27 มกราคม 2545 16:48 น.
คนมีฝัน
หอมกรุ่นกลิ่นของ...ความเหงา
หวานลิ้นรสของความเศร้าในใจฉัน
เผ็ดร้อนกับความรักที่เธอมีให้กัน
ขมเหลือเกินภาพฝันเมื่อวันวาร..
ดูดซับความเหงานจนชาชิน
จากกลิ่นเหม็น - เหม็นกลับเป็นหอม
หลังจากความเศร้ามารุมล้อม
ฉันจึงต้องยอมกล้ำกลืนฝืนกินมัน
ความเศร้าที่เคยขมเปลี่ยนเป็นหวาน
คำรักที่เธอบอกเมื่อวันวารเปลี่ยนเป็นขม
เผ็ดร้อนเจ็บแสบกับความรักที่โง่งม
เจ็บช้ำสุดระทม..จนประสาทสัมผัสที่เคยเจ็บระบม
.....มันเปลี่ยนไป.....
27 มกราคม 2545 14:09 น.
คนมีฝัน
นั่งอยู่ริมทะเลในคืนหนาว..
ค่ำคืนที่มีดวงดาวอยู่ไม่ถึงครึ่งฟ้า
ดาวเศร้า..คนเหงา...และน้ำตา
กับช่วงเวลาที่สุดแสนทรมาน
คืนที่ดาวก็ไม่รู้เธออยู่ไหน
คืนที่ใจฉันพร่ำเพ้อละเมอหา
หวั่น - หวั่นในใจกลัวเธอลืมสัญญา
ที่เคยบอกไว้ว่า..เราจะกลับมาเจอกัน
...........ณ ที่เดิม....................
27 มกราคม 2545 13:26 น.
คนมีฝัน
หากถูกคำตำหนิ...ฉันจะรับฟัง
หากถูกคำติติง...ฉันจะรีบแก้ไข
หากได้รับคำแนะนำ..ฉันจะทำความเข้าใจ
หากฉันถูกนินทา..ฉันจะปล่อยให้เป็นอากาศ
คืนสู่ความเปล่าว่างของความไร้สาระ..
ถ้าหากเป็นเธอ..ถูกคำว่ากล่าวจากผู้อื่น
ว่าการกระทำของเธอไม่ดีเลย
เธออาจไม่พอใจนัก...
ราวกับชีวิตของเราถูกกำหนดค่าโดยคนอื่น
ดี.....หรือ.......เลว
มาตรฐานที่จะวัดอยู่ตรงไหน
คนเราไม่อาจตีค่าของคนอื่นได้
ด้วยการใช้ตัวเองเป็นมาตรฐาน
แล้วทำไมเล่า...
เธอจึงกำหนดค่าของผู้คนรอบข้าง
....ด้วยเกณฑ์ของเธอ.....
จริงจริงแล้ว..เธอรู้จักคนอื่นแค่ไหนกัน
24 มกราคม 2545 19:12 น.
คนมีฝัน
หากเธอคือใบไม้
ที่แกว่งไกวอยู่บนต้นฝัน
เริงร่ายามกระทบกับแสงตะวัน
มีความสุขกับต้นฝันที่เธอเกาะกุม
ฉันจะเป็นผืนดินที่อยู่ใต้ต้นฝัน
คอยดูเธออยู่ทุกวันไม่หน่ายหนี
ให้ปุ๋ยกับต้นฝันของเธอด้วยกำลังใจดีดี
รินรดด้วยความรักที่ฉันมีให้กับเธอ
หากวันใดสายลมแกล้ง
พัดปลิวแรง - แรงให้เธอสั่นไหว
หากเธอร่วงหล่นลงมาคราใด
ฉันจะรองรับเธอด้วยใจที่ฉันมี
จะโอบกอดเธอยามเหน็บหนาว
ยามเธอปวดร้าวจะเช็ดน้ำตาให้
จะห่วงใยดูแลเธอตลอดไป
ให้ใบไม้ร่วงอย่างเธอได้สุขใจในอ้อมกอดของผืนดิน
22 มกราคม 2545 13:55 น.
คนมีฝัน
เธอเป็นเหมือนฟ้ากว้าง
ที่ปล่อยให้ฉันบินอย่างเคว้งคว้างบนทางฝัน
เหน็บหนาวเดียวดายภายใต้แสงจันทร์
ร้อนรุ่มด้วยตะวันแผดเผากายา
ใจเธอก็เป็นดั่งฟ้ากว้าง
ที่ทำให้ฉันต้องอ้างว้าง..หวั่นไหว
บิน..บิน..บินเพียงลำพังเรื่อยไป
ด้วยไม่รู้เมื่อไหร่จะถึงเส้นขอบใจของเธอ
อยากให้เธอเป็นเพียงสายลมอ่อนไหว
ช่วยพัดพยุงปีกของฉันให้บินไปยามอ่อนล้า
พัดพริ้วไปกับฉันทุกเวลา
ยามร้องไห้เธอช่วยพัดน้ำตาให้แห้งไป
อยากให้เธอเป็นเพียงแดดอ่อน-อ่อน
สบาย - สบายไม่ร้อนไม่หนาว
อยากให้เธอเป็นดั่งดาวที่พร่างพราว
อยู่เป็นเพื่อนยามที่หัวใจร้าวระบม
อยากให้เธอเป็นอะไรก็ได้
แต่ไม่อยากให้เธอเป็นท้องฟ้าเช่นวันนี้
ขอเถอะฉันขอร้องนะคนดี
อย่าปล่อยให้ใจดวงนี้ต้องบินเพียงลำพัง
หน้าส่วนตัว
1314
