ราสา....!

ลานเทวา

'' กล่อมดาว '' 




สุขอยู่ใน วิมานอากาศ

เขียนภาพฝันประหลาด ให้อบอุ่น

จินตนาการผ่านพริ้ม ยิ้มละมุน

ประดับเป็นใบบุญ สร้างวิมาน



นับไม่สิ้นปรารถนา แห่งยาจก

ร่ายเพ้อพกลวงหน แล้วพ้นผ่าน

ร่ำโหยหาโบยบิน จินตนาการ

ประโลมใจดักดาน อยู่เดียวดาย



นอกหน้าต่าง ก็เหมือนเก่า

บรรยากาศบอกเล่า ไร้ความหมาย

ผิดแต่ในห้องหับ กลับผุดพราย

โดยสรรพอักษรเรียงราย จินตนา



นั่งอมยิ้ม กับความคิด

มโนภาพสารทิศ ปรารถนา

ล่องลอยไกล ไปกับกาลเวลา

โดดเดี่ยวโลกนำพา จนเข้าใจ



ฟังเถิด แผ่วเสียง น้ำค้างร่ำ

บทกวีร่ายคำ ประโลมไหว

กล่อมดึกโลกเคลื่อนยาม งามละไม

ฝากถึงคนที่ห่างไกล เถอะรับรู้



ว่าทุกท่วงความรัก แห่งอักษร

แทนทุกห้วงอาวรณ์ อันเกินสู่

รักยังคงรัก ทุกอณู

คืนนี้ฉันจะปิดประตู ขังความรัก

………………………………

โดยคำ ลานเทวา