20 ธันวาคม 2555 12:50 น.
คนบางบอน
ความรู้สึกดีดีที่มีให้
คือความนัยจากกมลคนช่างฝัน
สื่อความหมายผ่านฟ้ามาทุกวัน
เพื่อยืนยันความในใจให้เรื่อยมา
แม้วันเคลื่อนเดือนคล้อยลอยลับเลื่อน
มิลบเลือนใจนี้ที่ร่ำหา
ร่ายเพลงกลอนแจงเหตุเจตนา
รอวันฟ้าเป็นใจได้ชื่นชม
จะรับรู้หรือไม่...ไม่เคยคิด
ขอใช้สิทธิ์ความโสดเข้าถาถม
เอาหัวใจแลกใจ...ใช่คารม
จะต้องตรมใจพร้อมยอมเป็นไป
อยากบอกให้รับรู้อย่างผู้กล้า
ยังละล้าละลัง ยังหวั่นไหว
ไม่กลัวหรอกความช้ำระกำใจ
คงทนได้เหมือนทุกที ที่ผ่านมา
เก็บเธอไว้ใช้สิทธิ์ได้คิดถึง
ในคำนึงใจฝันวันเหว่ว้า
เพียงคำอ้อนซึ้งซึ้งตรึงอุรา
ชุบชีวาคนยากจากความตรม
รักนะ...หมดใจไม่อยากบอก
เก็บไว้หลอกตัวเองให้ ใจสุขสม
วันเธอซึ้งความหมายในอารมณ์
รักที่บ่มเพาะอยู่...เธอรู้เอง....
10 ธันวาคม 2555 20:29 น.
คนบางบอน
เก็บดอกแก้วกลิ่นหอมสู่อ้อมอก
น้ำตาตกครวญคร่ำแอบร่ำไห้
คิดถึงแก้วดอกหนึ่งซึ่งอยู่ไกล
ต้องหวั่นไหวเหว่ว้า..คราหนาวเยือน
กลิ่นแก้วอวลชวนให้ใจถวิล
คราวโบยบินแรมร้างมาห่างเพื่อน
ลมเหมันต์มาแล้วแว่วเสียงเตือน
..อย่าลืมเลือน...อย่าแรมร้าง..อย่าห่างไกล..
ถวิลครวญหวนหาคราใกล้ชิด
เคยได้สิทธิ์ร่วมเรียงอยู่เคียงใกล้
เด็ดดอกแก้วแซมผมชมพฤกษ์ไพร
ต่างเผยใจให้เห็นเน้นสัมพันธ์
ยินเสียงครวญหวนหาคราห่างเหิน
ใครหรือเมินเผลอใจใครหรือนั่น
ยังคิดถึงคะนึงหามาทุกวัน
กลิ่นแก้วนั้นยังประทับอยู่กับใจ
วอนลมพัดพร่างพรูความรู้สึก
สู่ห้วงลึกใจสาวคราวหวั่นไหว
แม้เหินห่างทางนี้ไม่มีใคร
ยังอาลัยเสน่หาผกาเดิม...
2 ธันวาคม 2555 20:21 น.
คนบางบอน
น้ำจากพี่ไปไกลอยู่ไหนหนอ
พี่ฝ้ารอน้ำอยู่...น้ำรู้ไหม
ญาติพี่น้องหมองหม่นกังวลใจ
ขอร้องให้น้ำกลับมาบ้านนาเรา
นาขาดฝนคนขาดน้ำชอกช้ำหนัก
ซึ้งประจักษ์แก่ใจในความเขลา
วันมีน้ำอยู่ใกล้ไม่แบ่งเบา
หลงเชื่อเขาปล่อยน้ำไปไม่ใยดี
น้ำลองดู ข้าวทุกกอ ที่พ่อปลูก
มันต้องถูกแดดกล้าคราน้ำหนี
ยืนต้นแห้งเหี่ยวเฉาเหงาชีวี
ผืนนามีแต่รอยแยกแตกเป็นทาง
หนี้สินหรือก็โถมทับมากับแล้ง
ต้องหน้าแห้งหมองมัว...กลัวทุกอย่าง
ความหวังที่จะอยู่รอด มันเลือนราง
มีแต่ความอ้างว้าง เกาะกินใจ
ข้าวกำลังจะแห้งตายไม่ได้เกี่ยว
เพียงเศษเสี้ยวจะหลงเหลือจุนเจือไหม
ทุกหย่อมย่านทุกข์ยากลำบากไป
เพราะเยื่อใยของน้ำทำร้าวราน
น้ำกลับมาหาพี่เถิด...ที่รัก
น้ำต้มผักเคยขมยังอมหวาน
กลับมาอยู่บ้านนาที่กันดาร
โปรดสงสารพี่ น้องเรา ชาวนาไทย...
หน้าส่วนตัว
4003
