2 สิงหาคม 2549 13:46 น.
คนทะเล
เมื่อคืน...ฉันหยิบๆวางๆโทรศัพท์หลายต่อหลายครั้งจนเริ่มหงุดหงิดให้ตัวเอง ฉันจะโทรหาเขาอีกทำไมนะ ในเมื่อโทรไปก็ไม่มีไม่มีการตอบรับจากปลายสาย หลายต่อหลายครั้งที่ได้ยินน้ำเสียงหงุดหงิด น้อยครั้งนักที่จะได้ฟังเสียงดีใจจากปลายสาย หัวใจเอย ใยไม่เคยจำ เจ็บ ร้องไห้มาเท่าไรเวลาที่ได้ยินเสียงดุถามว่า โทรมาทำไม
นานแล้วนะที่ฉันต้องเป็นฝ่ายโทรหาคุณอยู่ข้างเดียว ไม่รู้ว่าคุณจะภูมิใจหรือเสียใจกันที่มีผู้หญิงงี่เง่าเอาแต่ใจมาหลงรักคุณอย่างหน้ามืดตามัว ไม่สบายหรือเปล่านะ ทำไมไม่รับสาย เขาไปต่างจังหวัดหรือเปล่า ไม่มีอยู่บ้านเลย ฉันครุ่นคิดในใจเวลาที่ติดต่อคุณไม่ได้ คุณคงจะรำคาญฉันมากจนลืมความคิดถึงความปรารถนาที่ฉันมีให้ สำหรับฉันอยากรู้ข่าวคราวความเป็นไปของคุณเสมอ
ทั้งๆรู้ ไม่มีทางที่จะได้พบกัน ฉันยังโง่ดักดานที่จะรักเธอต่อไปแม้นในโลกแห่งความฝันก็ตาม ฉันไม่ได้แกล้งโง่อย่างเธอว่าหรอกนะ ฉันโง่จริงๆ โง่ซ้ำซากเสียด้วย เคยบอกคุณเสมอว่าจะขอพบคุณสักครั้ง ก่อนที่จะหันหลังลาจริงๆ รู้ดีเต็มอก ไม่มีทางที่จะพบกันได้ คนหนึ่งวิ่งหนี คนหนึ่งวิ่งไล่ คนวิ่งหนี ขายาวก้าวไปห่างออกไปทุกที คนวิ่งตามอ่อนแอ ขาสั้น ล้มๆลุกๆ จะทันกันได้อย่างไร!
มีคำตอบในใจอยู่แล้วว่าคุณไม่เคยรักฉันเลย และยังสมเพชฉันอีกต่างหากที่ทำตัวแบบนี้ ที่เฝ้าโทรหาคุณตลอด ฉันอยากจะฉลาดในสักวัน ฉันจะได้ลืมคุณ จะได้ไม่ต้องถูกคุณคอยย้ำอยู่บ่อยๆว่า เป็นคนโง่ ฉันไม่มีศักดิ์ศรี ฉันรู้ดี ความรักกับศักดิ์ศรี ฉันเลือกความรัก ไม่รู้ถูกหรือผิด แต่ฉันก็เลือกแล้ว เลือกที่จะตามฝัน ตามความรักที่ไม่เคยจะได้จากคุณ
เหนื่อยไหม? เหนื่อยสิ เหนื่อยมาก
จุดจบความเหนื่อยอยู่ที่ไหน? นี่ไงอยู่ตรงนี้ไง ที่หัวใจของฉัน หากยอมรับความจริง ไม่หลอกตัวเอง ไม่แอบหวังลมๆแล้งๆว่าเธอจะรักฉันได้ในสักวัน หากฉันเปิดใจยอมรับความเจ็บปวด และมีปัญญา ยอมรับสิใจ รู้อยู่แล้วไม่มีวันได้ใจเธอ จะยื้ออยู่ทำไม รั้งไว้ให้เจ็บไปวันๆทำไม ทำไมไม่อยู่อย่างเจียมตัวเจียมใจเงียบๆในมุมมืดเพียงลำพัง แล้วลืมสิ่งที่ผ่านมาไว้เบื้องหลัง บอกลาคนที่ไม่รักฉัน บอกลาความโง่เสียที
เกือบสว่าง ฉันขว้างโทรศัพท์ที่ถือไว้ทั้งคืนลงกลับพื้นเต็มแรง ฉันจะโทรหาคนที่เห็นรักของฉันแค่ธุลีดินทำไมกัน พอกันที! ลบอะไรที่เป็นของเขาออกจากใจให้หมด ลืมไปให้หมดสิ่งที่คิดในใจ แล้วเริ่มต้นใหม่ อยู่กับความจริงมากขึ้น ไม่ๆๆๆๆๆ ฉันจะไม่โทรหาเขาอีกแล้ว ไม่ๆๆๆๆๆๆๆ ฉันจะไม่หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ทิ้งไปเลย ทิ้งไปพร้อมความรัก ทิ้งไปพร้อมความผูกพันที่ฉันผูกไว้ข้างเดียว
ลาก็ลาสิ นั่นคือคำสั่งจากสมองที่ฉันคิดว่าฉลาดที่สุดแล้วตั้งแต่เกิดมา ฉันก็คนจริงคนหนึ่ง ฉันเคยมั่นใจตัวเอง เคยกล้าหาญมาตลอด ทำไมล่ะ ทำไมฉันจะไม่กล้าลืมคนที่ไม่เคยใยดีความรู้สึกของฉันเลย กล้าอีกครั้งสิ กล้าที่จะลืมเขาเสีย กล้าที่จะเดินออกจากมาความฝันลมๆแล้งนั่นเสียที แม้จะเคยบอกคุณเสมอว่าจะไม่จากมาโดยไม่ได้บอกลา ถึงวันนี้คงไม่จำเป็นสำหรับคุณอยู่แล้ว ว่าฉันจะอยู่หรือฉันจะไป ก็ขอให้มันจบลงเพราะฉัน เหมือนกับที่ความรักเริ่มต้นเพราะฉัน เริ่มต้นในใจฉันเดียว
ขอโทษที่ทำให้ลำบากใจมาตลอด
ขอบคุณสำหรับเสียงที่ให้ยืมมาฝัน
ขอให้คุณมีความสุขตลอดไปในวันที่ไม่มีใครกวนใจ
โชคดีนะคะ...................
29 มิถุนายน 2549 14:38 น.
คนทะเล
ฉันคิดอะไรเรื่อยเปื่อยค่ะสองสามวันนี้ ได้ข้อสรุปให้กับตัวเองบ้าง บางอย่างก็ไม่ได้ แน่นอนเรื่องความรักเป็นเรื่องที่ฉันคิดมากกว่าเรื่องอื่น พยายามหาคำตอบให้ตัวเอง และก็ได้คำตอบค่ะ ว่าทั้งหมดคิดไปเอง เพ้อเจ้อไปเอง ทำตัวเองทั้งนั้น คุณไม่ต้องห่วงนะคะว่าฉันจะโทษคุณ แม้มีบางครั้งฉันอาจจะพูดตัดพ้อคุณบ้าง แต่จริงๆแล้วรู้ดีค่ะว่าตัวเองผิดที่จินตนาการไปเอง หึงหวงสิ่งที่ไม่ใช่ของตัวเองจนเป็นทุกข์ ตอนนี้พอรู้แล้วว่าทำอย่างไรไม่ให้ทุกข์ พยายามทำให้ดีที่สุด เมื่อทำใจได้มากกว่านี้ เมื่อโตขึ้นกว่านี้ คิดว่าคงทำได้ จะทำในสิ่งที่คุณเป็นสุข คงทำให้ดีที่สุดค่ะ
อย่าว่าฉันเป็นคนไม่รู้จักจบจักสิ้นเลยนะคะ สารภาพค่ะว่าสิ่งเดียวที่ติดในความรู้สึกจนทำให้เป็นทุกข์คือเรื่องของผู้หญิงที่เข้ามาข้องเกี่ยวกับคุณหลายๆคนที่มีมากเหลือเกิน ฉันพยายามไม่คิด ไม่ติดตาม หากวันใดทำได้ฉันคงเป็นสุข ฉันบอกคุณแล้วไม่รักเขา อย่าไปสัญญาอะไรหรือพูดอะไรที่เป็นไปไม่ได้เลยนะคะ กลัวคุณบาปค่ะ ทุกวันนี้ยังหาคำตอบไม่ได้เลยค่ะว่าทำไมคุณจึงหลอกฉันว่าไม่รู้จักเธอๆเหล่านั้น ฉันพยายามเหตุผลมาประกอบแม้กระทั่งเหตุผลที่คุณบอกยังไม่มีอะไรที่สมเหตุสมผลเลยค่ะ แต่ก็ช่างเถอะบางอย่างเราไม่จำเป็นต้องรู้
วันหนึ่งฉันคงโตขึ้นมากขึ้นกว่าที่เป็นอยู่ คุณเคยบอกว่าจะให้ฉันเป็นคนสุดท้าย ไม่รู้แค่คำหวานหรือเปล่านะคะ แต่เชื่อไปหมดใจแล้วล่ะค่ะ คุณเป็นคนขี้เบื่อ เบื่อง่าย คงถึงเวลาของฉันแล้ว แต่อย่างไรก็ช่าง ฉันตัดสินใจแล้ว รักคุณต่อไป รักแม้จะทุกข์ รักแต่จะไม่ครอบครอง เหมือนที่คุณอยากให้เป็น อย่างไรก็ต้องเป็นคนที่อดทนให้ได้ค่ะ มาถึงขั้นนี้แล้ว เดินต่อไปไม่ไหว ก็ต้องถอยบ้าง แต่ความรู้สึก สิ่งดีๆที่เคยมี จะอยู่ในความทรงจำเสมอไปค่ะ ยังอยากรู้ความเป็นไปของพี่เสมอ ยังอยากพูดคุยเหมือนเดิม แต่เมื่อเป็นไปได้ยาก ก็ต้องทำใจนะคะ ว่าจะหยุดเพ้อเจ้อ ก็อดไม่ได้สักทีสิคะ
มีผู้หญิงมาชอบผมเยอะแยะ จำได้ไหมค่ะว่าคุณเคยบอกผู้หญิงไว้กี่คน เขาชอบผม ฉันจำได้ดีคุณตอบแบบนี้เมื่อถามคุณถึงผู้หญิงคนอื่น ฉันยังช่างโง่เหลือเกินนะคะที่ที่เชื่อคุณสนิทใจคนลืมคิดไปในทางกลับกันว่าคุณคงบอกคนอื่นๆเช่นกันว่า ฉันชอบคุณ
รู้ดีนักค่ะว่าเป็นแค่ของเล่น ของเล่นที่คุณเบื่อเมื่อไรก็จะเขี่ยทิ้ง ไม่เล่น บางครั้งคงอยากจะอยากยกให้คนอื่น แต่คงเสียดายกระมังคุณไม่กล้าทิ้ง เลยต้องทำลาย ทำลายให้สิ้นซาก คุณลงลืมว่าฉันเป็นของเล่นที่มีชีวิต
ฉันจำไม่ได้แล้วว่าร้องไห้กี่ครั้งเพราะคุณ
รู้แต่ว่าหลายครั้งเหลือเกิน
เหตุผลเดียวที่ทำให้ฉันร้องไห้คือ "คุณไม่รักฉันเลย"
ยิ่งรู้จัก ยิ่งค้นหาคุณมากเท่าไร ฉันยิ่งเจ็บปวดทุกครั้ง
คุณบอกฉันเสมอว่าคุณไม่ชอบขัดใจใคร
ตามใจใครทุกคนตามมารยาท
แต่นั่นรู้ไหมนั่นทำให้ใครๆต่อใครหลงใหลในตัวคุณ
ฉันรู้ว่าฉันเห็นแก่ตัวที่พยายามเหนี่ยวรั้งคุณไว้กับฉันคนเดียว
ฉันผิด ฉันขอโทษ ฉันมักจะเป็นฝ่ายขอโทษคุณเสมอ
ฉันไม่รู้นะว่าทำไม ทั้งที่ฉันไม่เคยทำอะไรผิดเลย
แต่ฉันต้องเป็นฝ่ายง้องอนคุณเสมอ
เบื่อไหมที่ต้องร้องไห้เพราะคุณบ่อยๆ
เริ่มสงสารตัวเองบ้างแล้วที่เป็นแบบนี้
ถ้าอยากจะขออะไรจากคุณได้
ฉันจะขอให้คุณทำแบบนี้กับฉันเป็นคนสุดท้าย
อย่างที่คุณเคยบอกฉัน
จะให้ฉันเป็นคนสุดท้าย
แต่ฉันไม่รู้ว่าคุณจะทำได้หรือเปล่า
นับวันฉันยิ่งท้อแท้
ถ้าเพียงคุณรักฉันสักนิด
ฉันจะไม่ยอมแพ้เลย
เบื่อที่ต้องคิดเองเออเองทั้งหมด
โดยที่ไม่มีอะไรกระจ่างเลย
เมื่อเช้าดูทีวี การ์ตูนฝรั่ง
เขาบอกว่าการทำให้คนคิดไปเองก็ถือว่าเป็นการโกหก
ฉันนึกถึงคุณเลยค่ะ อย่าทำแบบนั้นเลยนะคะ
ฉันไม่อยากให้คุณทำร้ายใคร
ไม่อยากให้ใครเจ็บปวดเหมือนฉัน
ฉันรู้คุณคงภูมิใจที่ใครก็รักหลงใหลในตัวคุณ ฉันเองก็ดีใจที่ได้เป็นคนหนึ่งที่ทำให้คุณภูมิใจในความมีเสน่ห์ของคุณ ขอโทษที่ต้องขอโทษคุณอีกบ่อยๆ จะพยายามให้เป็นครั้งสุดท้ายที่ของเล่นชิ้นนี้จะมีน้ำตา มีน้ำตาเพราะคุณ....
18 มกราคม 2549 10:59 น.
คนทะเล
หอพักสาวสวย
2 มิถุนายน 2540
สวัสดีค่ะพี่เชน
ตอนนี้หมูอ้วนสบายดีค่ะ อ้วนพีขึ้นทุกวัน หมูอ้วนเริ่มเรียนได้สองวันแล้วล่ะ การเรียนก็ไม่ได้ยากเย็นอย่างที่คิด รับรองจ้าว่าหมูอ้วนจะจบภายใน 4 ปีตามโควตาแน่นอน หมูอ้วนได้พักอยู่หอพักหญิง4 (ความจริงอยากอยู่หอชายมากกว่า)มี รูมเมต 3 คนมีแต่คนน่ารักๆทั้งนั้นเลย คนแรกชื่อ เก๋ เป็นคนสุรินทร์ เป็นคนสวย พูดเก่งมาก(หมูอ้วนว่าตัวเองมีคู่แข่งที่น่ากลัวแล้วล่ะ) เก๋มั่นใจในตัวเองต่างกับหมูอ้วนเลย คนที่สองชื่อ แหม่ม มาจากพิจิตร เรียนจิตรกรรม หุ่นดี ติ๊งต๊องนิดหน่อย อารมณ์ศิลปินทั่วไป และคนสุดท้ายชื่อว่า อ้อน เด็กกรุงเทพค่ะ หน้าตาเรียบร้อย เคร่งขรึม ผิวขาวเนียนน่าหยิก พูดน้อยฟังมาก หมูอ้วนจะเป็นเพื่อนกับคนนี้แหละท่าทางคงแก่เรียนดี จะได้พึ่งพาเวลาสอบไงล่ะ(ฉลาดไหมน้องสาวพี่)
ที่นี่ไม่มีเพื่อนเก่าของหมู่อ้วนสักคนเลย จึงบอกชื่อจริงกับเพื่อนใหม่ ว่าดิฉันชื่อ มารียา ชื่อเล่นว่า มาย ฉะนั้นเวลาโทรมากรุณาอย่าบอกว่าขอสายคุณหมูอ้วนล่ะ ไม่มีใครรู้จักหรอก หมูอ้วนเรียน2วันมีเพื่อนตั้ง 46 คน เก๋มีแค่ 45คนเองเห็นไหมว่าน้องสาวพี่มนุษยสัมพันธ์ดีแค่ไหน
ว่าแต่พี่เถอะ เมื่อไรจะมีพี่สะใภ้ให้หมูอ้วนสักที สาวๆที่ทำงานไม่มีใครน่าสนใจบ้างเหรอ เดี๋ยวก็เป็นหนุ่มแก่หรอก ถ้าตอนนี้ยังไม่มีเดี๋ยวหมูอ้วนเรียนจบจะให้พ่อไปขอ รอหมูอ้วนด้วยล่ะ
คิดถึงพี่ชาย
หมูอ้วน
เด็กจริงๆ ยายหมูอ้วนผมนึกขำในใจหลังจากอ่านจดหมายฉบับนี้จบ ยายหมูอ้วนเป็นเด็กข้างบ้านผมเอง พ่อแม่ของเรารู้จักมักจี่กันดี เธอเป็นลูกสาวคนเดียว ผมก็เป็นลูกคนเดียว ผมจึงกลายเป็นเพื่อน เป็นพี่ชายโดยจำเป็นของเธอไป อายุเราต่างกัน 5 ปี ผมเรียกเธอว่าหมูอ้วนเพราะรูปร่างกลมเป็นกระปุกของเธอ หน้ารูปไข่ ริมฝีปากแดง จมูกโด่งเป็นสัน ตอนนี้ ยายหมูอ้วนเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ปีที่1 ส่วนผมเป็นวิศวกรของกระทรวงอุตสาหกรรมที่มีหน้ามีตาสำหรับใครๆ แต่เป็นเพื่อนเล่นของยายหมูอ้วนอยู่ดี ผมประจำอยู่ที่จังหวัดระยอง แต่ภูมิลำเนาของผมกับยายหมูอ้วนอยู่ที่เดียวกัน ผมตอบจดหมายของยายหมูอ้วนไปว่า
บ้านพักหนุ่มหล่อ
7 มิถุนายน 2540
สวัสดีจ๊ะแม่หมูอ้วนตัวดี
ขอบใจมากนะจ๊ะที่จะให้พ่อมาสู่ขอพี่ตอนเรียนจบ แต่ขอโทษพี่คงไม่รับขันหมากเธอหรอกย่ะเพราะว่าพี่กลัวพ่อตาดุ ถึงแม้ว่าแม่ยายจะใจดีมากก็ตาม พี่ยอมเป็นหนุ่มแก่อย่างหมูอ้วนว่าดีกว่า สาวๆที่ทำงานก็ไม่โสดกันแล้ว มีโสดอยู่สองคน เขาก็บอกว่าพี่ไม่ใช่ชายในฝันของเขา เราจึงเป็นเพื่อนกัน เอาเป็นว่าถ้าพี่มีแฟน พี่จะบอกให้เราทราบก่อนคนอื่น หรือไม่ก็ให้หมูอ้วนเลือกให้ ดีไหมจ๊ะ แล้วหมูอ้วนล่ะมีหนุ่มมาจีบหรือยัง พี่ว่าหมูอ้วนอย่าเพิ่งคิดเรื่องนี้ดีกว่า ตั้งใจเรียนดีกว่านะ
พี่ห่วงเราเรื่องเดียวคือเรื่องเพื่อน อย่าติดเพื่อนมากไป พี่รู้จ๊ะว่าทุกคนต้องการเพื่อนแต่มันต้องมีขอบเขตและอย่าลืมหน้าที่ของตัวเองล่ะ บอกตรงๆเลยว่าพี่ห่วงเรามากที่สุดก็เรื่องเพื่อนนี่ล่ะ ความจริงพี่อยากให้เรามาเรียนใกล้ๆพี่ดีกว่า พี่จะได้ดูแลความประพฤติและโขกสับได้ง่ายหน่อย
สมาชิกห้อง313 ของหมูอ้วน 4คนแตกต่างกันมากเลยนะ หมูอ้วนต้องพยายามปรับตัวให้เข้ากับสังคมใหม่ๆให้ได้ล่ะ แล้วเราจองคนไหนไว้ให้พี่ล่ะ อย่าลืมกลับบ้านไปเยี่ยมพ่อกับแม่พี่บ้างล่ะ ไปคุยกับท่าน ท่านจะได้รู้สึกว่าพี่อยู่ใกล้ๆท่าน พี่จะโทรไปหาบ่อยๆจ๊ะ
ตั้งใจเรียนนะจ๊ะ
พี่เชน.คนดี
จดหมายฉบับต่อมาของหมูอ้วนที่ผมได้รับจะมีชื่อของคนชื่อ อ้อนปรากฏอยู่เสมอจนผมอยากเห็นหน้าเธอขึ้นมาทันที ผมทราบเรื่องราวต่างๆของอ้อนโดยผ่านจดหมาย ผ่านโทรศัพท์อยู่เสมอ ทราบผลการเรียนของเธอ ทราบว่ามีชายหนุ่มกี่คน ชื่ออะไรบ้างที่เข้ามาจีบเธอ แม่หมูอ้วนเล่าวิธีการต่างๆที่ใช้ขัดขวางคนเหล่านั้น ผมว่าผมเข้าใจหมูอ้วนดี หมูอ้วนรักใครแล้วไม่อยากให้ใครคนนั้นไปรักคนอื่นมากกว่าตน และอยากให้คนอื่นรักเพื่อนเหมือนตัวเองรัก ผมเองก็เคยเจอฤทธิ์เดชของแม่หมูดีเวลาที่มีสาวๆมาสนใจผม เธอจะกลั่นแกล้งทุกวิถีทางจนพวกสาวๆเอือมระอา รวมทั้งผมยังไม่สนใจใครเป็นพิเศษ ผมจึงไม่มีแฟนจนทุกวันนี้
เมื่อวาน อ้อนสอบได้คะแนนท็อปวิชาภาษาศาสตร์ล่ะ
มีคนมาสนใจอ้อนด้วยล่ะ เป็นหนุ่มเอกเคมี แต่ก็กินแห้วเพราะหมูอ้วนไม่ชอบก็เลยแกล้งจนไม่กล้ามาหาอ้อนอีกเลย
เกิดเรื่องใหญ่แล้ว หมูอ้วนสอบได้คะแนนเต็มวิชาวรรณกรรมตะวันตก ต้องยกความดีให้อ้อนเพราะอ้อนเป็นคนติวให้หมูอ้วน
หมูอ้วนทะเลาะกับไอ้โจ้ มันว่าหมูอ้วนหวงเพื่อน ไม่ยอมให้อ้อนมีแฟน ก็ไอ้คนนี้มันชอบอ้อน ชอบมาชวนอ้อนไปดูหนัง แต่หมูอ้วนห้ามไม่ให้อ้อนไป เพราะไอ้นี่มันเจ้าชู้ นี่คะ
เรื่องราวของอ้อนที่ผมได้ฟังจากหมูอ้วนทำให้ผมรู้สึกผูกพันกับเธอมากขึ้นทุกวัน จนบางครั้งผมแอบฝันถึงเธอทั้งๆที่ไม่เคยเจอหน้าตากัน
แค่ได้ยินชื่อคุณ
ความอบอุ่นก็ซึมซาบเข้าสู่ใจ
หลายครั้งคิดถึงจนแทบทนไม่ไหว
อยากไปหาพบหน้าพูดจากัน
หากไม่มีอุปสรรค
ความรักคงจะพาไปถึงฝัน
ผมคงพบคุณเข้าสักวัน
ถึงวันนั้นจะบอกว่า ผมรักคุณ
ผมเคยคิดที่จะไปเยี่ยมหมูอ้วน โดยมีจุดมุ่งหมายแอบแฝงอยู่ข้างใน คือการทำความรู้จักกับอ้อน แต่เวลาและหน้าที่ไม่อำนายผมจึงได้แต่รับฟังเรื่องราวของเธอผ่านเจ้าหมูอ้วน
พี่เชน วันเสาร์นี้มารับหมูอ้วนที่หัวลำโพงด้วย ตอน6โมงเช้า ผมรู้สึกตื่นเต้นมากหลังจากได้อ่านโทรเลขจากแม่หมูอ้วน ก็เราไม่ได้เจอกันตั้ง 3ปีแล้ว ตั้งแต่เธอเริ่มเรียนปี ได้แต่โทรศัพท์และเขียนจดหมายถึงกัน แต่สิ่งที่ทำให้ผมตื่นเต้นไปมากกว่านั้นก็ได้เกิดขึ้น ยายหมูอ้วนช่างเข้าใจหาเรื่องมาทำให้ผมตื่นเต้นได้ดีจริงๆ
พี่เชน นี่เพื่อนหมูอ้วนค่ะ ชื่ออ้อน ผมรู้สึกแข็งชาไปทั้งตัว ผู้หญิงคนนี้มิใช่หรือที่ผมแอบคิดถึงอยู่บ่อยๆ ทั้งที่รู้จักแค่ชื่อและเห็นในรูปภาพที่หมูอ้วนส่งมาให้ดูเท่านั้นเองผู้หญิงผิวขาว หน้าตาจิ้มลิ้ม ท่าทางเรียบร้อยที่ผมฝันถึงบ่อยๆมาอยู่ตรงหน้าผมแล้ว
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ มายพูดถึงพี่อยู่บ่อยๆ อ้อนไหว้ผมอย่างนุ่มนวลและส่งยิ้มอันอ่อนโยนให้ผมจนทำให้ผมอดยิ้มตอบไม่ได้ เสียงเธอเพราะ อ่อนโยนถูกใจผมยิ่งนัก
ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับ เอ ว่าแต่ยายหมูอ้วนพูดถึงพี่ในแง่ไหนกันแน่ ดีหรือร้ายหา
โถ คุณพี่ขา แง่ดีสิคะ หมูอ้วนว่าเรารีบไปป้านพี่เชนดีกว่า หมูอ้วนหิวแล้ว
โธ่เอ๋ยยายหมูอ้วน ไปก็ไป ความจริงหมูอ้วนน่าจะบอกพี่ก่อนนะว่าจะพาเพื่อนมาด้วยพี่จะได้จัดห้องไว้ให้
ไม่เป็นไรค่ะ อ้อนนอนกับมายก็ได้ อ้อนยิ้มให้ผมอีกครั้งเล่นเอาใจผมเต้นไม่เป็นส่ำเลยทีเดียว
ผมพาทั้งสองคนไปที่บ้านพักของผม หมูอ้วนและอ้อนพักอยู่ที่บ้านผม 3วัน ช่วงเวลานี่เป็นช่วงที่ผมมีความสุขมาก ได้อยู่กับน้องสาวที่รู้ใจ และหญิงสาวที่ผมสนใจ ผมรับรู้เรื่องราวของอ้อนจากปากของเธอเอง บุคลิก กริยาอาการ รวมทั้งรูปร่างหน้าตาของเธอ ถูกใจผมยิ่งนัก แต่ว่าผมไม่ได้แสดงออกมาว่าชอบเธอ เพราะว่ายายหมูอ้วนตัวดีอยู่กับเราเกือบตลอดเวลาผมจึงไม่ได้บอกอ้อนว่าชอบเธอ
หลังจากที่อ้อนกับหมูอ้วนกลับมหาวิทยาลัย ผมก็คิดถึงอ้อนจนทนไม่ได้ จากที่ผมเคยโทรศัพท์ ขอสายคุณมายครับ กลับกลายเป็นว่า ขอสายคุณอ้อนครับ หมูอ้วนไม่เคยทราบเลยว่าผมโทรไปหาอ้อนทุกวัน ผมอายที่จะบอกเธอว่าผมชอบเพื่อนรักของเธอ จากที่เคยโทรศัพท์หาหมูอ้วนอาทิตย์ละ 3 ครั้งก็ลดลงเหลือ อาทิตย์ละครั้ง โดยมีเหตุผลว่าค่าโทรศัพท์แพง
อ้อนครับ พี่รักอ้อน อ้อนจะรังเกียจรับพี่เป็นแฟนไหมครับ ผมตัดสินใจสารภาพรักกับอ้อนหลังจากที่ผมโทรศัพท์พูดคุยกับเธอเป็นเวลา4 เดือน ความรักมันอัดแน่นในอกจนผมต้องบอกให้อ้อนได้รับรู้ ผมจึงตัดสินใจนัดเธอมาตกลงหัวใจกันเงียบๆที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งในจังหวัดที่เธอเรียนอยู่ ในวันที่หมูอ้วนไปออกค่ายต่างจังหวัด
อ้อนก็ชอบพี่นะคะ เอาเป็นว่าเราคบกันไปก่อนนะคะ อ้อนยิ้มบางๆ
ความรักของผมดำเนินไปด้วยดี หลายครั้งที่ผมจะบอกหมูอ้วนว่าผมคบกับอ้อน แต่ผมคิดว่าอ้อนคงจะบอกไปแล้ว ในที่สุดผมก็รู้ว่าความรักของผมมีอุปสรรค
ห้อง313
28 สิงหาคม 2543
สวัสดีค่ะ
พี่เชนคะ เราเลิกคบกันนะคะ พี่เชนไม่ได้บอกมายเหรอคะว่าคบอยู่กับอ้อน อ้อนไม่ได้บอกมายเพราะมายเคยบอกว่าพี่เชนไม่เคยปกปิดมาย อ้อนเองก็อายที่จะบอก และคิดว่ามายคงรู้แต่ไม่พูดอะไรเพราะกลัวอ้อนอาย เมื่อวานมายเจอการ์ดวันเกิดที่พี่เชนให้อ้อน มายก็เลยสงสัยและสอบถามอ้อน พออ้อนเล่าให้ฟัง มายร้องไห้ใหญ่เลย บอกว่าพี่เชนกับอ้อนไม่รักเขาเหมือนเดิม โวยวายบอกว่าพี่เชนกับอ้อนไม่ไว้ใจเขา ทำไมต้องปิดปังเขาด้วย มายเป็นเพื่อนที่ดีของอ้อนนะคะ มายคอยดูแล ห่วงใยอ้อนมาโดยตลอด อ้อนก็รักพี่นะคะ แต่อ้อนทนที่จะเสียเพื่อนไปไม่ได้
วันนี้มายย้ายห้องไปอยู่หอเอกชนแล้วนะคะ เพราะไม่อยากอยู่ใกล้อ้อน เวลาไปเรียนก็ไม่ยอมนั่งข้างอ้อนเลย ถึงแม้ว่าอ้อนจะอธิบายอย่างไรมายก็ไม่ยอมรับฟังเลย อ้อนหวังว่าพี่คงเข้าใจนะคะ สิ้นสุดกันแค่นี้ค่ะ
ตัดใจเสียนะคะ
อ้อน
จดหมายฉบับนี้เองที่ทำให้ผมต้องขับรถมาถึงหอพักของอ้อน หน้าตาของอ้อนไม่สดชื่นเอาเสียเลย ตาแดงช้ำคงผ่านการร้องไห้มาอย่างหนัก
อ้อนพาพี่ไปหาหมูอ้วนหน่อยสิ
อ้อนพาพี่ไป แต่อ้อนไม่เข้าไปด้วยได้ไหมคะ มายคงไม่อยากเจออ้อนหรอก
ไม่ได้หรอกต้องไปคุยกัน นี่เป็นเรื่องของเราสามคนนะจ๊ะ
หอพักของหมูอ้วนอยู่ห่างจากหอพักเก่ามาก ผมรู้ว่าหมูอ้วนคงไม่ยอมให้ผมคุยด้วยแน่ๆผมจึงให้เพื่อนข้าง ห้องของเธอเรียกให้
มาทำไม หมูอ้วนพูดเสียงห้วน พร้อมกับสะบัดหน้าหนีทันทีที่เห็นหน้าผมกับอ้อน
หมูอ้วน พี่ขอโทษนะที่ไม่ได้บอกหมูอ้วนตั้งแต่แรก พี่ยอมรับผิดทุกอย่าง
ทำไมต้องขอโทษ เขาเป็นแค่คนนอกไม่อยากยุ่งกับพวกตัวหรอก หมูอ้วนทั้งพูดทั้งร้องไห้ ผมใจชื้นขึ้นมาเล็กน้อย ลองร้องไห้แบบนี้มีทางใจอ่อน
หมูอ้วนต้องเข้าใจพี่กับอ้อนนะ ถึงแม้ว่าเราจะรักกัน แต่เราก็รักหมูอ้วนเสมอ
ไม่เหมือนเดิมหรอก หมูอ้วนไม่ยุ่งกับพวกพี่หรอก อยากรักกันก็รักไปสิ หมูอ้วนไม่อยู่เป็นส่วนเกินหรอก
หมูอ้วน พี่ยังเหมือนเดิมนะ พี่ผิดที่ไม่ได้บอกหมูอ้วน พี่เสียใจนะ พี่อยากจะให้เราเหมือนเดิม พี่รักอ้อนอย่างคู่รัก แต่พี่ก็ยังรักหมูอ้วนอย่างน้องสาว ฉนั้นหมูอ้วนควรเข้าใจพี่ ควรรักพี่อย่างพี่ และรักอ้อนอย่างเพื่อนเหมือนเดิมเข้าใจไหม
ไม่เข้าใจอะไรทั้งนั้นล่ะ ออกไปเถอะ หมูอ้วนอยากอยู่คนเดียวหมูอ้วนฟุบหน้าลงกับหมอน ร้องไห้สะอึกสะอื้น เอามือปิดหู
มาย อ้อนเสียใจ อ้อนขอโทษที่ทำให้มายต้องเสียใจ อ้อนจะเลิกคบกับพี่เชน แต่ขอให้เรากับมาเหมือนเดิมนะ อ้อนเดินเข้ามากอดหมูอ้วนไว้ ร้องไห้ทั้งคู่
อ้อน ไม่จำเป็นหรอก เราผิดเองที่รับความจริงไม่ได้ พี่เชนเคยห่วงใยดูแลเราคนเดียวแต่ตอนนี้พี่เขาต้องคอยดูแลอ้อน ไม่เป็นไรหรอก เราดูแลตัวเองได้ต่อไปนี้ ไม่มีเพื่อน ไม่มีพี่ หมูอ้วนร้องไห้มากขึ้นอีกน้ำตาไหลมากขึ้นอีก
มาย พี่จะบอกอะไรให้นะ ถึงพี่จะรักอ้อน แต่พี่ก็รักเราอย่างน้องเหมือนเดิม ผมอธิบายเสียงเข้ม ผมจะเรียกเขาว่า มาย เฉพาะตอนที่ผมโกรธเขามากๆเท่านั้นล่ะ
มาย เรารักมายนะ ยกโทษให้เราได้ไหมอ้อนกอดมายไว้แน่น
ผมเดินไปใกล้ยายหมูอ้วน ลูบหัวเบาๆ พี่ก็รักหมูอ้วนนะ พี่ขอโทษแล้ว หมูอ้วนจะไม่ยกโทษให้พี่หรือจ๊ะ
หมูอ้วนโผเข้ากอดผม ร้องไห้สะอึกสะอื้น แล้ว กอดโผเข้ากอดอ้อนอีกที
ขอโทษนะ พี่เชน ขอโทษนะอ้อน ที่เราทำตัวเหมือนเด็กที่กลัวใครๆมาแย่งความรักไปจากเราและอยากให้คนอื่นรักเราคนเดียว
พี่ขอโทษหมูอ้วนด้วยที่ไม่ได้บอกหมูอ้วน ทั้งๆที่สัญญากับหมูอ้วนไว้แล้วว่าจะบอกหมูอ้วนเป็นคนแรก
หมูอ้วนยกโทษให้ แต่ต่อไปนี้พี่มีอะไรก็บอกหมูอ้วนก่อนนะ ยายหมูอ้วนยิ้มทั้งน้ำตา
หมูอ้วนก็เหมือนกันมีแฟนเมื่อไรก็บอกพี่นะ
ในที่สุดความรักของผมก็จบลงด้วยดี ผมมีคนรักที่แสนดี มีน้องสาวที่น่ารักและเข้าใจผมเหมือนเดิม ผมกลับไปทำงานตามปกติอย่างมีความสุขกลับไปถึงบ้านเปิดเพลงเบาๆฟังอย่างสบายอารมณ์
พี่เชน ตอนนี้ มายมีแฟนแล้วค่ะ
ประโยคนี้เองที่ทำให้ผมต้องขับรถไปหาหมูอ้วนทันทีที่ได้รับโทรศัพท์จากอ้อน
ยายหมูอ้วน ทำไมไม่บอกพี่ก่อนที่จะรักใคร
หน้าส่วนตัว
1217
