7 มีนาคม 2548 16:37 น.
คนสุดท้าย(ของเทอ)
อิฉฉาตุ๊กตาหมีตัวอุ่น
ที่เทอเคยคุ้นจะกอดไว้ในอ้อมแขน
ค่ำคืนหนาวๆอยากจะแปลงร่างไปแทน
อยากเป็นตุ๊กตาหมีที่เทอหวงเเหนในค่ำคืนยาวนาน
อยากเป็นผ้าห่ม...อยากเป็นที่นอน
อยากจะเป็นหมอน...อยากเป็นผ้าม่าน
อยากเป็นเตาผิงที่คอยให้ความอบอุ่นเนิ่นนาน
อยากเป็นความรักที่เทอต้อง...ให้อุ่นหัวใจ
7 มีนาคม 2548 16:16 น.
คนสุดท้าย(ของเทอ)
คนที่รักร้างไกล นั้นเจ็บไม่นาน
คนที่รักใกล้กันช้ำใจยิ่งกว่า
แต่ว่าทาง ทางของคนไม่มีให้เลือกเท่าไหร่
เจ็บซักเท่าไหร่ก็ต้องรับมา
7 มีนาคม 2548 16:07 น.
คนสุดท้าย(ของเทอ)
ยังคิดถึงเธอเหมือนกัน
แม้เวลาของฉันจะผ่านไปอีกกี่ฟ้า
ฟ้าใส ฟ้าฝนหรือเมฆหม่นบังตา
ก็มีเทอตลอดมาและขังห่วงหาอยู่ทุกฤดู