17 มิถุนายน 2547 02:50 น.
คนเขียนกลอน
น้องสาวตอบรับทันใด
หัวใจพี่ชายยิ่มใหญ่เป็นหนักหนา
เอ้าไปกันเถอะแม่ใบพุทรา
อย่าได้มัวแต่เจรจาจงรีบไป
ไปกินข้าวมื้อใหญ่ที่โต้รุ่ง
แต่ทำไมสั่งผักบุ้งไฟแดงมาละหว่า
สั่งเถอะอยากสั่งพี่มีจ่ายนะแก้วตา
ขนมจีนน้ำยาสั่งมาก็ตามใจ
(แพงมากๆแต่ละอย่าง อิอิ)
ต่อจากนี้พอว่างอีกบ้างไหม
เดี๋ยวพี่ชายจะพาไปตีตั๋วดูหนัง
อยากจะดูหนังจีนแบบว่าบ้าพลัง
รึอยากหัวเราะดังๆกับหนังไทย
(ตลกอะนะ)
รึว่าอยากจะดูแบบหวานๆ
แต่อย่าได้คิดนานนะน้องสาวคนสวย
เพราะตอนนี้ก็ใกล้แล้ว เวลาไม่ค่อยจะอำนวย
ขอคนสวยจงเร่งรีบตัดสินใจ
เธอบอกอยากไปนั่งที่ริมน้ำ
เบื่อแล้วกับความวุ่นวายของเมืองใหญ่
ได้จ้า...คุณน้องพี่จะได้รีบพาเจ้าไป
ไปที่ข้างธารน้ำใหญ่ นามตานี**
(**แม่น้ำสายหลักของ จ.ปัตตานี)
นั่งคุยกันใต้หมอกและแสงจันทร์
รอทั้งวันก็ตอนนี้แหละเจ้ารู้ไหม
อยากจะบอกให้เจ้ารู้ถึงความใน
แล้วค่อยๆเอ่ยไป I LOVE YOU....
(คู่ข้างๆส่งอย่าฆ่าแมลงมาให้ มดมากันเพียบ)
เป็นเพียงเรื่องที่แต่งขึ้นจากความรู้สึกที่อยากมีแบบนี้มั้ง
ใช้บรรยากาศรอบๆกับเรื่องราวของชีวิตประจำวันสอดแทรกเข้าไป
จริงๆก็อยากทำแบบนี้มั้งแต่มิบังอาจไปจีบคุณน้องๆเค้าหุหุกลัวหน้าแตก
8 มิถุนายน 2547 23:56 น.
คนเขียนกลอน
เจอน้องเมื่อวันวาน
น้องหน้าหวาน น่ารักษา
วันนี้จะเข้าไปคุยกับน้องยา
ว่าแต่ว่าน้องชื่ออะไร
เธออายพร้อมบอกกล่าว
ว่าชื่อสาวค่ะชาย
แล้วพี่ละคนมาสาย
พี่ชื่ออะไรช่วยบอกที
ตัวพี่นั้นชื่อ...อืม...เอก
ตัวโยกเยกเพื่อนเรียกขาน
อยู่มาก็นมนาน
เพิ่งเจอคนงามที่งามสุดหัวใจ
วันนี้พอว่างไหม
พี่จริงใจอยากเลี้ยงข้าว
ว่างัยแม่ตาวาว
ไปกินข้าวกันสองคน
(To Be Continus ตอนจบของกลอนยาวบทนี้)
7 มิถุนายน 2547 13:25 น.
คนเขียนกลอน
เช้าตื่นมาเจ็ดโมงกว่าๆ
อ้าวได้เวลาต้องไปอาบน้ำ
เดินไปสะดุดจาน
ก็เล่นกินไม่ล้างแล้วเป็นงัย
อาบน้ำก็รีบๆ
เพราะดันวันนี้ตื่นมาสาย
เอ้ารีบเข้า เอ้าเตะจานข้าวซะกายจาย
หว้าเปิดเทอมวันแรกก็สายไปกว่า10นาที
อาจาย์ครับขอโทษ
ที่บังเอินผมมาสาย
เอาไว้คาบหน้าจะรีบมา...
คาบนี้ผมละอาย
จะไม่มาสายให้อาจารย์ต้องรำบากใจ
ว้าวว...นั้นน้องใหม่นี่หว่า
สวยสะดุดตากว่าพี่ปีไหนๆ
แล้วใจผมก็สั่งให้เดินเข้าไป
ขอเบอร์ได้ไหมน้องคนสวย ใจน่าจะดี
( ติดตามตอนต่อไปอิอิ ^__^ )
24 พฤษภาคม 2547 14:55 น.
คนเขียนกลอน
เธอไปฝึกงานที่ ก ท ม
เธอบอกให้รอเธอจะได้ไหม
เธอบอกยังรักฉันไม่เปลี่ยนไป
แล้วใยทำไมไม่โทรมา
1 วันไม่เท่าไหร่ฉันรอได้
1 สัปดาห์ เอ้า ! ฉันยังหรอไหว
1 เดือนแล้วฉันก็ยังรอต่อไป
3 เดือนผ่านมาไม่เป็นไรฉันยังยอมทน
เพียงเธอโทรมาจะเป็นพระคุณมาก
บอกสักคำว่าจะจากฉันจะได้ไม่ต้องสน
บอกว่าเธอมีคนใหม่แล้วอีกหนึ่งตน
ฉันคนนี้จะทนเดินจากไป
2 เมษายน 2547 16:37 น.
คนเขียนกลอน
ข อ เ ธ อ สั ก อ ย่ า ง น ะ ค น ดี
ข อ โ ท ษ ที ที่ ทำ ใ ห้ เ งี ย บ เ ห ง า
ถ้ า ใ ห้ ฉั น อ ยู่ ต่ อ ไ ป ฉั น ค ง เ ศ ร้ า
เ พ ร า ะ ต อ น นี้ ป ว ด ร้ า ว แ ล ะ ร ะ บ ม
อ ย า ก เ พี ย ง ข อ สั ก ตื่ น น อ น ห ลั บ ฝั น
เ มื่ อ ส อ ง วั น ที่ ผ่ า น ม า ฉั น น อ น ไ ม่ เ ห ม า ะ ส ม
ห า ก ใ ห้ ฉั น อ ยู่ ต่ อ ไ ป อ า จ ต้ อ ง เ ป็ น ล ม
ข อ เ ถ อ ะ ข อ บ ร ร ท ม สั ก 2 - 3 น า ที
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟคนเขียนกลอน
หน้าส่วนตัว
768
