4 กันยายน 2550 11:56 น.
คนบนเกาะ
หายหน้าไปเสียนาน ยอมรับว่าช่วงนี้ชีวิตมันเบื่อ ๆ มากเลยครับ พระก็ไม่ได้มาเดินบิณฑบาตรหลายวันแล้ว เนื่องจากติดนิมนต์ทำบุญที่วัด
ก็เป็นแบบนี้ล่ะครับ ช่วงเข้าพรรษาในชนบท ผู้นับถือพุทธมักจะจัดข้าวปลาอาหารไปทำบุญกันที่วัดเสียเลย ยึดคติพระไม่ต้องออกไปนอกวัด
คนบนเกาะนึกถึง ศีลห้า เรื่องการพูดปด ขึ้นมาจับใจ อยากจะเล่าให้ใครที่อยากฟังได้ฟัง ( เอ้อ...ได้อ่าน )
กาลครั้งหนึ่ง นานมาแล้ว ( ผมยังไม่ได้เกิดมาในแผ่นดินนี้ ) ขอสมมุติชื่อ ดีกว่านะครับ เอาชื่อจริงคงไม่ดีหรอก
ลุงแม้น แกเป็นคนขี้ตลก และชอบโกหกเป็นที่สุด โกหกใคร คน ๆ นั้นเป็นต้องเชื่อทุกที ( ลุงแกแน่ไหมล่ะครับ )
ตาแจ่มเป็นคนทันสมัย ชอบการบ้านการเมือง เป็นคนหัวใหม่ ติดตามข่าวสารบ้านเมืองเสมอ ( น่าจะเป็นฝ่ายค้านนะครับ ) ใครที่ว่าแน่ ๆ มักจะเถียงตาแจ่มไม่ได้เลย
อยู่มาวันหนึ่ง ลุงแม้นดูท่าทางเดินอย่างเร่งรีบ ผ่านหน้าบ้านตาแจ่มมาพอดี ตาแจ่มแกก็รู้ถึงสรรพคุณ การโกหก ของลุงแม้นจึงอยากลองดี
ไอ้แม้น จะรีบไปไหนว๊ะ ช่วยโกหกให้กูเชื่อสักทีสิ ตาแจ่มท้าอย่างเย้ยหยัน
สวัสดีครับ ตาแจ่ม แหมจะให้ผมโกหกแต่เช้าเลยเหรอครับเนี่ย วันนี้ผมไม่ว่างครับตา ลุงแม้นกล่าวทักทายตาแจ่ม พร้อมทั้งอ้างเหตุผล
เอ็งจะรีบไปไหน ก็ช่วยโกหกกูแค่เนี๊ยไม่ได้เชียวรึ ตาแจ่มยังตื้ออีก
ผมจะไปซื้อเนื้อครับ ที่หมู่บ้านโน้น เค้าล้มควายขาย เห็นเค้าว่าโลละ 80.- บาทเอง ขืนช้าเดี๋ยวหมดครับตา ลุงแม้นบอกถึงเหตุผล
ในเกาะพะงันคนในสมัยนั้นชอบกินเนื้อควายมากกว่าเนื้อวัว ว่ากันว่าเนื้อควายรสเข้มข้นกว่าเนื้อวัวมาก
จริงหรือว๊ะ เอองั้นตามใจเอ็ง เอ้อ ข้าฝากเงินให้เอ็งช่วยซื้อมาให้ข้าด้วยนะ เดี๋ยวเอ็งกลับมาทางนี้ใช่หรือเปล่า ตาแจ่มเลยเปลี่ยนความคิด พร้อมทั้งฝากเงิน 100.- บาทให้ลุงแม้นไป
ได้เลยครับลุง ไม่เป็นไรหรอกเดี๋ยวผมก็ต้องกลับมาทางนี้อยู่แล้ว จะรีบเอาเนื้อมาแกงเหมือนกัน
ตาแจ่มยิ้มออกอย่างอารมณ์ดี นาน ๆจะได้กินแกงควายสักทีหนึ่ง แกละจากการกวาดลานบ้าน แล้วกุลีกุจอ ขุดข่า ขมิ้น ตัดตะไคร้ แล้วเอามานั่งหั่นเพื่อทำน้ำพริกแกง
ตำน้ำพริกจนละเอียดแล้ว ก็ไปปอกมะพร้าว มาขูดคั้นกะทิตั้งไว้ ยายมีภรรยาของตาแจ่มนั่งสงสัยนานแล้ว ว่าทำไมตาแจ่มถึงขยันเป็นพิเศษวันนี้ เรียกให้กินข้าวก็ไม่ยอมกิน บอกว่าเดี๋ยวค่อยกิน ยายกินไปก่อนเถอะ
สาย........สายแล้วก็เที่ยง......เที่ยง.....เที่ยงแล้วก็บ่าย.......บ่าย.......บ่ายแล้วก็เย็น ตาแจ่มนั่งคอตกด้วยความหิว และหมดหวัง
เช้าวันรุ่งขึ้น ตาแจ่มกวาดขยะที่ลานบ้านเช่นเคย พลันสายตามองเห็นลุงแม้นเดินอย่างเร่งรีบมาทางที่ตาแจ่มยืนอยู่
ไอ้แม้นมึงจะรีบไปไหนว๊ะ แล้วไหนเนื้อควายที่กูสั่ง ตาแจ่มถามแกมตะคอก
สวัสดีครับตา ผมเอาเงินของตามาคืนครับ เมื่อวานผมไปเลี้ยงควายในนา พอดีผ่านมา ตาให้ผมโกหกให้ฟัง ผมเกรงใจแต่ก็ขัดตาไม่ได้หรอกครับ เอ้านี่เงินผมคืนให้แล้วนะครับ ลุงแม้นยื่นเงินให้แล้วก็รีบไปเลี้ยงควายตามปรกติ
ตาแจ่ม ???????.................??????