29 พฤศจิกายน 2545 11:08 น.
คนอ่าน (นายปัญญา)
ตอกย่ำย้ำคำในใจ
ให้เธอเก็บเอาไว้ตามประสงค์
จะเหยียบย่ำหรือทิ้งขว้างลงกลางดง
จะไม่ปลงหรือล้าพยายาม
ขอพลีกลายจนเป็นธุลีดิน
ไม่เคยหมิ่นว่าเธอจะเหยียดหยาม
จะน้อมรับและพร้อมจะติดตาม
ใครจะหยามดูแคลนมิเคยฟัง
28 พฤศจิกายน 2545 22:28 น.
คนอ่าน (นายปัญญา)
เพ็ญโสภาลักขณางามล้ำ
เนตรน้องดังแสงตะวันเจิดจ้า
สยบใจไว้ใต้เบื้องบาทบาทา
แม้ยามสบตาใจพี่โดนคร่าด้วยคมตาเธอ
หวังคว้ารักแม้ไกลสุดขอบฟ้า
รักโบกบินมาพร้อมลมละเมอ
ความห่วงใยอยากให้เธอประสบและพบเจอ
หลงละเมอพร่ำเพ้อทุกวัน
กล่าวถ้อยเรียงร้อยบอกคำรัก
แจ้งประจักษ์สื่อซึ้งถึงเธอนั่น
คำพี่ที่เฉลยเอ่ยออกบอกแก่กัน
เชื่อเถิดจอมขวัญนั่นคือความจริง
24 พฤศจิกายน 2545 21:41 น.
คนอ่าน (นายปัญญา)
ขอสัญญาตราบสิ้นดินฟ้าสลาย
ทั้งกายใจดวงนี้มิมีสอง
จะสัญญามั่นคงจะใฝ่ปอง
ด้วยหวังครองเคียงข้างนิรันกาล
แม้สุรีย์สิ้นไร้แรงส่องแสง
ดาวเหมือนแกล้งไม่กระพริบและไขขาน
ดวงเดือนหลบลี้จากทางผ่าน
แต่ตราบนานจากนี้มีแต่เธอ
24 พฤศจิกายน 2545 12:36 น.
คนอ่าน (นายปัญญา)
ตักความรักมอบแด่มิตร
ด้วยดวงจิตภักดีเสน่หา
และดอกรักที่บานแสนนานมา
เก็บเอามาฝากไว้แนบดวงใจ
มิตรภาพจักเริ่มและพันผูก
ด้วยใจปลูกรดน้ำพรวนดินไว้
ชื่นฤดีล้นกมลในฤทัย
รองรับล้นสดใสจากในทรวง
โอ้ดอกรักจากนี้จะบานแล้ว
ดั่งประกายของแก้วที่สดใส
หอมกลิ่นกรุ่นล้นละเมอออกไปไกล
ขอผูกใจแนบรักสมัครสัมพันธ์
24 พฤศจิกายน 2545 01:17 น.
คนอ่าน (นายปัญญา)
โอ้ช่อทิพย์รวงทองของพี่เอ๋ย
อยากจะเอ่ยคำรักสักล้านหน
อัลมิตราคนดีในกมล
รักพี่ล้นเต็มปรี่ในหัวใจ
ความห่วงหาเก็บมาให้ขวัญจิต
ทั้งชีวิตทุกนาทีพี่มีให้
คำทุกคำล้วนฝากกับเธอไว้
ไกลหรือใกล้นานเพียงใดมีแต่เธอ
คำรำพรรณล้านคำที่พร่ำบอก
เป็นคำตอบของใจมิใช่เผลอ
เสียงข้างในร่ำร้องเฝ้าละเมอ
รักล้นเอ่อจึงต้องมาฝากบางคำ
ด้วยความรักและคิดถึงจึงมาบอก
รักรายรอบล้นอกจึงมาย้ำ
ความรู้สึกที่มีอยากผูกพัน
แค่ได้ฝันถึงเธอก็พอใจ
หน้าส่วนตัว
920
