9 มกราคม 2551 20:56 น.
คนบนเกาะ
เดือนสล้างทอแสงส่องผ่องผิวน้ำ
กลุ่มเมฆคล้ำค่อยเคลื่อนหายคลายจางสี
นวลแสงจันทร์นั้นเอิบอาบฉาบเมฆี
ซึ้งดนตรีหวีดเสียงสนสะท้านลม
โอนเอนอ่อนผ่อนพักแนบตักหนุน
เนียนละมุนกลิ่นกรุ่นแก้มแย้มยิ้มสม
น้ำเซาะฝั่งดั่งเซาะห้วงบ่วงอารมณ์
สู่ภิรมณ์เคล้าเสียงคลื่นชื่นในทรวง
สองเงาทบเป็นเงาหนึ่งซึ้งไม่หาย
รื่นรสทรายอาบจันทราพาสู่สรวง
เคล้ากายห่มป้องลมไล้ฤทัยดวง
ดื่มด่ำห้วงดึกล่วงผ่านกำซ่านใจ
อุ่นไออิงผิงอกแอบแนบอบอุ่น
ลมโลมลุ้นฉ่ำชื่นอิ่มปริ่มสดใส
ก่อนราตรีจะคืบคลานผ่านเลยไป
ก่อนวันใหม่จะเยือนพรากเราจากจร
ประทับขวัญเปี่ยมหรรษาคราใกล้สาง
ก่อนรุ่งรางแยกร่างกายให้ถ่ายถอน
ก่อนไปเป็นของเขาอื่นฝืนนิวรณ์
ก่อนขาดรอนขาดสัมพันธ์มิหันมอง
ก่อนอรุณจะรุ่งสู่พรุ่งนี้
ก่อนไม่มี "เราสองคน" สุดหม่นมอง
ก่อนวันใหม่คือวันลาน้ำตานอง
ขอประคองขวัญวันเก่า...ให้เนานาน
1 มกราคม 2551 21:00 น.
คนบนเกาะ
สิ้นเสร็จกิจ รื่นเริง บันเทิงจิต
จงหวนชิด พุทธธรรม คำสั่งสอน
อาตมา จะพรมน้ำ พร่ำอวยพร
และวิงวอน บิณฑบาตร สิ่งขาดเกิน
หินปารถ จงหมดไป ในแหล่งหล้า
ข่มขื่นฆ่า อย่าให้ปลิว ดูผิวเผิน
ทั้งจี้ชิง วิ่งราว เจ้าทำเพลิน
อยากขอเชิญ บิณฑบาตร อาตมา
จี้ร้านทอง จ้องจี้ห้าง อีเลเว่น
มันเป็นกรรม ซ้ำเป็นเวร หลานเหลนหนา
จับแท๊กซี่ จี้รถทัวร์ มั่วกามา
จงรอรา ละให้สิ้น แผ่นดินไทย
ขายยาอี มียาม้า ละเสียเถิด
ปาระเบิด อย่าไปทำ ซ้ำได้ไหม
แอบถอดหมุด น่ารันทด รางรถไฟ
ทำทำไม เหมือนโรคจิต ผิดมวลชน
แย่งเก้าอี้ ในสภา ก็น่าคิด
เหมือนกับคน วิปริต น่าสับสน
หรือเก้าอี้ มีไม่พอ กับผู้คน
อาตมา จะได้ขน วัดให้ทาน
ถึงปีใหม่ เริ่มวันใหม่ ให้ใสเอี่ยม
ใครจะเทียม หากหันหน้า มาสมาน
วันข้างหน้า ต้องดีกว่า เมื่อวันวาน
หากทุกย่าน ร่วมสมัคร สามัคคี
โลกจะแย่ หากสมัคร ไม่สมาน
พวกเพื่อนบ้าน จะเมินหน้า น่าบัดสี
หากสมัคร ไม่สมาน สามัคคี
เมืองไทยนี้ เป็นแน่แท้ แย่กว่าเดิม
ก่อนเอวัง ขออาราด ทะนาจิต
ญาติโยมมิตร จงจิตตั้ง พลังเสริม
ยกพระธรรม คำพุทธสอน ย้อนกาลเดิม
ตั้งแต่เริ่ม พุทธศาสน์ การ์ดอวยพร
ให้ทุกคน ใจผ่องแผ้ว บริสุทธิ์
เปรียบประดุจ แสงสว่าง กลางสิงขร
จิตเยือกเย็น เหมือนธารา ในสาคร
อรชร ดังหงส์ฟ้า เพลาบิน
ไร้โรคภัย มีกายา สง่าศรี
ต่างเปรมปรี ทุกข์โศกหาย มลายสิ้น
ต่างขยัน ต่างทำมา ต่างหากิน
ด้วยดวงจินต์ ที่ผุดผ่อง ดั่งทองเปลว
24 พฤศจิกายน 2550 08:23 น.
คนบนเกาะ
ชื่นชมใน องค์ราชา สวามิภักดิ์
ปลื้มใจนัก ในองค์ พระทรงศรี
พระจริ ยะวัตร สหัสบดี
พระภูมี เพียบพร้อม ให้น้อมนำ
เป็นแบบอย่าง ทางเด่น ให้เห็นค่า
ครองชีวา อย่างพอเพียง เลี่ยงเกินล้ำ
ถ้อยวจี กริยา ที่น่าทำ
ควรจดจำ ปฏิบัติ หัดตัวเรา
ปวงประชา จะสุขล้วน กันถ้วนหน้า
ถ้านำมา ต่อเป็นโซ่ ไม่โง่เขลา
ปัญหาหนัก จะมลาย กลายเป็นเบา
หากว่าเรา ไม่มัวเมา ในโลกีย์
ใกล้ที่ห้า ธันวา มหาราช
ชนทั้งชาติ ต่างปรีเปรม เกษมศรี
สุขสวัสดิ์ ขอคู่ทรง องค์ภูมี
คนบนเกาะ สดุดี ถวายพระพร
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ ....ข้าพระพุทธเจ้า " คนบนเกาะ "
21 พฤศจิกายน 2550 08:13 น.
คนบนเกาะ
จะกล้าไหม ทิ้งป้ายแดง ที่แพงลิ่ว
แล้วมาหิ้ว รถสองล้อ ถ่อสังขาร
น้ำมันแพง ชี้สูงค่า กว่าวันวาน
ช่วยบอกขาน ใครใจกล้า อย่างท้าทาย
มีแนวโน้ม จะขึ้นถึง ลิตรหกสิบ
น้ำมันดิบ โก่งราคา น่าใจหาย
ใครใจกล้า คิดลดละ ความสบาย
แล้วพากาย ปั่นรถถีบ รีบทำงาน
ช่วยกันดึง ช่วยกันนะ ช่วยประหยัด
รัดเข็มขัด ทั้งน้องพี่ จี้ประสาน
เศรษฐกิจ แบบพอเพียง เลี้ยงดวงมาลย์
ยั้งการผลาญ ทรัพยากร ก่อนหายไป
จะกล้าไหม ช่วยขมวด ลดอวดหรู
ช่วยกันชู ช่วยกันค้ำ คงทำได้
คงไม่หวัง จนเกิดคาด เพื่อชาติไทย
ละสบาย กันเถิดหนา อย่ารีรอ
8 พฤศจิกายน 2550 07:51 น.
คนบนเกาะ
เช้าวันนี้ สวยหมดจด ดูสดใส
ยายมีไป งานทำนา อย่างคราก่อน
ข้าวติดรวง เหมือนกับว่า จะรับพร
เพราะก่อนนอน ยายไหว้พระ เป็นประจำ
ยายถอนหญ้า โคนต้นกล้า หญ้าขึ้นรก
กลัวหอยนก จะราวี มายีย่ำ
มาแต่เช้า และกลับเย็น เป็นประจำ
ทุกวันค่ำ เป็นเช่นนี้ ทุกปีไป
สายวันนี้ นายายมี มีเรื่องแปลก
หนุ่มผมแฉก ยกมือป้อ มาขอไหว้
สวมเสื้อนอก แล้วยังมี ที่เสื้อใน
ผูกเน็คไท รองเท้าหนัง ดูมั่งมี
ยายมีงง ใครกันหนอ มาขอไหว้
แต่ก่อนไร ไม่เคยเห็น เป็นแบบนี้
นานนานครั้ง อย่าน้อยน้อย ก็สี่ปี
ยายบัดสี คนผู้ดี นี้ไหว้ยาย
จำผมได้ ไหมยายครับ คุณยายจ๋า
แต่ก่อนหนา ผมคนนี้ ก็รี่ไหว้
ผมจะมา สี่ปีครั้ง นะคุณยาย
คิดว่าผม เป็นหลานยาย ก็แล้วกัน
ผมจะเอา ซึ่งความหวัง ยังยายป้า
ให้ลืมตา อ้าปากได้ ดังใจฝัน
ยายตะลึง ไอ้หนุ่มนี้ เป็นใครกัน
จะทำฝัน เห็นจริงหนอ ยายท้อใจ
เมืองไทยนี้ หนุ่มเสื้อนอก มักบอกฝัน
เรื่องเหลวไหล พูดทั้งนั้น ให้ฝันใฝ่
ยายไม่เชื่อ ก้มทำนา กันต่อไป
เรื่องอะไร ลมพัดเพ เสียเวลา