่อว่าจริงใจ
ขอนะขอให้เธอนั้นเป็นสุข
ขอนะขอสนุกนานๆจะได้ไหม
ขอนะขอกับดวงดาวที่ห่างไกล
ขอนะขอให้คนที่เราห่วงใยจงโชคดี
29 สิงหาคม 2546 12:41 น.
คนเขียนกลอน
ให้ฟ้าเป็นแปลยามหลับฝัน
ให้ให้ตะวันหลบไปพักหลังเมฆขาว
ให้ดวงดาวมาช่วยกล่อมเป็นบางคราว
ให้ลมหนาวผ่านมาบ้างสักครา
ก้อนเมฆมาช่วยเป็นหมอนหน่อย
เจ้าหิงห้อยมาช่วยอวดแสง
เจ้าพระจันทร์มาให้ข้าขอข้าวขอแกง
เจ้าแมลงช่วยมาขับกล่อมเอย
25 สิงหาคม 2546 15:24 น.
คนเขียนกลอน
อยากลืมความหลังที่ผิดหวัง
อยากลืมความช้ำที่ใหญ่หลวง
อยากลืมทิ้งไปทั้งปวง
อยากลืมคนลวงไม่รักจริง
กลับจำแต่หน้าเธอ กลับจำได้
กลับจำเรื่องมากมายเรื่องครั้งก่อน
กลับจำเรื่องหัวใจไม่สมปอง
กลับจำภาพเธอจ้องมองพร้อมยิ้มมา
หยุดเถิดใจหยุดเถิดความคิด
หยุดก่อนสักนิดอยุดก่อนได้ไหม
หยุดก่อนเถิดหยุดก่อนจะเป็นไป
หยุดก่อนอย่าก้าวไปในทางเดิม
ขอแค่นี้จะได้ไหมใจดวงน้อย
ขอหยุดการเฝ้าคอยเขาหวนกลับ
ขอหยุดคิดถึงเธอคนไปลับ
ขอหยุดพักสักหน่อยเถิดหัวใจ
16 กรกฎาคม 2546 13:53 น.
คนเขียนกลอน
รู้ สึ ก ใ จ ฉั น มั น ว่ า ง เ ป ล่ า
รู้ สึ ก มั น ป ว ด ร้ า ว เ งี ย บ เ ห ง า
รู้ สึ ก ใ น หั ว ไ ม่ มี อ ะ ไ ร มั น เ บ า ๆ
รู้ สึ ก มั น เ ห ง า ๆ ย า ม ไ ม่ มี เ ธ อ อ ยู่ ใ ก ล้ ก า ย
16 กรกฎาคม 2546 13:51 น.
คนเขียนกลอน
ทอดสายตาไม่มีซึ่งจุดหมาย
ทอดสายใจไม่มีแรงจะก้าวหน้า
ทอดสมอรอเธออยู่ตรงนี้นั่งมองนาฬิกา
แม้รู้ว่าเธอนั้นไม่มีวันจะหวนคืน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟคนเขียนกลอน
หน้าส่วนตัว
740
