16 กุมภาพันธ์ 2550 13:16 น.
ลานเทวา
หน้างาม...งามหน้า
อยากโชว์เธอก็โชว์
เอวอกโตโตพาหวั่นไหว
อวดนวลเนื้อนมจนสมใจ
แล้วก็มาร่ำไห้วอนเมตตา
พรุ่งนี้คงมีอีก
หน้างามคนใดจะมาฉีกอวดมังสา
หลายหนหลายครั้งหลายครา
แหกผ้าแล้วจึงพ้อขออภัย
อยากดังครับอยากดัง
ชีวิตจะพังหรือหวั่นไหว
แก้คืนนี้พรุ่งนี้เปลี่ยนที่ไป
สังคมไทยเมตตามักลาโทษ
เดี๋ยวฉันจะแก้มั่ง
โชว์ไซต์ฝรั่งอันใหญ่โครต
หวังสาวแก่แม่ม่ายทั้งหลายโปรด
อย่ามาเคืองมาโกรธก็แล้วกัน
-
ลานเทวา
14 กุมภาพันธ์ 2550 16:25 น.
ลานเทวา
อมนุษย์ยุดยื้อถืออภิสิทธิ์
เจ้าชีวิตไร้เสรีที่จะฝัน
เสถียรภาพหลับไหลในนิรันด์
คืนและวันผ่านพ้นอย่างทนทุกข์
เสรีภาพแห่งใจไยจึงกัก
ให้หน่วงหนักหัวใจไร้สิ้นสุข
ไยจึงปล่อยให้เหงาเข้ารานรุก
ไยมิปลุกใจตื่นเพื่อยืนย่าง
ปลดปล่อยเถอะที่รัก
เพื่อประจักหัวใจใสกระจ่าง
เสรีแห่งใจฝันสรรค์เส้นทาง
จงเดินย่างมาสบพบเจอกัน
จงลบล้างเรือนร่างอมนุษย์
ที่ยื้อยุดเรี่ยวแรงเติมแต่งฝัน
ก้าวออกมาพบตัวตนยลชีวัน
มายืนยันเสรีแห่งชีวิต
อย่าจมปลักกักตนบนทางเก่า
ขับไล่เงาที่พันผูกกับถูกผิด
วิถีธรรมวิถีทางรู้สร้างคิด
จงลิขิตโลกใหม่ด้วยใจตน
-
ลานเทวา
14 กุมภาพันธ์ 2550 16:18 น.
ลานเทวา
มอบความรักและความปรารถนาดี
ให้แด่ทุกชีวีในแหล่งหล้า
ให้โลกไร้สิ้นซึ่งโศกโศกา
ทุกชีวามีรักมอบตอบแทนกัน
หยุดเบียดเบียนปั่นป่วนกวนประเทศ
หยุดสร้างเหตุร้าวฉานระรานฝัน
หยุดลอบเข่นลอบฆ่าล่ารายวัน
หยุดดึงดันดื้อด้านกับแดนดิน
รัก..
จงทายทักด้วยใจให้ถวิล
เอื้ออาทรโอบอุ้มชุ่มชีวิน
อย่ารู้สิ้นปรารถนาดีที่มอบปัน
โลกจะงามด้วยความรัก
ที่ทอถักเป็นสายใยใจสร้างสรรค์
ทุกชีวิตพึ่งพาอาศัยกัน
รักคงมั่นในอุราปรารถนาดี
------------------------------------------------
ลานเทวา
12 กุมภาพันธ์ 2550 19:06 น.
ลานเทวา
เคยสบซึ้งในแววตาพาใจซึ้ง
ซ่านคะนึงดวงจิตเฝ้าคิดฝัน
มอบไมตรีแช่มชื่นในคืนวัน
มีรักปันอุ่นไอให้แอบอิง
บัดนี้ไร้แววตาพาใจฝัน
ความผกผันแปรไปในทุกสิ่ง
ภาพน้ำตาพร่าเห็นความเป็นจริง
รักทอดทิ้งเลือนร้างบนทางรัก
สิ้นแววหวานซ่านจิตให้คิดถึง
ให้ตรมตรึงอยู่ในใจหน่วงหนัก
สิ้นอุ่นไอเคยอิงเคยพิงพัก
ต้องมาหักน้ำตาด้วยอาลัย
เคยพะนอคลอเคล้าเคยเย้าหยอก
เคยพร่ำบอกว่ารักเจ้ามากเท่าไหน
เคยถนอมยอมใจภักดิ์รักเท่าไร
เคยชื่นในห้วงรักต้องหักตรม
ภาพน้ำตาพร่าพรายเป็นสายโศก
ชั่วหรือโชคในรักยื่นความขื่นขม
ภาพอดีตกรีดเฉือนเรือนอารมณ์
ร้าวระทมไม่สิ้นถวิลครวญ
เก็บความช้ำถมถ่วงความห่วงหา
ดินและฟ้ารั้งใจอย่าได้หวน
ฝากหัวใจร้างเร่คนเรรวน
หวังลืมนวลเนื้อนิ่มที่พิมพ์ใจ
รินน้ำตาล้างใจให้ลืมสิ้น
ตัดถวิลที่อาวรณ์เลิกอ่อนไหว
ทิ้งภาพแห่งน้ำตาเลือนลาไป
ตัดอาลัยตรมเศร้าที่เร้าตรึง
จุดประกายแห่งหวังตั้งต้นใหม่
พร้อมก้าวไปข้างหน้าอีกคราหนึ่ง
ภาพน้ำตาที่เคยช้ำไม่รำพึง
จะไม่หวนคิดถึงให้ช้ำทรวง
--------------------------ลานเทวา----------------------------
11 กุมภาพันธ์ 2550 22:04 น.
ลานเทวา
ความเป็นคนย่อยยับ
จนอับในวิถี
โศกอุราประดามี
ชีวีทุกข์ดักดาน
ใครแลใครเห็น
ความลำเค็ญมิพ้นผ่าน
ดอกเบี้ยงามเบิกบาน
ดอกเหงื่อรานหลั่งโลมริน
แดนดินดั่งแดนเดือด
แดงสายเลือดมิหายสิ้น
กี่ศพซบแผ่นดิน
กี่ชีวินที่ลาลับ
ผิดหรือที่มาเกิด
สัตว์ประเสริฐใดสดับ
เผลอฆ่าเผลอเผายับ
โศกมิซับหรือไรใจ
แผ่นดินเอ็งมิใช่เจ้า
ไยถึงเฝ้าคิดเป็นใหญ่
โลกนี้ใช่ของใคร
เหตุอะไรถึงอยากครอง
จะฉิบหายในวันพรุ่ง
ยังจะยุ่งหยิ่งผยอง
เหลิงอำนาจวาดลำพอง
หลงคะนองหรือพ้นตาย
สัตว์เอย ! สัตว์
หยุดกินกัดความดีงามและความหมาย
หยุดเบียดเบียนหัวใจให้วุ่นวาย
หยุดสร้างความฉิบหายให้แผ่นดิน
ลานเทวา