30 พฤศจิกายน 2549 23:24 น.
คนมัน..ว่าง
สวัสดีชาวกลอนคนนอนดึก
วันนี้นึกอยากชวน..ไปเที่ยวไหม
เข้าปลายฝนต้นหนาวร้าวดวงใจ
อยากจะไปปล่อยอารมณ์ชมแสงจันทร์
เราจะไปที่ไหนดีล่ะพี่จ๋า
น้องอยากพาพี่ไปแดนในฝัน
จะขึ้นเหนือล่องใต้ก็ไปกัน
ออกตกนั้นน้องก็มีที่อยากไป
ถ้าขึ้นเหนือก็จะไปไหว้พระธาตุ
ไหว้พระบาทบนดอยที่สวยใส
หรือจะเที่ยวภูเขาลำเนาไพร
ยอดดอยไกล"อินทนนท์"บนเขางาม
ถ้าคิดไปเยือนดินถิ่นอีสาน
เป็นตำนานแดนเก่าที่เฝ้าถาม
" ภูกระดึง " มนต์เสน่ห์ฟ้าสีคราม
อาทิตย์ยามลับ "หล่มสัก" จักพักใจ
ถ้าลงใต้น้องจะพาไปเที่ยวเกาะ
ลงเรือเลาะเกาะแก่งแหล่งน้ำใส
ปะการังที่ขึ้นชื่อทั่วแดนไกล
ก็ต้องไป ที่ "สุรินทร์...สิมิรัน"
ถ้าจะไปตามตะวันตอนมันตก
ป่าเขารกริมเขื่อนที่เผื่อนผัน
"ศรีนครินทร์"เขื่อนใหญ่เขาไปกัน
น้ำตกนั้น "ไทรโยค"ไม่โศกตาม
ถ้าจะไปเมืองกลอนสุนทรภู่
พาไปดู "เกาะเสม็ด" เพชรงามขำ
"เกาะมันนอก.. มันใน"ก็แนะนำ
จะขอย้ำทะเลรวยสวยน้ำใจ...
ใครจะไปยกมือขึ้น...
30 พฤศจิกายน 2549 20:38 น.
คนมัน..ว่าง
เช้าแล้วหนออยากจะรอให้แดดส่อง
แต่เสียงร้องแปร๊นแปร๊นแล่นเข้าหู
พวกควาญช้างเก็บข้าวของเตรียมขึ้นภู
แต่พวกสูต้องเดินย่ำตามช้างมา
เดินตามช้างต้องระวังให้มั่นเหมาะ
ประจวบเจาะช้างขี้ใส่สี่ขา
ช้างบางตัวก็เดินเยี่ยวเสียวเข้าตา
เสียงซู่ซ่าเจิ่งนองสองข้างทาง
อยากรู้มั๊ยว่าเราเดินเพลินแค่ไหน
จะบอกให้เขาสามลูกในอุ้มผาง
ตั้งแต่เช้าบ่ายเย็นเห็นลางลาง
ฉันคงคางเหลืองอ๋อยหงอยเลยเรา
แต่หนทางที่ผ่านมีม่านแสง
อาทิตย์แรงส่องผ่านม่านหลังเขา
ลดแสงแดดที่แรงให้เป็นเงา
เดินข้างเขาก็ดีอย่างนี้งัย
ทางก็แคบแถมชันเป็นมันลื่น
คนงามยืนยังลื่นตูดไถล
อยากรู้ไหมสุดสวยคนนั้นใคร
"แม่มดใจร้าย" งัย ทุกๆคน
แม้หนทางแสนไกลใจร่มรื่น
ต้นไม้ยืนสูงใหญ่ในไพรสนธ์
น้ำตกน้อยน้ำตกใหญ่ชื่นใจชน
จนลืมสนเมืองบ้า..มหานคร
แต่นั่นแหล่ะครานี้พี่ต้องกลับ
ตะวันลับขอบฟ้านภาศร
พรุ่งนี้เช้าเราต้องลาภารดร
ต้องจากจรไม่ลืมเลือนเพื่อนรู้ใจ
อุ้มผางนี้ มีมนต์ดลใจจิต
ให้หมู่มิตรรวมกันวันสดใส
แม้หนทางที่มาจะยาวไกล
ฝากเอาไว้"อุ้มผางคี"มีนัดกัน....
ขอบใจ"เพื่อนท่องเที่ยว"
น้องอุ๋ย น้องหนุ่ม น้องต้น
และอีกห้าคน ที่เหลือ จำไม่ได้แล้วล่ะ
บอกแล้วว่าเราใช้ไก๊ด์เปลือง
30 พฤศจิกายน 2549 13:29 น.
คนมัน..ว่าง
..พรุ่งนี้เหล่าเซียนหวยจะม้วยมอด
เจ้ามือรอดปากเหยี่ยวเฉี่ยวแล้วหนี
ซื้อทีไรได้แต่เฉี่ยวเสียวทุกที
อยากมั่งมีลุ้นรวยหวยใต้ดิน
ถึงวันนี้พอมีตังค์ยังไม่เลิก
รัฐบุกเบิกล้างเจ้ามือรับซื้อหวย
หากินเองรัฐบาลจึงร่ำรวย
เล่นแต่หวยบนดินกินจนตาย
30 พฤศจิกายน 2549 10:59 น.
คนมัน..ว่าง
ขึ้นฝั่งได้หัวใจเกือบวายวอด
กระโดดกอดกันเกลียวยังเหลียวหลัง
มองน้ำตกที่หล่นโดนใจจัง
เติมพลังหัวใจให้เพิ่มพูน
เหมือนชาร์ตแบตหัวใจให้แช่มชื่น
พร้อมจะยืนต่อไปตราบสิ้นสูญ
แม้หนทางแสนลำบากทวีคูณ
ก็ไม่สูญสิ้นหวังกำลังใจ
กลับมานั่งพักพิงริมธารใหญ่
รีบเร็วไวชวนโลดโดดน้ำใส
อาบน้ำกันเถอะเราหลังแนวไพร
เพราะกลัวใครมาแอบจ้องมองตามัน
ได้เวลาอาหารชำนาญป่า
เก็บกันมาผักกูดสูตรชอบฉัน
ผัดไฟแดงแกงฟักป่ามากินกัน
ปลาเนื้อมันต้มสดๆซดน้ำแกง
ยามกลางคืนเสียงสัตว์ป่าหวิวหวีดแว่ว
ร้องเจื้อยแจ้วตอบรับประดับแสง
ดวงดาราส่องระยับสีนวลแดง
พระจันทร์แฝงปลายไผ่ที่ไหวลม
ได้ดีกรีกล่อมใจให้คลายโศก
ให้ลืมโลกความหลังครั้งสุขสม
หัวใจใหม่จะได้คลายระทม
ทิ้งความขมลงคอหัวร่อกัน
เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นดาวเต็มฟ้า
เอื้อมมือมาหยิบจับสัมผัสฝัน
บนท้องฟ้ามีดาวนับร้อยพัน
ช่างเสกสรรราตรีนี้ให้งาม
นอนกันเถอะดึกแล้ว ...พรุ่งนี้ต้องเดินข้ามเขา 3 ลูก
แล้วเราจะเล่าต่อ...
29 พฤศจิกายน 2549 23:59 น.
คนมัน..ว่าง
แปดเก้าแก่งที่ล่องมากายาเมื่อย
อยากจะเลื้อยลงนอนแล้วหลับฝัน
ว่าได้นอนบนเตียงเคียงคู่กัน
แต่ความฝันต้องมาล้างพังทลาย
เพราะจุดที่จะนอนโดนหลอนแน่
มันมีแต่ป่าเขากลางเดือนหงาย
รอบตัวเรามีแต่น้ำกับช้างพลาย
รับมอบหมายส่งของให้ผองเรา
ยังนะยังเรายังไม่ได้หยุด
ต้องรีบรุดไปดูที่หลังเขา
มีน้ำตกอีกสายในลำเนา
ที่พวกเราบอกแปลกดี "ทีลอเร"
กว่าจะได้เห็นน้ำตกบนโขดหิน
อยากจะบินได้เหมือนนกวิหกเหิร
เพราะหนทางที่เราจะดำเนิน
ยากเหลือเกินที่จะไปให้ถึงมัน
ทั้งปีนป่ายไต่เชือกกระเสือกสน
หาทางด้นไปให้ถึงซึ่งที่ฝัน
ลากเรือพายพ้นน้ำเชี่ยวเสียวและมันส์
พวกพ้องฉันหวั่นกลัวหัวใจวาย..
ถึงทีลอเร แล้วนะ ... แต่ แต่ยังไม่หมดนะ
ยังมีเรื่องเล่าให้ฟังอีกนะ...อย่าเพิ่งเบื่อล่ะ
หน้าส่วนตัว
1316
