29 เมษายน 2555 21:35 น.
คนบางบอน
ร้อนแดด ที่แผดเผา
หรือร้อนเท่า หัวใจคน
ยิ่งคิด ยิ่งหมองหม่น
จะทนได้ เท่าไรกัน
ค่าแรง เพียงน้อยนิด
เลี้ยงชีวิต ไม่พอวัน
ทั้งทน ทั้งขยัน
ยังหวั่นไหว อยู่ในทรวง
เดือนหน้า จะเปิดเทอม
รายจ่ายเพิ่ม มาอีกห้วง
ร้อนนี้ สิน่าห่วง
จะทวงถาม เอากับใคร
ของแพง ทั้งแผ่นดิน
แบกหนี้สิน แทบไม่ไหว
ใครเล่า จะช่วยได้
ใครเห็นใจ ประชาชน
ชุมชน คนรากหญ้า
หลั่งน้ำตา มาหลายหน
ร้อนแดด นี้พอทน
ที่ร้อนรน คือร้อนใจ
บอบช้ำ กันมามาก
อยากขอฝาก ท่านผู้ใหญ่
ปัดเป่า ให้พ้นภัย
ให้คลายร้อน ก่อนสายเกิน
สมยศ เปียสนิท
28 เม.ย. 2555
27 เมษายน 2555 11:16 น.
คนบางบอน
ขอตัดพ้อ ต่อว่า ภาษารัก
ที่คุณหัก น้ำใจ ไม่แลเหลียว
สองเราเคย มีกมล เป็นคนเดียว
รักปีนเกลียว เพียงนิด คิดจากไกล
ลองนึกถึง ความหลัง ครั้งก่อนเก่า
ที่สองเรา เคยสนิท อยู่ชิดใกล้
เขาตัดบัว ยังเหลือ มีเยื่อใย
คุณตัดใจ ควรสมเพช มีเมตตา
เขียนด้วยมือ ลบด้วยเท้า เศร้าดวงจิต
เสรีสิทธิ์ ของหัวใจ ต่างใฝ่หา
พิสูจน์คน ควรคะเน รอเวลา
มิใช่มา หนีพราก ตีจากกัน
ไม่เคยมี หัวใจ ให้ใครอื่น
เพียงกลมกลืน ร่วมงาน การเขียนฝัน
โลกความจริง วันนี้ ตราบนิรันดร์
คุณเท่านั้น คือแสงทอง ของชีวิต
แม้คุณเกลียด ฉันไม่โกรธ โปรดฟังก่อน
ทุกบทตอน ความรัก ยังศักดิ์สิทธิ์
เชื่อฉันเถอะ อภัย ให้สักนิด
กับความผิด เล็กน้อยที่ เคยมีไว้
เก็บความรัก แนบฤดี...ที่รักจ๋า
ขอสัญญา สาบาน คำขานไข
จงรับรู้ คุณคือหนึ่ง ในดวงใจ
หญิงทั่วไป คือกำไร ของชีวิต ฯ
21 เมษายน 2555 19:56 น.
คนบางบอน
ถึงตัวดำ เสียงเหน่อ เด๋อด๋าบ้าง
ก็เป็นอย่าง น่ารัก ประจักษ์แจ้ง
ไม่ได้ทำ ดัดจริต คิดดัดแปลง
ไม่เสริมแต่ง ก็งามตา น่าชื่นชม
อยู่ที่บ้าน กาญจน์บุรี หลายปีแล้ว
ยังไร้แวว คนภักดิ์ หอบรักห่ม
ก็เหงาบ้าง บางเวลา ตามอารมณ์
หักใจข่ม เก็บไว้ เพียงใจเรา
ถึงวันนี้ ไม่มีใคร ก็ไม่ท้อ
มิได้รอ ร้อนรน เยี่ยงคนเขลา
ทำความดี เสริมค่า ลบฟ้าเทา
ลืมเรื่องเศร้า ร้อนรน กังวลใจ
เทความรัก ให้ครอบครัว รั้วชีวิต
เทิดอุทิศ เติมฝัน มิหวั่นไหว
ไม่มีคน คิดถึงบ้าง ช่างปะไร
ครอบครัวให้ ความรัก ประจักษ์พอ
ถึงเมืองกาญจน์ บ้านเรา เงียบเหงาบ้าง
จะให้ร้าง แรมไกล ไม่เคยขอ
สักวันคง มีรัก มาถักทอ
มาเติมต่อ กำลังใจ ให้แก่กัน
บอกกับคน ที่บ้านว่า อย่าเป็นห่วง
จะไม่ให้ ใครลวง เหนือห้วงฝัน
จะอดทน ไม่ย่อท้อ ขอยืนยัน
บอกสั้นสั้น แม้เดียวดาย สู้ตายค่ะฯ
สมยศ เปียสนิท
20 เม. ย. 2555
6 เมษายน 2555 21:54 น.
คนบางบอน
ปรองดอง หรือปรองเดือด
เฉือนเชือด ไม่เกรงใจ
กล่าวหา กันยกใหญ่
ต่างฝ่าย ไม่ยอมกัน
หาเหตุ มาถมทบ
ไม่เคารพ เสียงสวรรค์
จังก้า ท้าประจัญ
พร้อมกระโจน เข้าจู่โจม
ปรองดอง บอกเพื่อชาติ
ป่าวประกาศ กันครึกโครม
โรมรัน อย่างหักโหม
ต้องเอาอย่าง ข้างข้าคิด
ประเทศ ได้อะไร
ตอบได้ไหม ใครถูก ผิด
เบิ่งตา กันสักนิด
คิดถึงสิทธิ์ ประชาชน
ปัญหา เรื่องปากท้อง
มันขัดข้อง ทุกแห่งหน
ทุกข์ยาก ของคนจน
ไม่สนใจ ไม่นำพา
ปรองดอง เพื่ออะไร
ใครเล่าใคร แสวงหา
ชาวบ้าน ธรรมดา
ไม่รู้เรื่อง ใครเคืองใคร
เห็นแต่ พวกผู้แทน
ที่เคืองแค้น อยู่ไหวไหว
ใครอยู่ หรือใครไป
ก็ฝากแค้น แน่นสภา
พอเถอะ พี่น้องครับ
ไม่อยากรับ เรื่องดังว่า
เห็นแล้ว อุจาดตา
ภูมิปัญญา ผู้แทนไทยฯ
6 เมษายน 2555
4 เมษายน 2555 20:43 น.
คนบางบอน
แม่เอ๋ยแม่ค้า
ถ้อยวาจาหวานหูมิรู้หาย
ทุกวันหว่านรอยยิ้มที่พริ้มพราย
เป็นความหมายเชื้อเชิญเจริญตา
อยากทุ่มเงินทุกบาทที่พอมีบ้าง
ซื้อทุกอย่างที่เธอขายหมายเอาหน้า
คิดแล้วต้องหมองหม่นจนปัญญา
ของแม่ค้าเมื่อประเมินแพงเกินเอย