30 มิถุนายน 2549 13:05 น.
คนทะเล
หลอนลมลวงเล่ห์ลิ้น หลอกฉัน
เหมือนนักคนรักกัน บอกน้อง
ความจริงใช่ตามสรร คำพูด เคยบอก
คนหม่นทนร่ำร้อง อยากให้เป็นจริง
เพียงลมหลอกกลอกกลิ้ง ประจักษ์
เพียงแค่คิดตัดรัก ทุกข์ท้อ
เพียงนี้ยิ่งเจ็บหนัก ลมห่าง ร้างลา
เพียงฝากคำตัดพ้อ มอบให้ลมลวง
รวดเร็วเกินทักท้วง ชั่งใจ
รักคลั่งฝังทรวงใน รุ่มร้อน
รวบรัดรีบรักไว คนเจ็บ ตัวเอง
ร้องร่ำถึงคำอ้อน เมื่อครั้งหวานไหว
คือสายลมล่องไล้ นาวา
กระทบผิวธารา แม่น้ำ
มิเคยหยุดสักครา พัดฉ่ำ เรื่อยไป
คนรุ่มหลงลมช้ำ ร่ำไห้เดียวดาย
26 มิถุนายน 2549 07:29 น.
คนทะเล
คืนนั้นฝนหล่นลงมาอุราไหว
คืนนั้นไกลชวนนั่งฟังเพลงฝน
คืนนั้นหนาวแต่ไม่เหงาเราสองคน
คืนนั้นมนต์รักสุกงอมรายล้อมตัว
คืนนี้ฝนบรรเลงบทเพลงเก่า
คืนนี้เศร้าหม่นหมองในห้องสลัว
คืนนี้ขาดคนไกลใจมืดมัว
คืนนี้กลัวเมื่อมองฝนอยู่คนเดียว
คืนหนาวมาถึงแล้วแก้วตีจาก
คืนหนาวพรากพาคนไกลไม่แลเหลียว
คืนหนาวฝนล้างใจใครดายเดียว
คืนหนาวเที่ยวฝากฝนปนน้ำตา
คืนไหนจะคืนมานั่งฟังเสียงฝน
คืนไหนคนขอบฟ้าจะมาหา
คืนไหนฝนหล่นถูกน้องต้องกายา
คืนนั้นหนาจะเลิกคิดถึงคุณ
23 มิถุนายน 2549 14:29 น.
คนทะเล
ทำอะไรให้ขึ้งจึงเงียบหาย
หรือเบื่อหน่ายทุกข์ท้อขอไถ่ถาม
หรือเจ็บช้ำลำบากอยากทราบความ
อยากติดตามเรื่องราวข่าวของเธอ
สิ่งใดกลุ้มรุมเร้าเล่าได้ไหม
ยังห่วงใยเฝ้าดูอยู่เสมอ
อยากไปหาแสนยากแม้นอยากเจอ
ได้แต่เพ้ออยากเห็นความเป็นไป
มีอะไรในชีวิตให้คิดหนัก
มีอุปสรรคจงฝ่าฟันอย่าหวั่นไหว
สิ่งใดรกตกค้างระหว่างใจ
บอกได้ไหมบอกสักหนเถิดคนดี
อยากเห็นเธออารมณ์ดีมีความสุข
ก้าวพ้นทุกข์พ้นหมองใจผ่องศรี
มอบรอยยิ้มพิมพ์ใจให้ทั้งปี
ขอเธอมีความสุขกายสบายใจ
หน้าส่วนตัว
1564
