22 มกราคม 2556 21:10 น.
คนบางบอน
เธอเป็นใครอยู่ที่ไหนฉันไม่รู้
เธอคือผู้ปลุกชีวันฉันขึ้นใหม่
ปลุกจากความอ่อนล้า ความปราชัย
ปลุกหัวใจปลุกฝันฉันกลับคืน
กำลังใจ ไมตรี ที่เธอมอบ
คือคำตอบหัวใจแบบไม่ฝืน
รู้ตัวว่า รักเธอแล้วแก้วขวัญยืน
ไม่มีอื่นแอบแฝงเคลือบแคลงใจ
...ยิ้มกับคำออดอ้อนผ่านกลอนหวาน
สุขกับการต่อคำย้ำชิดใกล้
แม้อยู่ห่างต่างถิ่นแผ่นดินใด
เหมือนไม่เคยห่างไกลไปจากกัน
ความรู้สึกตราตรึงคะนึงอยู่
เธอรับรู้ แค่ไหน ไม่คิดฝัน
เพราะมีเธออยู่ในใจทุกวัน
จึงผูกพันกับใจไว้เรื่อยมา
เธอเป็นใคร อยู่ที่ไหน..ไม่ต้องตอบ
เธอจะชอบฉันหรือไม่...ไม่เคยว่า
แม้ชาตินี้ไม่ได้พบ ได้สบตา
ปารถนาหัวใจ...ใช่ครอบครอง
ขอ อนุญาตได้ไหม ให้ฉันรัก
ให้ฉันพักกมลไว้ ในหอห้อง
ไม่ต้องมีพิธีใดไปรับรอง
(แค่)เปิดใจมองสักนิดก็...พอใจแล้ว...
12 มกราคม 2556 20:26 น.
คนบางบอน
ถ้าปีใหม่บันดาลใจใครได้บ้าง
โปรดอย่าร้างแรมไกลคนใจเหงา
ช่วยบันดาลคนที่ใจไม่รักเรา
ให้ใจเขามาสมัครรักเราที
ปีเก่าที่ผ่านพ้นหม่นใจอยู่
ขาดคนคู่เคียงใจไปทุกที่
อยู่กับความเหว่ว้ามาทั้งปี
ดลฤดีโหยหามาครอบครอง
หวังปีใหม่จะมีชีวิตใหม่
มีหัวใจสุขสมหมดปมหมอง
ได้ใกล้ชิดเคียงกายคนหมายปอง
ได้เกี่ยวดองรักใคร่ไปนิรันดร์
เป็นไปได้แค่ไหนไม่อาจรู้
ความเป็นอยู่ยังรางเลือน ยังเหมือนฝัน
บำเพ็ญบุญ อธิษฐานมานานวัน
ผลบุญนั้น ส่งผลให้ได้ไหมเอย
ปีใหม่แล้วแววหวังยังซอมซ่อ
ยังต้องรอนานแค่ไหน...ใครเฉลย
ฝากถามใจอีกหน...คนคุ้นเคย
ที่เคยเปรย..มิเคยปัด...ชัดหรือยัง
วันนี้วันฤกษ์ดีขึ้นปีใหม่
เปิดหัวใจเผยรักมาสักครั้ง
พรปีใหม่ที่อยากมีอย่างจีรัง
คือรักหนึ่งสมหวัง...อย่างยั่งยืนฯ