18 มีนาคม 2555 16:39 น.
ลานเทวา
... เมื่อความจริงนิ่งสงบ เหมือนจบสิ้น
จะหายินเสียงใดเล่าไขขาน
สิ่งชอบธรรมงำเงียบยะเยียบกาล
ความบอดใบ้ช่างยาวนาน เกินรับรู้
เหมือนไม่มีหัวใจ ไหนแยแส
โลกผันแปรดีทราม นิยามสู่
หลากชีวิตดักดาน หลังบานประตู
เฝ้าแลความอดสู อันเป็นไป
ท่ามเสียงเพรียกร้องร่ำ ที่อ้ำอึ้ง
คล้ายสะพรึงหนึ่งย้ำ สำนึกไหว
กว่ารู้ทันรู้เท่า กว่าเข้าใจ
แทบไม่เหลืออะไร ในมรรคา
นับโดยความชอบธรรม อันต่างแสวง
ในโลกที่เคลือบแคลง การค้นหา
บางสิ่งคล้ายจะเปล่าเปลือง วันเวลา
แลบางสิ่งยังลวงตา อยู่เช่นนั้น
เพราะความจริงสิ่งที่เห็น ล้วนเป็นอื่น
จะหยิบยื่นไหนแล ความแท้มั่น
ตามแต่ความอ่อนไหว ไปวันวัน
ปล่อยทุกสิ่งเงียบงัน ในหัวใจ
……………….
โดยคำ ลานเทวา
6 มีนาคม 2555 09:14 น.
ลานเทวา
ไม่มีเสียงอุทธรณ์ ใดใด
เหมือนสิ้นไร้สิ้นลับ ทุกศัพท์เสียง
คงแต่ความโศกร่ำ ส่งสำเนียง
บอกโลกเพียงยินหา ในอาดูร
ไม่ทันลมหายใจ ได้สัมผัส
ก็รวบรัดอย่างยะเยียบ ให้เงียบสูญ
ไม่ทันบุญทันกรรม ไหนค้ำคูน
ก็สิ้นมูลสิ้นเหตุ ด้วยเภทเคราะห์
ไม่ทันได้สบล่วง ดวงตาใส
ก็สิ้นแล้วสายใย จะสืบเสาะ
สิ้นทุกความภิรมย์ ใจบ่มเพาะ
เหมือนชีวิตไม่เหมาะ เป็นชีวิต
ปานนั้นแล้วหรือไร แม่…
จากสายรกแท้แท้ แลเหมือนผิด
เศร้าวิญญาณร่ำก่น หลงหนทิศ
สังเวยโลกสิ้นคิด จิตวิญญาณ
แลว่าเหมือนจะง่าย ความตายนั้น
ยัดเยียดมันสักหน ก็พ้นผ่าน
สนองใคร่ตัณหา อนาจาร
ใครเล่ามารหัวขน.... อับจนใจ
………………
โดยคำ ลานเทวา
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟลานเทวา
หน้าส่วนตัว
1376
