31 มีนาคม 2544 02:47 น.
คนมีฝัน
นั่งอยู่บนเก้าอี้ตัวเก่า
ขอบคุณนะความเหงาที่นั่งอยู่ข้างๆ
ขอบคุณเธอด้วยความอ้างว้าง
ที่อยู่เคียงข้างตลอดมา
พรุ่งนี้ฉันจะจากพวกเธอไป
ตามหาความสดใส..ข้างหน้า
พอแล้วล่ะความเศร้าที่มีเสมอมา
พอแล้ว..ต่อไปนี้น้ำตาจะไม่ไหลริน
พรุ่งนี้ทุกสิ่งจะเปลี่ยนไป
ฉันจะเป็นคนใหม่ที่หัวใจแกร่งกล้า
พรุ่งนี้ฉันจะไม่ยอมเสียน้ำตา
ให้กับคนที่จากลากันไปไกล
31 มีนาคม 2544 02:21 น.
คนมีฝัน
เวลาหมุนไปทุกวินาที
แต่ใจฉันยังอยู่กับที่ไม่ไปไหน
ยังอยู่กับเธอคนดีไม่เปลี่ยนไป
แม้เธอจะทำให้ใจฉันร้าวร้าน
ยังยินดีจะอยู่กับความเศร้า
แม้วันนี้ไม่มีเราเหมือนก่อนนั้น
แต่รับรู้ไว้ว่าเธอยังมีฉัน
ที่จะคอยดูแลกันยามเธอปวดใจ
21 กุมภาพันธ์ 2544 06:52 น.
คนมีฝัน
แม้เธอจะจากไปแสนนาน
แต่ภาพเมื่อวันวานยังคงชัดเจนเสมอ
ภาพเราสองคน..ฉันและเธอ
เมื่อครั้งพบเจอและรักกัน
ภาพความสุขเหล่านี้ไม่เคยเลือนหาย
แม้รักเราจะกลับกลาย..เปลี่ยนผัน
แม้ว่าวันนี้จะไม่เหมือนกับทุก- ทุกวัน
แม้วันนี้เธอจะไม่รักฉันเหมือนดังเดิม
จะเก็บภาพเหล่านั้นไว้...
เป็นเครื่องเตือนใจว่าเธอเคยรักฉัน
เพราะหวังไว้ว่าคงมีสักวัน
เราจะกลับมารักกันเหมือนวันวาน
21 กุมภาพันธ์ 2544 04:35 น.
คนมีฝัน
หันกลับมาทางนี้ได้ไหม
ในวันที่หัวใจเธอเหนื่อยล้า
ในวันที่น้ำใส- ใสไหลรินจากตา
ในวันที่ฟ้ากลายเป็นสีเทา
เพราะที่ตรงนี้จะยังมีฉัน
ที่เฝ้ารอเธอทุกวันไม่เคยหนี
ที่ตรงนี้จะมีแต่ความรู้สึกดี- ดี
ที่ฉันคนนี้เก็บไว้ให้เธอ
พักเถอะนะคนดี..
พักที่ตรงนี้ให้หายอ่อนล้า
ฉันคนนี้จะคอยเช็ดน้ำตา
ไม่ให้ไหลลงมาเปื้อนหน้าเธอ
หายเหนื่อยเมื่อไหร่ค่อยจากลา
แต่ขอให้บอกฉันก่อนล่วงหน้า..ได้ไหม
เพื่อฉันจะได้รวบรวมความกล้าในหัวใจ
แล้วบอกเธอไปว่า..ไม่เป็นไรคนดี
21 กุมภาพันธ์ 2544 04:18 น.
คนมีฝัน
ยังคงรักเธอเสมอ
แม้ไม่อาจพบเจอ..อยู่ใกล้
เธอยังคงเป็นหนึ่งในดวงใจ
เธอคือใครคนนั้นที่ฉันรอ
เธอจะรับรู้บ้างได้ไหม
ว่ามีใครที่รักเธออยู่ตรงนี้
ใครที่คอยเธอมารับความรู้สึกดีดี
ที่มีให้เธอเสมอมา..
แค่อยากให้เธอรับไว้
ไม่รักไม่เป็นไร ฉันไม่ว่า
แค่ขอให้รู้ว่ามีคนห่วงใยตลอดมา
คนคนนั้นคือคนไร้ค่าที่รักเธอ
หน้าส่วนตัว
1256
