6 สิงหาคม 2547 21:52 น.
คนหนึ่ง
ความเอนไหวของใจ ไร้เหตุผล
ความกังวลไร้เวลาที่พิงหา
ความรักที่ก่อเกิดกำเนิดมา
ความเจ็บชา..เธอหรือฉัน..ผูกติดใจ
...
ฉันก็รู้ว่าเธอรัก..รักฉันมาก
ฉันก็รู้ว่าเธอแคร์..ฉันแค่ไหน
แต่ที่รัก..รักของเธอนั้นเกินไป
รักแค่ไหน..รักมากฉันขอคืน
...
เพียงแค่นี้ฉันก็ปวดร้าวรู้หรือเปล่า
รู้ไหมเล่าฉันนั้นน้ำตาไหล
มันปิ่มล้นท่วมท้นในหัวใจ..
รู้บ้างไหม..รักของฉันไม่น้อยเลย
...
ในเหตุผลของรักมันมากนัก
ฉันขอพักหัวใจเพียงสักนิด
เพราะรักของเราตอนนี้มันแนบสนิท
ติดกันชิด..ใกล้กันมาก..จนร้อนใน ...