9 กันยายน 2549 14:19 น.
คนบนเกาะ
ตื่นแต่เช้า ขึ้นบนฝั่ง สั่งขี้ก่วย
มากินด้วย กับน้ำชา พาสุขใส
จำใจจาก เกาะล้ำค่า อย่างอาลัย
ล่องเรือไป ตามสายท่า ลำวารี
มุ่งหน้าตรง ลงไปทาง ด้านแหลมใหญ่
แล้วเลี้ยวซ้าย แล่นเข้าไป จนถึงที่
อ่าวหน้าทอน ตอนใกล้สาย ช่างสวยดี
มีสะพาน ท่าเรือที่ ใหญ่ตระการ
เรือประมง เรือสินค้า เชิงพาณิชย์
เกาะกลุ่มติด ดูกว้างใหญ่ แผ่ไพศาล
งานคือเงิน เงินได้มา จากค่างาน
กิจการ ดูเฟื่องฟุ้ง ช่างรุ่งเรือง
สนามบิน มีเครื่องบิน มาลงจอด
ท่าเรือก็ มีเรือทอด ช่างฟูเฟื่อง
ท่าขนส่ง มีรถมาก จากต่างเมือง
ช่างรุ่งเรือง งามวิไล ในวารี
อยากเดินเที่ยว แต่เห็นท่า จะไม่ไหว
เกาะสมุย ช่างกว้างใหญ่ เหมือนคำที่
สมุยพี่ พะงันน้อง คล้องกันดี
ไม่รอรี เช่ารถเครื่อง เริ่มเรื่องลุย
8 กันยายน 2549 10:06 น.
คนบนเกาะ
ตะวันเลื่อน ลอยลง ตรงผืนน้ำ
ถึงยามค่ำ ยินลมพัด ซัดชายเขา
บูรพา ฟ้าประกาย เริ่มฉายเงา
จะใดเล่า ก็จันทรา นั้นมาเยือน
สิบห้าค่ำ วันฟูนมูน มีปาร์ตี้
หาดริ้นที่ จัดงานใหญ่ หาใดเหมือน
เสียงบรรเลง เพลงประชัน นั้นคอยเตือน
เป็นเสมือน กระดิ่งดัง สั่งผู้คน
เรือหลายลำ รุดมาจาก ฟากสมุย
อุตส่าห์ลุย สายน้ำเชี่ยว หลายเที่ยวขน
ด้านบนฝั่ง ก็มากมาย ใช่รถยนต์
ประชาชน สุขเกษม ต่ามเปรมปรีดิ์
พวกพ่อค้า แม่ค้า พาหาบเร่
ริมทะเล มีแต่งหน้า ละเลงสี
จำไม่ได้ ใครเป็นใคร ทำไงดี
เอาละซี เหมือนซ่อนหา ครั้งคราเยาว์
ตอนดึกดึก ดวงจันทรา พลอยมาแหว่ง
โดนทิ่มแทง เพราะราหู ดูเหงาเหงา
เรียกผู้คน มาช่วยจันทร์ ค่อยบรรเทา
ต่างคนเอา พลุจุดใส่ ช่วยพระจันทร์
งานมีไป ตลอดคืน ต่างชื่นจิต
สมดังคิด มาเห็นได้ ดังใจฝัน
ไม่เสียดาย เงินที่หา มาใช้กัน
หาดพะงัน เมืองในฝัน ของนักทัวร์..
6 กันยายน 2549 11:46 น.
คนบนเกาะ
เรือเทียบท่า ท้องศาลา คนคลาคล่ำ
ขึ้นเดินจ้ำ เที่ยวถามไถ่ ในความหมาย
ใกล้ฟูนมูน ปาร์ตี้ นี่กระไร
ขึ้นชื่อใช่ ลือกระฉ่อน ค่อนโลกา
ทั้งเฟอร์รี่ ทั้งเรือด่วน สปีดโบท
เที่ยวแล่นโลด มากมาย มีหลายท่า
รถประกาศ ว่ามวยตาย ทูไนท์นา
ฉันงงนะ แต่ที่แท้ คือมวยไทย
ดัดจริต ผิดสำเนียง เสียงเลยเพี้ยน
ฟังเลี่ยนเลี่ยน แต่โอเค เท่ห์ความหมาย
ฉันจะเผ่น ลงเรือแล้ว กลัวมวยตาย
นั่งชอบใจ เพราะขบขัน ตัวฉันเอง
หิวขึ้นมา เรียกแม่ค้า เพื่อยาไส้
แฮมเบอร์เกอร์ แซนวิทไหม คนขายเจ๋ง
ยื่นคอดู เค้าราดซอส จนละเลง
ทำเป็นเก่ง เรียกแม่ค้า มาซื้อดู
กินยังไง ตัวเราไซร้ ไม่พาลพบ
หยิบประกบ กัดเข้าไป ใจลุกซู่
กลืนไม่ลง คงแค้นน้ำ ค้ำมือชู
แม่ค้ารู้ เฮียร์วอเทอร์ เออกลืนลง
เกาะพะงัน แสนใหญ่โต ไม่โม้หรอก
มีคนบอก น้องสมุย พี่ฉุยหลง
สาวพะงัน หน้าหวานหวาน อ่านเอวองค์
ไข่ย้อยหลง น้องยาบาล ย่านพะงัน...
5 กันยายน 2549 08:19 น.
คนบนเกาะ
นอนไม่หลับ ที่เกาะช้าง อ้างว้างแสน
คนไร้แฟน ช่างเปลี่ยวใจ ไหนจะเท่า
แล่นเรือข้าม กลางอ่าวไทย ในแนวยาว
จนฟ้าขาว ถึงเกาะเต่า คนเขาลือ
พ่อตาโต๊ะ แม่ยายแมะ แนะนำด้วย
ให้โชคช่วย ลูกพร่ำบ่น คนนับถีอ
รักษาเกาะ จนลูกหลาน ขานระบือ
ได้ยินชื่อ ต่างรู้จัก เมื่อทักทาย
พ่อตาโต๊ะ มองเห็นเด่น เป็นสง่า
ยามใครมา มือพนม บ่มความหมาย
ลูกประทัด สนั่นเสียง ดังเรียงราย
ต่างปลื้มใจ ที่รอดผ่าน ย่านนที
แล่นเรือจอด อ่าวแม่หาด สะอาดแสน
เป็นดินแดน ที่สง่า มีราศี
ขึ้นบนเนิน มีวัดด้วย สวยงามดี
พ่อหลวงซ้วน อยู่ที่นี่ ที่บูชา
เย็นหัวใจ เย็นทั้งกาย หายหม่นจิต
เมื่อชีวิต เข้าร่มใน ศาสนา
พ่อหลวงซ้วน ท่านอยู่ใน วัยชรา
แต่คุณค่า ท่านล้นด้วย บารมี
อ่าวแม่หาด เรือมากมาย เรียงรายจอด
จากชุมพร ก็มาทอด จอดที่นี่
จากพะงัน จากสมุย ลุยวารี
จากบ้านดอน ก็มานี่ ที่แดนไกล
พวกดำน้ำ ต่างหลงใหล ในความสวย
ปะการัง พร้อมไปด้วย ปลาน้อยใหญ่
ใครมาเห็น เป็นว่าต้อง ติดตรึงใจ
น้ำช่างใส เหมือนใจคน บ่นให้ฟัง....
3 กันยายน 2549 11:52 น.
คนบนเกาะ
อยากจะมี เพื่อนใจ ไว้คลายเหงา
ยามว่างเปล่า ใจจะได้ ไม่เร่ร่อน
มีความสุข ทุกเพลา คราหลับนอน
ไม่อาวรณ์ กอดหมอนข้าง อย่างระทม
ออกแล่นเรือ ตั้งแต่เช้า เฝ้าเลียบเลาะ
ตามแก่งเกาะ คุ้งแคว แลสุขสม
สาวสาวงาม อาบน้ำพลาง ช่างสวยคม
นุ่งกระโจม ตีลูกโป่ง ลงลอยคอ
น้ำใสใส ผิวขาวขาว วาวใต้น้ำ
ใจเจ้ากรรม คิดไปไกล ถึงไหนหนอ
เบิ่งตามอง จ้องทั่วถ้วน นวลละออ
สวยจริงหนอ สาวริมน้ำ ฉันพร่ำครวญ...
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟคนบนเกาะ
หน้าส่วนตัว
1425
