24 พฤศจิกายน 2545 01:17 น.
คนอ่าน (นายปัญญา)
โอ้ช่อทิพย์รวงทองของพี่เอ๋ย
อยากจะเอ่ยคำรักสักล้านหน
อัลมิตราคนดีในกมล
รักพี่ล้นเต็มปรี่ในหัวใจ
ความห่วงหาเก็บมาให้ขวัญจิต
ทั้งชีวิตทุกนาทีพี่มีให้
คำทุกคำล้วนฝากกับเธอไว้
ไกลหรือใกล้นานเพียงใดมีแต่เธอ
คำรำพรรณล้านคำที่พร่ำบอก
เป็นคำตอบของใจมิใช่เผลอ
เสียงข้างในร่ำร้องเฝ้าละเมอ
รักล้นเอ่อจึงต้องมาฝากบางคำ
ด้วยความรักและคิดถึงจึงมาบอก
รักรายรอบล้นอกจึงมาย้ำ
ความรู้สึกที่มีอยากผูกพัน
แค่ได้ฝันถึงเธอก็พอใจ
25 กันยายน 2545 10:08 น.
คนอ่าน (นายปัญญา)
ใจมนุษย์ลึกล้ำยากหยั่งถึง
ลึกซึ้งถึงก้นบึ้งยากค้นหา
ที่มองเห็นใสใสในแววตา
เก็บซ่อนอะไรหนาไว้ภายใน
มหานทีเกินหยั่งก็ยังแพ้
ลึกสุดแน่คือคนอย่าสงสัย
วัดกันทั้งชีวิตสิ้นอาลัย
ก็ยังไปไม่ถึงสุดปลายทาง
24 กันยายน 2545 09:36 น.
คนอ่าน (นายปัญญา)
ฝนตกอากาศชื้น
รื้นรื้นด้วยกลิ่นไอดินหอม
นกยังไม่ออกมาเมียงมอง
เพราะหมองเพราะมัวกลัวจะเปียก
ฝนตกอากาศก็เกือบหนาว
นึกถึงเรื่องราวผ่านเม็ดฝน
ชุ่มชุ่มชื่นชื่นในกมล
เม็ดฝนนำน้อมผ่อนคลาย
ฝนตกไม่แรงเสียงก็เพราะ
ฟังเสนาะกรุ่นในใจให้คิดถึง
อดีตล้ำกลับคืนให้คนึง
รสลึกซึ้งหวานล้ำเมื่อวันวาน
23 กันยายน 2545 16:45 น.
คนอ่าน (นายปัญญา)
ฟ้าใสเมฆกลุ่มใหญ่ลอยล่องขาวสะอาด
เก็บกระดาษกับปากกามาวาดไว้
เขียนบันทึกบทกวีล้ำสุขใจ
วาดฤทัยสวยสมด้วยคำนำ
วันฝนตกก็ยังยิ้มอยู่ได้
ด้วยหัวใจยังยิ้มอยู่รู้จดจำ
เขียนกวีให้อ่านแล้วดูขบขัน
ผ่านลำนำเรื่องราวเล่าออกไป
จะแดดร้อนก็มีเรื่องเล่าออกได้
ก็เขียนไปด้วยหัวใจดวงใสใส
เล่าเรื่องราวพานและความนัย
เก็บเอาไว้ในสมุดช่วยจดจำ
22 กันยายน 2545 00:55 น.
คนอ่าน (นายปัญญา)
แก้วเจ้าเอ๋ย
เจ้าเคยยิ้มได้
วันนี้ทำไม
ใยเจ้าโศกา
**************
แก้วเจ้าเอ๋ย
หากเอ่ยออกมา
สิ่งที่กังขา
จะคลายกังวล
**************
แก้วเจ้าเอ๋ย
อย่าร้องให้เลย
นิ่งเฉยคนดี
มิมีคนพาล
หน้าส่วนตัว
666
