19 มิถุนายน 2552 13:40 น.
คนบนเกาะ
เศรษฐกิจ ยุคตกต่ำ อย่าทำโอ่
อย่าคุยโม้ รัดเข็มขัด มัดแน่นหนา
ของฟุ่มเฟือย อย่าไปลาก มากราคา
ขอทุกคน ช่วยเถอะนะ เพื่อชาติไทย
เครื่องนุ่งห่ม อย่าไปใช้ ให้มากชิ้น
ทั้งของกิน พื้นบ้านมี สิก็ใช้
มะละกอ พริกฟักแฟง ทั้งแตงไทย
ปลูกเอาไว้ หาเก็บกิน ไม่สิ้นตังค์
เรื่องยวดยาน ร่วมช่วยกัน ขั้นประหยัด
เส้นทางลัด ประหยัดได้ ไม่ผิดหวัง
น้ำมันแพง ใช้อย่างอื่น เป็นพลัง
อย่าไปหวัง พึ่งของนอก ชอกช้ำใจ
เรือนกระจก นับทวี มีเรื่องเล่า
ช่วยแบ่งเบา ให้โลกนี้ สีสดใส
วัสดุ ธรรมชาติ กลาดเกลื่อนไป
เอามาใช้ โลกหายร้อน นอนสบาย
คนรุ่นเก่า ความเป็นมา นั้นน่าคิด
รู้ประดิษฐ์ รู้สรรหา นำมาใช้
ล้วนรักษา ธรรมชาติ ผาดอำไพ
โลกวิไล ต่างพึ่งพา อาศัยกัน
น้ำพึ่งเรือ เสือพึ่งป่า ปู่ย่ากล่าว
เป็นเรื่องราว คนใหม่ว่า สมานฉันท์
ทุกชีวิต ในโลกนี้ มีสุขครัน
กันและกัน ไม่สีเสียด คิดเบียดเบียน
และเมื่อนั้น เศรษฐกิจ ก็คงฟื้น
หากเราตื่น หากเราต่าง คุมบังเหียน
ความถดถอย คงหายหาก จากสังเวียน
จึงกราบเรียน ให้ร่วมด้วย และช่วยกัน
6 พฤษภาคม 2552 12:04 น.
คนบนเกาะ
ถึงเดือนหก ฝนตก ลงมาแล้ว
เสียงกบเขียด เจื้อยแจ้ว แว่วหาคู่
ยามฝนพรำ ฟ้าชุ่มฉ่ำ เย็นน่าดู
ผมนี้อยาก หาคู่ ก่อนสายไป
ผมหลานปู่ คนบนเกาะ อย่าเยาะผม
กลิ่นน้ำนม ยังไม่จาง หรือห่างหาย
แต่กลัวว่า โตเป็นหนุ่ม จะหนาวกาย
จึงอยากใคร่ เปิดสมัคร คนรักจริง
ข้อเสนอ ของผมหรือ คืออย่างนี้
สาวผมซี้ ต้องมีลาย หมายสมหญิง
เติบโตจาก น้ำนมแม่ ที่แท้จริง
ไม่อ้างอิง เอานมโค มาโตแทน
สองต้องไม่ โยเย เกเรแม่
การดูแล ไม่ยุ่งยาก ลำบากแสน
มีรักจริง ปราถนา จะมีแฟน
ถึงต่างแดน ผมก็พร้อม ยอมร่วมทาง
ทำกับข้าว แบบซีฟู้ด มีสูตรเด็ด
ชอบทานเผ็ด แบบคนใต้ ได้ตามอย่าง
ยามนั่งเรือ ไม่เมาคลื่น ระหว่างทาง
สาวใดบ้าง สมบัติพร้อม น้อมรับมา
รีบสมัคร อย่าลังเล เดี๋ยวจะสาย
หากนานไป มาไม่ทัน อย่ามาว่า
ปู่ของผม จะช่วยคิด พิจารณา
ประกาศมา จาก"กอบโชค" หลานปู่เอง
11 กุมภาพันธ์ 2552 19:13 น.
คนบนเกาะ
ลุงมั่ง กับป้ามี ตระหนี่หนัก
อยากจะให้ ลูกรัก มีหลักฐาน
สู้พากเพียร ทำหน้าที่ ทุกวี่วัน
อยากสานฝัน ให้ลูกชาย นั้นได้ดี
ลูกชายชื่อ ว่าควาย ให้สอดคล้อง
เพราะเมื่อท้อง ขี่หลังควาย ไปคลอดที่
อนามัย ในตำบล ขัดสนดี
กว่าจะมี ลูกชาย ชื่อควายมา
สู้ถนอม กล่อมเกลี้ยง เลี้ยงลูกรัก
จากน้ำพัก น้ำแรง ด้วยแข้งขา
ก็ลุงป้า คนด้อยขั้น ชั้นชาวนา
เรื่องจะหา เงินมายมาก ลำบากครัน
แต่แรกเริ่ม ลูกว่านอน แสนสอนง่าย
จะกินใช้ รู้อดออม เป็นจอมขวัญ
ลุงกับป้า แสนสดชื่น ทุกคืนวัน
จนลูกนั้น จบมอปลาย จำไคลคลา
เจ้าจะต้อง ไปศึกษา ณ เมืองใหญ่
แสนอาลัย ตัวลูกรัก เป็นหนักหนา
เงินไม่พอ ต้องขายวัว ตัวไถนา
เพื่อจะเอา เงินมา ส่งควายเรียน
ลุงมั่งยอม เอาแอก ขึ้นใส่บ่า
ป้าถือไถ เสร็จเตรียมกล้า หาใช่เพี้ยน
วัวตัวโปรด ถูกขายไป ให้ควายเรียน
แต่ก็เพียร ทำนา ประสาจน
เมื่อควายอยู่ เมืองใหญ่ ไกลบ้านทุ่ง
ใจเคยมุ่ง ทำความดี มีสับสน
ดีกับชั่ว ดำกับขาว เคล้าระคน
ควายสับสน ดีหายวับ ไปกับตา
เที่ยวในผับ ไปดูหนัง ฟังเพลงเพริศ
จิตเตลิด เคล้านารี มีมากหน้า
ทั้งยาอี สุราร่ำ ซ้ำกัญชา
พอผิดหน้า ก็ยกพวก ไปตีกัน
อนิจจา สังคมไทย ไฉนนี่
สิ่งดีดี กลับหายหด เหมือนลดขั้น
ดูข่าวคราว มีมากมาย ในรายวัน
ทั้งฆ่าฟัน และไม่ทิ้ง เรื่องวิ่งราว
ละครไทย แต่ละคืน ตื่นเต้นนัก
เรื่องคาวรัก ตบตีตื้อ เรื่องอื้อฉาว
เด็กเด็กดู เป็นเรื่องดี ราคีคาว
ก็เลยเอา มาเป็นอย่าง ทางสังคม
ลุงมั่งครับ ป้ามีครับ รับได้ไหม
เงินที่ลุง และป้าได้ เพียรสะสม
กลับกลายเป็น สิ่งทำให้ ทุกข์ระทม
ต้องขื่นขม เพราะขายวัว ให้ควายเรียน
8 มกราคม 2552 09:50 น.
คนบนเกาะ
แด่ยายเนียม ผู้มีใจ อันประเสริฐ
ยายเนียมเลิศ มีความคิด จิตแกร่งกล้า
ยายผู้ซึ่ง อยากเห็นเมือง พัฒนา
ปราถนา ให้เมืองไทย นั้นเจริญ
แต่ความฝัน ของยายนั้น ไม่ทันแจ่ม
โรคร้ายแซม หลายอย่างรุม สุมมาเพิ่ม
ทั้งเบาหวาน และความดัน มะเร็งเติม
ทุกสิ่งเสริม ช่วยกันลาก ยายจากไป
ยังไม่เห็น สิ่งที่หวัง ดังตั้งจิต
หมู่อมิตร คอยราวี เหมือนผีร้าย
คอยกลั่นแกล้ง อย่างอธรรม ครอบงำใจ
พวกผีร้าย ไร้ปัญญา ชั่วช้าทราม
ในเมืองนี้ สมองด้อย ไม่น้อยนัก
ค่อยดึงชัก คอยขัดขวาง ตัดทางข้าม
เชื่อผู้นำ ที่โกงกิน ยินยลตาม
สุดห้ามปราม มีสมอง ตรองปัญญา
ทั่วแผ่นดิน ถิ่นเมืองนี้ มีมนุษย์
ที่คอยฉุด ในแนวทาง สร้างปัญหา
ในทีวี มีให้เห็น ทุถกเวลา
ดูแล้วน่า อนาถนัก สุดหักใจ
สมองมี แต่น้อยกว่า สมองเต่า
นายหัวเป่า ก็ยอมความ ตามเลื่อมใส
เพราะสมอง มีน้อยนัก น่าหนักใจ
เฮ้อ..พูดไป ไร้ประโยชน์ หมดปัญญา
ขอยายเนียม สู่สวรรค์ อันเปี่ยมสุข
ไร้ซึ่งทุกข์ ตามยายนั้น ปราถนา
เสวยสุข บนสวรรค์ ชั้นเทวา
นะยายจ๋า บนโลกนี้ มีเพลิงแดง
18 ธันวาคม 2551 17:39 น.
คนบนเกาะ
ยายไม่คิด ยายไม่ฝัน มีวันนี้
เป็นวันที่ ยายปลื้มใจ ไม่รู้หาย
ดูทีวี น้ำตาหยด ลงรดกาย
สาธยาย ที่นายก หยิบยกมา
แสนปิติ แทนยายเนียม ท่านเยี่ยมยอด
ยายเนียมถอด แหวนแสนสวย ด้วยมากค่า
ยอมสละ สิ่งที่หวง ดั่งดวงตา
ปราถนา ให้บ้านเมือง เรืองวิไล
อยากเห็นไทย สามัคคี มีความคิด
รู้ถูกผิด รู้การสร้าง ทางสายใหม่
รู้อารี รับผิดชอบ กอร์ปเยื่อใย
รู้ประชา ธิปไตย ในประเด็น
ยายดูข่าว ซีเอ็นเอ็น ได้เห็นชัด
ความเจนจัด ท่านนายก ยกให้เห็น
คนต่างชาติ ถามท่านตอบ ไม่ลำเค็ญ
บ่งให้เห็น ค่าผู้นำ ที่ทำมา
หากคนไทย จับมือมั่น ไม่หวั่นไหว
ธิปไตย คงสวยงาม เลิศล้ำค่า
ประเทศชาติ คงผุดผาด สะอาดตา
ลบเลือนค่า คนต่างถิ่น ที่หมิ่นเรา
ความหวังใด ไม่เคยหวัง เท่าครั้งนี้
หวังเต็มที่ ไทยผุดผาด ไม่อาจเล่า
ไทยทั้งผอง ประคองไทย ให้บรรเทา
แหละนี่คือ คำบอกกล่าว ของยายมี
หน้าส่วนตัว
1781
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟคนบนเกาะ
