22 มีนาคม 2550 08:06 น.
คนบนเกาะ
จากบางปอ ถึงบางปู สู่หาเจ้า
พี่ออกเรือ ตั้งแต่เช้า ตอนฟ้าสาง
หาน้องญา ยอดหญิงอยู่ ที่ปูบาง
ใช่ทิ้งขว้าง ยังฝันใฝ่ ผูกไมตรี
ลากเบ็ดมา หวังเอาปลา มาฝากน้อง
อยู่ในห้อง ขังปลาเป็น เห็นไหมนี่
ทั้งปลาสาก ปลาอุหระ ปลาอินทรี
ปลาเนื้อดี น้องโปรดรับ นับอนันต์
กลางอ่าวไทย ช่างสดใส ในยามนี้
น้ำมันที่ แพงลิบลิ่ว ปลิวสูงขั้น
ชาวประมง สู้ไม่ไหว จอดเรือกัน
หมู่ปลาพลัน รื่นเริงร่า อย่างอ่าองค์
น้ำใสใส จากหัวใจ ทะเลใต้
ตัวพี่ชาย ขอพิงพัก ด้วยรักหลง
สาวบางปู จะขัดไหม ใจอนงค์
บอกตรงตรง พี่ยังหวง ห่วงน้องญา
ผัดรวมมิตร พี่ซื้อติด มาฝากน้อง
ซีฟู้ดต้อง ที่บางปอ หนอน้องหนา
ร้านอาหาร แสนสวยงาม อร่ามตา
ใครไปมา ต้องแวะชิม และลิ้มลอง
มาบางปู เห็นนางนวล ชวนคลั่งไคล้
แสนสุขใจ ชื่นฤดี ไม่มีสอง
จะอยู่เรียง เคียงคู่เจ้า นั่งเฝ้ามอง
จนวันใหม่ ฟ้าสีทอง ค่อยล่องเรือ
( บางปอ อยู่ที่ ต.แม่น้ำ อ.เกาะสมุย )
21 มีนาคม 2550 15:38 น.
คนบนเกาะ
ล่องรถมา เพื่อหารัก อีกสักหน
ถึงคนสวย ที่ชื่อมน อยู่หนไหน
ถึงสี่แยก ลำลูกกา แสนอาลัย
เพราะหัวใจ สุดระกำ ลำลูกกา
ที่สี่แยก เหมือนเจ้าแจก แยกความรัก
แจ้งประจักษ์ ในรักเจ้า เศร้าหนักหนา
เสียแรงใจ เสียแรงกาย หมายมั่นมา
ลำลูกกา พาระกำ ช้ำเหลือทน
จะต่อรถ ไปไหนดี ที่สี่แยก
อยากสอดแทรก เที่ยวหารัก อีกสักหน
เผื่อจะเจอ เห็นน้องเจ้า สาวชื่อมน
ขอดั้นด้น เที่ยวหารัก อีกสักครา
กลัวก็กลัว อันรถทัวร์ ที่วิ่งห้อ
กลัวยางล้อ เป็นอันเกิด ระเบิดหนา
ข่าวเมื่อวาน แถวโคราช พาดหัวมา
ใจผวา จิตพะวัง นั่งรถทัวร์
อนิสงฆ์ แห่ความรัก ประจักษ์ให้
สองเราได้ ไม่ละเหี่ย เป็นเมียผัว
อย่าพลั้งพลาด ฟาดกระเด็น เช่นรถทัวร์
สิ่งศักดิ์สิทธิ์ จงคุ้มตัว ให้ปลอดภัย
ลำลูกกา ขอลาแล้ว ต้องแจวต่อ
เพื่อนกลอนหนอ ขอชี้ทาง สว่างให้
จะมีรัก ตัวฉันนี้ หาที่ใด
บอกผมหน่อย จะได้ไหม เพื่อนนักกลอน
7 มีนาคม 2550 13:09 น.
คนบนเกาะ
หลงรักเจ้า เฝ้าคอย มานานนัก
หวังความรัก ผลิใบ แผ่ไพศาล
เคยเห็นเจ้า ตั้งแต่อยู่ อนุบาล
คอยมานาน จนเติบใหญ่ ไปด้วยกัน
วาสนา น้องดี เป็นที่หนึ่ง
ตัวพี่ซึ่ง หลงเฝ้ารัก สมัครมั่น
วาสนา ของพี่นี้ มิเท่าทัน
เราจากกัน ประถมปลาย ได้ไคลคลา
น้องได้เรียน โรงเรียนรุ่ง อนาคต
สวยหมดจด แจ่มอร่าม ตามเมืองฟ้า
พี่นั้นเรียน ชั้นมอปลาย แถวไร่นา
ใจพี่หนา ช่างรันทด เหมือนหมดแรง
เมื่อความรัก มันห่างไกล ใจพี่เหงา
ไร้แม้เงา ของคนดี หมดสีแสง
นองน้ำตา สุดจะกลั้น ตะวันแลง
ยามฟ้าแดง ตาก็ก่ำ ช้ำสุดทน
วาสนา พี่หมดแล้ว น้องแก้วจ๋า
พี่อยากเห็น ในใบหน้า น้องอีกหน
กาลเวลา ที่ผ่านมา นานเหลือทน
คิดถึงคน แรกรักกัน ชั้นอนุบาล
16 กุมภาพันธ์ 2550 09:06 น.
คนบนเกาะ
วาเลนไทม์ ผ่านไป ใจเหงาเหงา
ไร้แม้เงา คนที่ฉัน อยากมั่นหมาย
ดอกไม้สด วางไม่ห่าง อยู่ข้างกาย
อยากส่งให้ จากคนซื่อ สู่มือเธอ
จนรุ่งสาง เข้าทิวา ฟ้าวันใหม่
โถหัวใจ คนรักจริง ถูกทิ้งเก้อ
คนรักจริง เจ้านั้นหนอ ไม่ออเออ
ไปบำเรอ ชายปลิ้นปลอก ที่หลอกลวง
ขอให้เจ้า จงสุขศรี เถอะที่รัก
ในเมื่อเจ้า ไม่สมัคร รักพี่หลวง
จงสมหวัง พี่ไม่โกรธ โทษพุ่มพวง
แต่พี่ห่วง ด้วยหัวใจ ใฝ่รักจริง
หากเจ้านั้น ไปดี พี่ไม่ว่า
เจ้าสูงค่า พี่ขอบอก ไม่หลอกหญิง
จะชอบใคร คบใคร ให้แน่จริง
คนที่หญิง เจ้ารักนั้น มันคนดี
ให้เป็นคน สูงค่า บรรดาศักดิ์
อย่าไปรัก คนชั่วชั่ว มัวหมองศรี
สังคมเรา ที่แน่แน่ แย่เต็มที
คนยศมี แต่ไร้ธรรม ประจำใจ
บ้างทะเลาะ เบาะแว้ง แย่งอำนาจ
ประชาราษฎร์ ต้องขื่นขม ระทมไหม้
เศรษฐกิจ ต้องซบเซา เศร้ากันไป
อยากจะให้ ประเทศไทย ดีกว่าเดิม
คนในชาติ สามัคคี มีใจหนึ่ง
ช่วยกันดึง ช่วยกันดัน พลันแรงเสริม
ตรงไหนขาด ก็รีบเร่ง ช่วยแต่งเติม
ช่วยกันเพิ่ม ด้วยใจรัก สามัคคี
ขอให้น้อง ได้คนดี มีอำนาจ
คนเป็นปราชญ์ ช่วยชาติพา สง่าศรี
ดับไฟใต้ ให้มอดไฟ ไปเสียที
ดีกว่าที่ จะรบรา ฆ่ากันเอง
ทั้งที่รัก ตัวน้องนั้น สำคัญค่า
แต่ชาตินะ พี่พันผูก นะถูกเผง
ยอมช้ำใจ ทิ้งสุขได้ เพื่อตัวเอง
เพื่อฟังเพลง ประเทศไทย ไปชั่วกาล....
อากาศดี อยากเล่นน้ำ ให้ฉ่ำจิต สมดังคิด เดินองอาจ ผ่านหาดสวย สาวสาวจ้อง มองตาโต โอ่ว่ารวย ใครอยากลง เล่นน้ำด้วย เชิญตามมา
ต่างทำท่า ตื่นตะลึง ซึ่งดูแปลก เราใช่แขก หรือญี่ปุ่น หรอกคุณหนา อย่าทำท่า ทางพิกล เลยกานดา เชิญลงมา เล่นน้ำเถิด ฉันเปิดทาง
ไม่มีใคร ตามลงมา เล่นน้ำด้วย โถคนสวย ได้แต่จ้อง มองไม่ห่าง อย่าทำตัว ให้ฉัน นั้นแคลงคลาง พูดกันบ้าง ใช่แค่มอง ลองเว้ากัน
ถึงริมน้ำ ไม่พูดพร่ำ ชุ่มฉ่ำจิต น้ำสนิท ไร้คลื่นใหญ่ ดังใฝ่ฝัน เรานะเรา ว่ายน้ำเป็น ที่ไหนกัน แต่ไม่หวั่น เรื่องตัวช่วย ของเรามี ......อิอิ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟคนบนเกาะ
หน้าส่วนตัว
969
