เจริญพร..สามานย์ ... !

ลานเทวา

ล่วงแล้ว พรรษากาล 

รติวาร พิสุทธิ์สมัย 

แจ่มฟ้า บรรณาลัย 

เจิดแสงผ่อง ครรลองธรรม

 

 

สงบห้วงมรรคา สัปปายะ 

ไหวงดงามท่ามขณะ หยาดฝนฉ่ำ 

ละอองชื่นดื่นพราย เริงร่ายรำ 

สรรพธรรมงามเงียบ ยะเยียบลึก

 

 

สรรพสิ่งนิ่งสถิต วิจิตรภาพ 

ดิ่งหัวใจสิโรราบ ทุกรู้สึก 

งามสงบสว่าง พร่างพรายพรึก 

งามทุกห้วงมโนนึก กระจ่างนัย

 

 

ชื่นเอย ชื่นทิพย์ละอองฝน 

ชื่นสกลแจ่มหล้า มหาสมัย 

วิเวกธรรมฉ่ำชื่น หวนคืนใจ 

ท่ามม่านใสแจ่มฟ้า พรรษากาล

 

 

ดังคนธรรพ์บรรเลง เพลงน้ำค้าง 

ประโลมธรรมนำทาง ผู้พ้นผ่าน 

หนทางอันหม่นร้าว ที่ยาวนาน 

จักลุถึงรติวาร แห่งมรรคา

 

 

งามเอย งามวิโมกข์ 

งามเหนือโลกสุขเศร้า เงาตัณหา 

ดิถีแห่งฤดูล่วง ห้วงธรรมา 

เถิด ปฏิบัติภาวนา ให้เกิดธรรม 

…………………….

โดยคำ ลานเทวา