5 พฤษภาคม 2554 05:54 น.

โลก ของเรา....!

.


โลก อันข้าพานพบในบทกวี

สุดคะเนเสรีศัพท์ภาษา

ไร้ขอบเขตโบยบิน จินตนา

เหนือดินแดนสุดตา โพ้นสุดใจ

 

คือ อีกด้านของโลก แห่งความจริง

ภาพที่ซ่อนสรรพสิ่ง อันวาดไว้

สะท้อนเห็นเป็นเขาเป็นเรา ใคร

ผู้ต่างนัยต่างฝัน ต่างสัญจร

 

ดังข้า ผู้หลงพลัดระเริงร่าย

อยู่ท่ามสายใยรัก แห่งอักษร

เจิดจรุงปรุงฝัน ด้วยจันทร

ดับอาวรณ์แผ่วโผย โดยตะวัน

 

ดื่มด่ำคำร้อย มธุรส

เปลี้องโลกเขียนจด จารสวรรค์

ปลุกอักษรผลิผลัด อัศจรรย์

จารึกความงามพรรณ บรรณภพ

 

เธอ ยามข้าพานพบในบทกวี

ดังแรงบันดาลใจที่มี ไม่รู้จบ

แม้เป็นเพียงภาพเงา อันเร้ารบ

คราครุ่นหวนทวนทบ ความเดียวดาย

........................................

โดยคำ ลานเทวา