12 ตุลาคม 2551 11:38 น.
คนบนเกาะ
วิปโยค โศกสะดุ้ง ทั่วคุ้งน้ำ
ฟ้าสีคราม กลับหมองหม่น จนทั่วผืน
แม้ทิวา แต่เหมือนว่า เป็นกลางคืน
เสียงสะอื้น สองแก้มอาบ คราบน้ำตา
ปู่เย็นนั้น จากไป แล้วไม่กลับ
แว่วสะดับ แต่สำเนียง เสียงท่านว่า
คติพจน์ และคำคม บ่มชีวา
ให้ประชา เอาเยี่ยงท่าน การทำดี
ผมขอให้ ปู่เย็นนั้น พลันมีสุข
หมดแล้วทุกข์ เกาะกินใจ ในวิถี
ท่านสมแล้ว ที่เกิดมา เป็นคนดี
ในชีวี จะไม่ลืม ความปลื้มใจ
แสนเป็นห่วง ลุ่มน้ำเพชร เปรียบเพชรหนึ่ง
ขอจงช่วย กันฉุดดึง ให้แจ่มใส
อย่าให้ดับ เหมือนปู่เย็น ที่เป็นไป
ด้วยอาลัย เมื่อได้ทราบ กราบเรียนมา
ขอพี่น้อง ผองประชา ชาวเมืองเพชร
ช่วยผดุง ความเลิศเด็ด ล้ำลือค่า
ให้พี่น้อง ทั่วทั้งผอง ไทยประชา
ได้เห็นค่า ที่เลิศล้ำ ทำความดี
7 ตุลาคม 2551 12:31 น.
คนบนเกาะ
น้ำตาไทย ไหลหลั่ง ยังผืนหล้า
รัฐชั่วช้า หื่นกระหาย ไม่วายสิ้น
ลัทธิที่ หื่นกระหาย ใคร่โกงกิน
ทำแผ่นดิน ทรุดลง สุดปลงใจ
แผนพัฒ ทะนาไทย ดูใสสด
ภาพปรากฎ กลับพลิกผัน มันไฉน
ชี้เห็นชัด ดำเป็นขาว น่าเศร้าใจ
การเมืองไทย สกปรก เหมือนหมกดำ
โลกหนอโลก ความวิโยค มันผกผัน
คนดีนั้น ถูกกลืนหาย เหมือนตายคว่ำ
เหลือคนชั่ว ที่ดวงใจ คล้ายมืดดำ
เข้าครอบงำ สู่เวที จี้ครองเมือง
อนิจจา เหตุเพทภัย กระไรนี่
น้ำตาปรี่ ประชาไทย ใส่เสื้อเหลือง
ถูกลำเลียง เข้ารอพอ กันนองเนือง
ตามราวเรื่อง อยากเห็นไทย สดใสงาม
อยากสาบแช่ง คนบ้าบิ่น โกงกินชาติ
จงพินาศ อย่ามีสุข ทุกภพสาม
ทั้งนรก และสวรรค์ นั้นประณาม
ความเลวทราม จงให้มัน นั้นรับเทอญ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟคนบนเกาะ
หน้าส่วนตัว
4425
