16 พฤษภาคม 2553 09:18 น.
คนปลายฟ้า
@ ต้องหลั่งอีก กี่เลือดไทย กี่ไหลหยด //
ต้องรันทด อีกกี่ครา ชะตาเอ๋ย //
ต้นประชา ธิปไตย จะได้เชย //
ออกดอกผล งอกเงย ให้คนไทย..//
@ ต้องทับถม ธรณี อีกกี่ร่าง //
บนความต่าง ที่แตกแยก จะแบกไหว //
ต้องสนอง รองอำนาจ อมาตย์ใด //
อีกกี่ใคร อีกกี่คน กี่หนกัน...//
@ ต้องเข่นฆ่า ย่ำยี อีกกี่ศพ
จึงจะครบ สาแก่ใจ ดังใฝ่ฝัน
พอแค่นี้ ได้ไหม เทือกสุบัลย์
หยุดฆ่าฟัน เหมือนคนบ้า ข้าก็ไทย..
@ ธรณี นี่นี้ มีความต่าง
มีช่องว่าง ของชนชั้น ให้หวั่นไหว
มีอำนาจ ปิดฟ้า ประชาธิปไตย
แล้วมีไพร่ ใว้เหยียบย่ำ ไว้ซ้ำเติม..
@ มันไล่ฆ่า บ้าอำนาจ ชาติทหาร
มันสั่งการ อัมหิต คิดฮึกเหิม
ทรราชย์ ชาติชั่ว ตัวเหิมเกริม
หวังเพียงเพิ่ม ศพไพร่ หรือไรกัน...
.
@ ไม่ได้ตั้ง หวังไกล เกินไคว่คว้า
ก็แค่มา ตามทางคิด สิทธิ์ของฉัน
บอกนายก ยุบสภา พูดจากัน
ทำไมมัน ต้องฆ่าเรา....ไม่เช้าใจ....
5 พฤษภาคม 2553 10:51 น.
คนปลายฟ้า
O กูแค่มา เรียกร้อง ปกป้องสิทธิ์
ใช่มาคิด ล้มเจ้า ดังเขาว่า
มาเรียกร้อง ตามระบอบ กรอบประชา
เจตนา ชัดแจ้ง แถลงการณ์
O ว่าให้รัฐ ยุบสภา อย่าเบือนบิด
ไม่ได้คิด การณ์ไกล ไร้แก่นสาร
ใยรัฐจึง ดึงฟ้า มาประจาน
ฤาสันดาน อำมาตย์ ขาดความดี
O ป้ายความผิด คิดร้าย ทำลายราษฎร์
หวงอำนาจ ขาดหัวใจ ไร้ศักดิ์ศรี
ไม่รุ้จัก ละอาย ขายความดี
คิดย่ำยี เข่นฆ่า ประชาชน
O เมื่อรัฐมี ที่มา ไม่ชัดแจ้ง
ยังเสแสร้ง เบือนบิด คิดสับสน
บริหาร บ้านเมือง ด้วยเล่ห์กล
คิดยกตน ครอบงำ ไม่นำพา
O เป็นแค่รัฐ หุ่นใบ้ ไร้สมอง
คอยสนอง ข้อเสนอ ที่เพ้อหา
ของทหาร ทรราชย์ อมาตยา
มวลประชา จึงเรียกร้อง ปกป้องไทย
O ว่าให้รัฐ อย่าได้ฝืน คืนอำนาจ
ตามบทบาท รัฐธรรมนูญ คุณรู้ไหม
เพียงเท่านี้ ที่เรารอ ขอน้ำใจ
แต่รัฐได้ ส่งส่วย ด้วยความตาย
O ตั้งข้อหา ก่อการร้าย ทำลายชาติ
ออกประกาศ ว่าล้มล้าง สร้างขอบข่าย
นี่รัฐเป็น ผู้นำ หรือทำลาย
เกินบรรยาย สุดชั่วช้า สาระเลว...
23 เมษายน 2553 11:51 น.
คนปลายฟ้า
O เทพสุบัน อภิสิทธิ์ หยุดคิดหน่อย
แล้วค่อยค่อย ไตร่ตรอง มองเหตุผล
ลองแก้ไข ตามระบอบ กรอบสากล
ใยปลุกม๊อบ มวลชน มาฆ่ากัน...
O อีกอาวุธ ยุทธภัณฑ์ ประจัญหน้า
หวังเข่นฆ่า ให้ย่อยยับ ดับความฝัน
เราใช่ต่าง เผ่าราษฎร์ หรือชาติพันธ์
ล้วนเหมือนกัน เลือดเนื้อ ชาติเชื้อไทย...
O มัวระเริง อำนาจ ชาติจะแย่
คิดเอาแค่ ชัยชนะ จะเป็นใหญ่
ขึ้นเหยียบย่ำ ไพร่ฟ้า ประชาธิปไตย
คุณใช่คน จัญไร แต่ไหนมา...
O แล้ววันนี้ ทำไม ใยแปรเปลี่ยน
ฤาเลอะเลือน หัวใจ ใยชั่วช้า
มองชีวิต คนไทย มันไร้ค่า
จะปิดฟ้า ด้วยฝ่ามือ หรืออย่างไร...
O ทั้งสื่อสาร มวลชน โดนเบือนบิด
ทั้งไล่ปิด ไล่บล็อค ออกไม่ได้
นี่นะหรือ คือเสรี วิถีไท
เหลืออะไร เป็นศักดิ์ศรี เสรีชน
O ยุบสภา ใช่ว่าชาติ จะขาดยับ
ยุบเพื่อกลับ เลือกตั้ง หวังอีกหน
ยุบเพื่อคืน อำนาจ ประชาชน
ยุบเพื่อผล ความร่มเย็น เป็นดังเดิม....
20 เมษายน 2553 13:18 น.
คนปลายฟ้า
O สิบเมษา ฟ้ากำหนด ลงโทษไพร่
คนจัญไร ไล่เข่นฆ่า น่าอดสู
มือเปล่าๆ เขามองเห็น เป็นศัตรู
เพียงเพราะกู มาร่วมคิด ทวงสิทธิ์คืน..
O สิบเมษา ฟ้าหล่น ฝนกระหน่ำ
ดอกชั้นต่ำ ร่วงหล่น สุดทนฝืน
ดอกที่หนึ่ง ดอกที่สอง ลองเป้าปืน
ร่วงสู่พื้น ทับถม จมบาทา..
O โทษมันหนัก ถึงประหาร จากศาลไหน
คำสั่งใคร ใช้อำนาจ ประกาศว่า
ผู้เรียกร้อง ต้องโทษหนัก ดังผักปลา
ควรเข่นฆ่า หรือไร คนใจมาร..
O เสียงสำราก จากปลายปืน ยืนตัวสั่น
ให้งงงัน กับบทบาท ชาติทหาร
เห็นมวลชล เป็นศัตรู ผู้รุกราน
สวมวิญญาณ นักฆ่า ไร้ปราณี...
O ทอดร่างแช่ แน่นิ่ง ไม่ติงไหว
เจิงนองไหล แดงฉาน ย่านวิถี
นี่นะหรือ คือเลือดไพร่ ไร้ความดี
แลกชีวี ให้ได้มา ประชาธิปไตย ...
24 มีนาคม 2553 08:33 น.
คนปลายฟ้า
O บน เ ส้ น ท า ง ที่ ห่ า ง ไ ก ล ไร้ ค น รัก
น อ น หนุนตัก ส า ย ล ม ช ม ฟ้า ก ว้ า ง
มี ดาวเดือน เ ป็ น เพื่อน คิ ด ดู ทิ ศ ทาง
แ ม้ อ้ า ง ว้ า ง อย่าง ไร ไ ม่ ร อ น ราญ..
O มี เรื่อง ร า ว ก ล่ า ว ข า น ตำนาน เ ศ ร้ า
กับ วั น เ ห ง า เ ค ล้ า น้ำ ต า น่ า ส ง สาร
อ ยู่ ด้วย รั ก แ ละ ศ รั ท ธ า ม า ช้ า น า น
ใน ด ว ง มาลย์ ห่ ว ง ห ว ง ดั ง ดวงแด..
O เริ่ม แ ต่ ก่ อ ห ล่ อ ห ล อ ม ใจ ด้ ว ย ใ ฝ่ ฝัน
ผู ก สัมพันธ์ มั่ น นั ก ใน รั ก แ ท้
คำ สั ญ ญ า ว่า หัวใจ ไม่ผั น แ ป ร
จะ แ น่ ว แน่ ไม่แช เ ชื อ น แ ม้ เดือนปี..
O ส บ ต า ซึ้ง ตรึง ด ว ง ใจ ให้ อ บ อุ่ น
ไอ ล ะ มุ น จาก อ้อมแขน แสน สุ ข ขี
แว่ว ส า ย ลม ละม้าย คล้าย ด น ต รี
กั บ ว จี ที่ซ า บ ซึ้ง ต รึ ง สัมพันธ์..
O ผ่ า น ส า ย ฝ น ปนหนาว ถึง คราว ร้ อ น
ค ว า ม ย อ ก ย้อน ในใจ ค น บ น ฝั่งฝัน
ลืม หรือ ไร ในถ้อย ร้ อ ย จำนรรจ์
ใย ทิ้ง ฉั น ค อ ย เก้อ เ พ้ อ เดียว ด า ย..
O ม อ ง วิหค โผ ก โ ผ น บ น ฟากฟ้า
ร้า ว อุ รา เมื่อ หั ว ใ จ ไร้ ความ ห ม า ย
เ มื่ อ รักแท้ พั ง ภิ ณ ฑ์ สิ้น ม ล า ย
บทสุดท้าย เหลือแค่ฉัน ที่มั่งคง..