.. กำสรวล ตุลา ๕๑ ..

ลานเทวา

กำสรวล ตุลา ๕๑

เอย น้ำตา
โลมอาบฟ้าอาบดินไม่สิ้นหยาด
เจ็ดตุลาห้าหนึ่งก็ถึงฆาต
รัฐอุบาทว์เข่นฆ่าประชาชน

เอย ชีวิต
จักสถิตใดชอบประกอบผล
อำนาจทรามถ่ายเทหลากเล่ห์กล
เหยียบศพคนบริสุทธิ์เข้ายุดย้ำ

เอย ตุลา
คาวหยาดเลือดและน้ำตาชโลมฉ่ำ
เสียงพิสุทธิ์แห่งชีวินไม่สิ้นคำ
อาวุธคนระยำก็ทำร้าย

เอย  ความชอบ
ไร้คำตอบใดอิงเป็นสิ่งหมาย
เหมือนดังลมโลมหวามพาความตาย
ไปกับหนาวสุดท้ายของสายลม


เอย บ้านเมือง
จักสุ่มเคืองใดดับการทับถม
สำนึกใครใหญ่โตความโสมม
ประหนึ่งใคร่นิยมความชั่วช้า

เอย  อำนาจ
แลใครต่างผูกขาดปรารถนา
แม้นต้องย่ำบนรอยเลือดและน้ำตา
ข้ามศพซากปวงประชาก็ยังใคร่

เอย  วิญญาณ
ผู้ฉิบหายวายปราณหรือยิ่งใหญ่
ผิดแต่ผู้ฉาบฉวยต่างอวยชัย
อวดอ้างประชาธิปไตยเซ่นชีวิต

เอย กู
แสนอดสูบ้านเมืองวิปริต
มันโกรธแค้นมาแต่ใดในทางทิศ
ถึงหมายปลิดหมายปลงกันตรงนั้น
.
โดยคำ  ลานเทวา





				

คิดถึงนะ....คนบ้า ... !

ลานเทวา

.. ฉันเฝ้ามองเธอเสมอนะ .... !

ลานเทวา

..... โรค โลก .... !

ลานเทวา

... เบื้องหลังหน้ากาก ... ของข้าพเจ้า.... !

ลานเทวา