7 มีนาคม 2550 12:15 น.
คนบ้านบัว
นั่งมองท้องฟ้าหม่น
น้ำตาหล่นทุกข์ใหญ่หลวง
อึมครึมฟ้าครึ้มทรวง
ห่วงกังวลจนวุ่นวาย
ภาคใต้ภัยซ้ำซ้อน
ระเบิดว่อนอยู่ไม่หาย
กี่หญิงถูกทำลาย
ร้ายมนุษย์สุดทนทาน
สิทธิของสตรี
ต้องป่นปี้น่าสงสาร
หลานลูกถูกระราน
หาญขย้ำระกำใจ
สาวกรุงแต่งนุ่งโป๊
ก็ถูกโห่น้ำตาไหล
ลืมยั้งชั่งหทัย
ได้ความช้ำมากำนัล
ลำเค็ญเกิดเป็นหญิง
บ้างถูกทิ้งทุกข์มหันต์
ฟ้าโกรธลงโทษทัณฑ์?
ฝันไม่จริงสักสิ่งเลย
โอ้ว่าฟ้าเบื้องบน
ใยท่านทนดูนิ่งเฉย
ผู้หญิงคือจำเลย?
เฉลยมาชะตากรรม
6 มกราคม 2550 13:13 น.
คนบ้านบัว
ชายในฝันค่ำนั้น พรรณงาม
รูปร่างชวนติดตาม พร่ำเพ้อ
เย็นชาน่าเกรงขาม แข็งแกร่ง
ไหวหวั่นกลัวรักเก้อ คลาดแคล้วพบจริง
ฝันสามคืนผ่านแล้ว ถึงชาย
ฝันใฝ่ถึงมิคลาย จดจ้อง
ฝันงามอย่าสุดสาย สวาทเคลื่อน
ฝันอีกคืนพบพ้อง หล่อเลี้ยงใจนวล
คนในฝันกล่อมเกลี้ยง ดวงมาน
ยากยิ่งหากพบพาน โลกแท้
ยังรักร่ำเรียงผสาน คงมั่น
ยอมทุ่มใจเต็มแล้ คลั่งไคล้ฝันงาม
สายฝันพันเกี่ยวไว้ สายรัก
หนาแน่นสัมพันธ์ภักดิ์ อุ่นเอื้อ
ถวิลวาดผูกสมัคร มิเปลี่ยน
ฝันก่อไมตรีเกื้อ ลึกล้ำคำรัก
19 กันยายน 2549 00:00 น.
คนบ้านบัว
บางเวลาว้าวุ่นคุณคอยปลอบ
มีคำตอบให้ในวันเจอปัญหา
ความห่วงใยล้นเอ่อเสมอมา
รับรู้ค่าความเป็นคุณจนคุ้นเคย
บางวันฉันล้าน้ำตาหล่น
คุณคือคนเคียงใจไม่นิ่งเฉย
อยู่เป็นเพื่อนเตือนสติมิละเลย
คอยเอื้อนเอ่ยฝากย้ำกำลังใจ
บางคราวผิดหวังนั่งสะอื้น
บางคืนอ่อนแอยากแก้ไข
ทุกครั้งมีคุณมอบอุ่นไอ
คอยมอบให้สิ่งดีดีไม่มีจาง
ทุกเวลามีแต่คุณคนคุ้นจิต
ทุกคืนคิดถึงเหลือเกินไม่เมินหมาง
ทุกวันเดินคู่ไปในหนทาง
ทุกทุกอย่างทุกนาทีมีแต่คุณ
ขอให้คุณมีสุขทุกขณะจิต
มีมิ่งมิตรอำนวยช่วยเกื้อหนุน
มอบรอยยิ้มพิมพ์ใจละไมละมุน
มอบไออุ่นจากใจไม่เคยลืม
30 สิงหาคม 2549 08:14 น.
คนบ้านบัว
ฟ้าแลบ...แอบมองช่องหน้าต่าง
แสงสว่าง...ลอดผ่านพาลหวั่นไหว
คิดถึง...ฝากฝนบอกคนไกล
วอนให้...รับรักฉันสักที
ฟ้าแลบ..แปลบใจเขาไม่รัก
เจ็บหนัก...ปางตายมิหน่ายหนี
คิดถึง...ยิ่งเพิ่มเติมทวี
คนดี..ไม่สนยังทนรอ
ฟ้าแลบ..แสบใจกลัวไกลหมาง
เลือนราง...แต่เรายังเฝ้าขอ
คิดถึง...ฝากลมพรมพะนอ
ฝากพ้อ...กับฝนถึงคนรัก
ฟ้าแลบ...แทบตายสายฟ้าฟาด
กลัวพลาด...รักหวานอาการหนัก
คิดถึง..ห่วงใยไกลยิ่งนัก
ผูกสมัคร...ฝากไจไปผูกพัน
19 สิงหาคม 2549 15:39 น.
คนบ้านบัว
คือสายลมพรมพลิ้วพัดปลิวผ่าน
นำความหวานลวงกันจนหวั่นไหว
พาความหวามถามข่าวคราวของใจ
จนหลงใหลพาลปลื้มลืมไม่ลง
คือลมรักหรือลมลวงล้วงไม่ถึง
นิ่งคะนึงอยู่นานพาลลุ่มหลง
เพียงพลิ้วผ่านแผ่วไปไม่มั่นคง
มิเคยปลงถวิลหาจะคว้าลม
คือลมหลอนอ้อนให้รักแล้วหักเห
คนว้าเหว่ได้ชื่นเพียงคืนห่ม
ยามลมร้างอาวรณ์นอนระทม
คืนฝนล่มน้ำตาร่วงเต็มดวงมาน
คือสายลมสะบัดโลมพัดพลิ้ว
ไหวหวามหวิวซ่านกมลจนฝันหวาน
เคลิบเคลิ้มคำปลอบชีวาคราร้าวราน
ลมสมานเพียงชั่วคราวหนาวอุรา
คือสายลมพรมใจในค่อนดึก
ที่ส่วนลึกของชีวินถวิลหา
สายลมรักปักใจแก้วแล้วจากลา
รอลมล้าหยุดพักในสักวัน
คือลมล่องไล้นทีไม่มีหยุด
ไม่สิ้นสุดที่หมายหรือปลายฝัน
ยากจะเดาลมล่องของใครกัน
ควรที่ฉันฉันหวาดกลัว หัวใจลม
หน้าส่วนตัว
1781
