หากเธอมีคนที่ปลอบขวัญ ใจฉันแดดิ้นสิ้นความหมาย หมดค่าใครเล่าเผาทรวงใน คืนคนที่คล้ายซากของคน เพราะฉันมีรักแท้ที่มอบให้ แต่เป็นเพียงคล้ายร่างล่องหน ได้เพียงเฝ้ามองเธอเบื้องบน สิ้นไร้อับจนคว้าดวงดาว อัลมิตราตราตรึงในความฝัน สูงเกินเอื้อมทันใจจึงหนาว ขอรักคงมั่นแม้โลกร้าว อับแสงเนิ่นนาวมั่นรักเธอ