19 มีนาคม 2553 13:17 น.
คนปลายฟ้า
O วีระชน คนใจแกร่ง ทั้งแดงเหลือง
ต่างสู้เคียง อุดมการณ์ ดังขานไข
มีเวที ไว้ร่ำร้อง ประลองชัย
ตามวิถี คนไท ใจทะนง
O เราแตกแยก เพียงทางคิด แต่จิตมั่น
ห่ำหั่นกัน ด้วยเหตุผล ตนประสงค์
มีจุดหมาย ไม่ต่างกัน มั่นดำรง
เพื่อไทยคง เอกราช เป็นชาติไทย.
O ถึงคราสู้ "สู้เพื่อก่อ" ไม่ท้อถอย
สู้ตามรอย ตามฝัน ไม่หวั่นไหว
ด้วยหัวใจ ใฝ่หา ประชาธิปไตย
บนเส้นทาง ที่กว้างไกล ของคนจริง
O สู่ถนน ราชดำเนิน เชิญเลยท่าน
อย่าเก่งพาล ทำปากดี เหมือนผีสิง
นั่งเทียนเขียน เหมือนรุ้ ดูสมจริง
ไปช่วยวิ่ง หลบแดดฝน ที่รนราญ
O บางข้อมูล ที่ขีดเขียน เพียรหยิบยก
ดูตลก คิดขึ้นมา น่าสงสาร
จะกร่นด่า กันใย ให้เสียการณ์
สู่สถาน ลานนักสู้ จะรู้เอง...
O สีจะต่าง ช่างของสี ใช่ดี-ชั่ว
อย่าเกรงกลัว อำนาจใด ใครข่มเหง
อย่าปิดฟ้า ด้วยฝ่ามือ ถือนักเลง
แดงเหลืองเก่ง ก็เพื่อนพ้อง พี่น้องไทย..
2 มีนาคม 2553 08:41 น.
คนปลายฟ้า
##คืนนี้จันทร์ ส่องกระจ่าง กลางห้วงหาว
สวยสะกาว ดาวระยับ ประดับฟ้า
ฝากดวงใจ "เพียงม่าน" ผ่านนภา
บอกเธอว่า ฉันเหงาจิต คิดถึงจัง.....
#เสียงน้ำค้าง ร่วงหล่น บนยอดหญ้า
หนาวอุรา แทบสิ้นใจ ไร้ความหวัง
ส่งสำเนียง เสียงหัวใจ ให้เธอฟัง
ว่าน้ำตา ฉันหลั่ง นั่งคร่ำครวญ........
#เพ้อเพียงพิศ จิตจด รันทดเหงา
ใจดวงเก่า วิโยก โศกกำสรวล
ลมเจ้าเอย อย่าเฉยชา อย่าเรรวน
หอบใจป่วน ข้ามฟ้าไกล ไปบอกเธอ....
#ว่าฉันนอน มองจันทรา ที่หน้าต่าง
ให้อ้างว้าง ในดวงจิต คิดเสมอ
ข่มตาหลับ คลาใด ให้ละเมอ
อีกกี่เพ้อ อีกกี่หวัง ที่ตั้งตา...
#จันทร์จะเลือน เจียนจะลา จากฟ้าแล้ว
โอ้ดวงแก้ว คนดี ของพี่จ๋า
ป่านนี้คง หลับฝันดี ในนิทรา
คนปลายฟ้า ยังนอนหนาว ร้าวดวงจินต์.....
20 กุมภาพันธ์ 2553 12:57 น.
คนปลายฟ้า
หลอน
20 กุมภาพันธ์ 2553 11:45 น.
คนปลายฟ้า
หลอน
9 กุมภาพันธ์ 2553 11:44 น.
คนปลายฟ้า
# ก่อนเคยอยู่ เดียวดาย ทั้งกายจิต
ไม่เคยคิด จะมีใคร ในวันเหงา
แต่ต่อมา คลาโชคดี เหมือนมีเงา
มีเธอเข้า มาเยือน เป็นเพื่อนใจ...
# มุมที่เคย มืดหม่น ระคนเศร้า
กลับบางเบา รุ่งราง สว่างไสว
บนความคิด ที่ไม่มอง ต้องการใคร
แต่ไฉน กลับเปลี่ยนหนี เมื่อมีเธอ..
# หากแต่กาล ผ่านผัน วันเป็นเดือน
ฉันยังเพียร มุ่งมั่น และฝันเพ้อ
ศรัทธารัก จะเหมือนฝัน วันละเมอ
ศรัทธาเธอ จะไม่เปลี่ยน เหมือนเดือนวัน...
# ดาวเลือนหาย จากปลายฟ้า นภาศรี
แล้วคนดี ก็จากไกล ไม่เหมือนฝัน
ทิ้งวจี ที่เรียงร้อย ถ้อยจำนรรจ์
ปล่อยให้ฉัน ต้องขื่นขม จมน้ำตา...
# มีอีกไหม ใครจะเสริม มาเติมซ้ำ
ช่วยกระหน่ำ ในวันพ่าย ใจกายล้า
ให้เจ็บช้ำ จำจด บทชีวา
เป็นตำรา ไว้เตือนตน ฉันคนแพ้........