17 กุมภาพันธ์ 2550 17:14 น.
ลานเทวา
กวีกระวาดว่าย กานท์กลอน
กระจ่างใสอัมพร ดั่งแก้ว
กมลย่อมถึงบทตอน ร่ายเอ่ย รำพัน
กระเดื่องเลิศยิ่งแล้ว ร่ายเหล้า ร่ำกวี ฯ
เสน่ห์น้ำจัณฑ์ใต้ แสงเดือน
ยากยิ่งในลืมเลือน หลีกลี้
ยังคงมั่นใจเตือน จารจด ในคำ
ตามแต่ใจยื่นชี้ ชื่นช้ำ คำใจ ฯ
ลานเทวาสรรค์สร้าง ทางกลอน
จารบ่งในบทตอน แจ้งไว้
วิถีแห่งคนจร จารจด ใจจำ
แลบ่หาญอวดใช้ เล่ห์สร้าง ในลวง ฯ
มิควรคู่ นวลน้อง ผู้ผ่องพักตร์
มิอาจรัก มิ่งมิตร พิศมัย
ด้วยไม่เหมาะ เพราะต่าง จนห่างไกล
หักห้ามใจ ลืมลา ด้วยยาดอง
กินเพื่อลืม ดื่มเพื่อรัก หักห้ามจิต
ให้เลิกคิด เลิกหวัง รั้งใจหมอง
เพราะหัวใจ อาภัพ อับคู่ครอง
ใครจะปอง หมายแล แค่คนจร
รินสุรา ร่ายร่ำ ลำนำโศก
สายลมโบก หัวใจ ไหวเอนอ่อน
โอ้ยามนี้ มีแต่พร่ำ ร่ำบทกลอน
พอถ่ายถอน ความช้ำ ที่ย้ำตรม
เมาเอ๋ยเมา เมาใจ ไร้คู่ชิด
เมาชีวิต ไร้ชื่น พาลขื่นขม
เมาสุรา พาคึกครื้น รื่นอารมณ์
เมารักจม ใจเหงา เฝ้ารำพัน
-----------ลานเทวา------------
16 กุมภาพันธ์ 2550 13:16 น.
ลานเทวา
หน้างาม...งามหน้า
อยากโชว์เธอก็โชว์
เอวอกโตโตพาหวั่นไหว
อวดนวลเนื้อนมจนสมใจ
แล้วก็มาร่ำไห้วอนเมตตา
พรุ่งนี้คงมีอีก
หน้างามคนใดจะมาฉีกอวดมังสา
หลายหนหลายครั้งหลายครา
แหกผ้าแล้วจึงพ้อขออภัย
อยากดังครับอยากดัง
ชีวิตจะพังหรือหวั่นไหว
แก้คืนนี้พรุ่งนี้เปลี่ยนที่ไป
สังคมไทยเมตตามักลาโทษ
เดี๋ยวฉันจะแก้มั่ง
โชว์ไซต์ฝรั่งอันใหญ่โครต
หวังสาวแก่แม่ม่ายทั้งหลายโปรด
อย่ามาเคืองมาโกรธก็แล้วกัน
-
ลานเทวา
14 กุมภาพันธ์ 2550 16:25 น.
ลานเทวา
อมนุษย์ยุดยื้อถืออภิสิทธิ์
เจ้าชีวิตไร้เสรีที่จะฝัน
เสถียรภาพหลับไหลในนิรันด์
คืนและวันผ่านพ้นอย่างทนทุกข์
เสรีภาพแห่งใจไยจึงกัก
ให้หน่วงหนักหัวใจไร้สิ้นสุข
ไยจึงปล่อยให้เหงาเข้ารานรุก
ไยมิปลุกใจตื่นเพื่อยืนย่าง
ปลดปล่อยเถอะที่รัก
เพื่อประจักหัวใจใสกระจ่าง
เสรีแห่งใจฝันสรรค์เส้นทาง
จงเดินย่างมาสบพบเจอกัน
จงลบล้างเรือนร่างอมนุษย์
ที่ยื้อยุดเรี่ยวแรงเติมแต่งฝัน
ก้าวออกมาพบตัวตนยลชีวัน
มายืนยันเสรีแห่งชีวิต
อย่าจมปลักกักตนบนทางเก่า
ขับไล่เงาที่พันผูกกับถูกผิด
วิถีธรรมวิถีทางรู้สร้างคิด
จงลิขิตโลกใหม่ด้วยใจตน
-
ลานเทวา
14 กุมภาพันธ์ 2550 16:18 น.
ลานเทวา
มอบความรักและความปรารถนาดี
ให้แด่ทุกชีวีในแหล่งหล้า
ให้โลกไร้สิ้นซึ่งโศกโศกา
ทุกชีวามีรักมอบตอบแทนกัน
หยุดเบียดเบียนปั่นป่วนกวนประเทศ
หยุดสร้างเหตุร้าวฉานระรานฝัน
หยุดลอบเข่นลอบฆ่าล่ารายวัน
หยุดดึงดันดื้อด้านกับแดนดิน
รัก..
จงทายทักด้วยใจให้ถวิล
เอื้ออาทรโอบอุ้มชุ่มชีวิน
อย่ารู้สิ้นปรารถนาดีที่มอบปัน
โลกจะงามด้วยความรัก
ที่ทอถักเป็นสายใยใจสร้างสรรค์
ทุกชีวิตพึ่งพาอาศัยกัน
รักคงมั่นในอุราปรารถนาดี
------------------------------------------------
ลานเทวา
12 กุมภาพันธ์ 2550 19:06 น.
ลานเทวา
เคยสบซึ้งในแววตาพาใจซึ้ง
ซ่านคะนึงดวงจิตเฝ้าคิดฝัน
มอบไมตรีแช่มชื่นในคืนวัน
มีรักปันอุ่นไอให้แอบอิง
บัดนี้ไร้แววตาพาใจฝัน
ความผกผันแปรไปในทุกสิ่ง
ภาพน้ำตาพร่าเห็นความเป็นจริง
รักทอดทิ้งเลือนร้างบนทางรัก
สิ้นแววหวานซ่านจิตให้คิดถึง
ให้ตรมตรึงอยู่ในใจหน่วงหนัก
สิ้นอุ่นไอเคยอิงเคยพิงพัก
ต้องมาหักน้ำตาด้วยอาลัย
เคยพะนอคลอเคล้าเคยเย้าหยอก
เคยพร่ำบอกว่ารักเจ้ามากเท่าไหน
เคยถนอมยอมใจภักดิ์รักเท่าไร
เคยชื่นในห้วงรักต้องหักตรม
ภาพน้ำตาพร่าพรายเป็นสายโศก
ชั่วหรือโชคในรักยื่นความขื่นขม
ภาพอดีตกรีดเฉือนเรือนอารมณ์
ร้าวระทมไม่สิ้นถวิลครวญ
เก็บความช้ำถมถ่วงความห่วงหา
ดินและฟ้ารั้งใจอย่าได้หวน
ฝากหัวใจร้างเร่คนเรรวน
หวังลืมนวลเนื้อนิ่มที่พิมพ์ใจ
รินน้ำตาล้างใจให้ลืมสิ้น
ตัดถวิลที่อาวรณ์เลิกอ่อนไหว
ทิ้งภาพแห่งน้ำตาเลือนลาไป
ตัดอาลัยตรมเศร้าที่เร้าตรึง
จุดประกายแห่งหวังตั้งต้นใหม่
พร้อมก้าวไปข้างหน้าอีกคราหนึ่ง
ภาพน้ำตาที่เคยช้ำไม่รำพึง
จะไม่หวนคิดถึงให้ช้ำทรวง
--------------------------ลานเทวา----------------------------