21 มีนาคม 2550 21:14 น.
ลานเทวา
สิ้นแรงลมที่พรมพร่างกระจ่างนภ
เรือสยบคาตลิ่งหลังพิงฝา
สายน้ำหลากเจิ่งนองเต็มท้องนา
เจ้าขวัญตายังหลับพริ้มเหมือนอิ่มใจ
21 มีนาคม 2550 09:59 น.
ลานเทวา
อย่าคบหาคนชั่ว
อย่าเมามัวอบายมุข
อย่าหลงแต่สุข
อย่าสนุกจนลืมตัว
--------------------
พ่อเคยสอนย้อนคำมาย้ำคิด
แลชีวิตที่ผ่านพ้นบนวิถี
เคยประสบครบถ้วนทั่วในชั่วดี
พาชีวีล้มลุกคลุกเคล้าไป
ที่ทุกข์ยากลำบากหนทนสร้างสู้
ที่สบายความเป็นอยู่มิหลงไหล
ที่พบพานถึงกาลพรากจำจากไกล
ที่สุขใจหรืออาจคิดยึดติดมัน
แลวัยวันหมุนเปลี่ยนใจเวียนว่าย
ไปตามสายกระแสอันแปรผัน
หลากเรื่องราวชีวาสารพัน
หาใดมั่นในทุกข์สุขที่รุกใจ
จนถึงวันปล่อยวางในที่สุด
ที่เคยยื้อเคยยุดเอาไปไหน
แลคนตายไม่เห็นเขาเอาอะไร
คนเป็นไยคิดครุ่นจนวุ่นเกิน
------------------
ลานทวา
20 มีนาคม 2550 20:15 น.
ลานเทวา
"อัชฮะดุอันลาอิลาฮะ อิลลัลลอฮ วะ อัชฮะดุอันนะ มุฮัมมะดัรเราะซุลุลลอฮ"
ปอเอยปอเนาะ
สิ้นรอยยิ้มเสียงหัวเราะแล้วยามนี้
สถานที่ปลูกฝังคุณความดี
กลับชุ่มธรณีด้วยโลหิตสีแดง
สีแดงคือสีเลือด
ที่ฉาบทาแดนเดือดทุกหัวระแหง
หัวใจระโหยโรยแรง
เพราะมารแฝงก่อกรรมทำร้าย
หยาดน้ำตาชุ่มโชกโศกเศร้า
สุขหนเก่าลับร้างจางหาย
สันติสุขลาลับกลับกลาย
ความตายคลุมครอบรอบทิศ
ปอเอยปอเนาะ
รอยยิ้มสิ้นเพราะความวิปริต
ความปั่นป่วนรวนรุกทุกชีวิต
สันติสุขแม้เพียงนิดหรือหามี
-
ลานเทวา