17 สิงหาคม 2550 18:22 น.
คนถูกลืม
คนเราทุกวันนี้...มีเรื่องยุ่ง
เพราะเราต่างมุ่งพิทักษ์รักศักดิ์ศรี
ทำผิดนิดผิดหน่อยคอยราวี
เพราะไม่มี...คำขอโทษ...จึงโกรธกัน
นักปราชญ์เปรียบคนนั้น...สัตว์ชั้นสูง
เหมือนนกยูงสวยดีที่สีสัน
เกิดร่วมโลกหลายเหล่าต่างเผาพันธุ์
ต้องรักมั่นเสียสละให้อภัย
คำขอโทษ...นำทางสร้างสันติ
คู่อริกลายป็นมิตรคอยชิดใกล้
เมื่อคนเราโกรธเคืองในเรื่องใด
หนุ่มสาวคราวโกรธเคืองในเรื่องรัก
ต้องรู้จักรับผิดอย่าคิดสั้น
ขอโทษเพียงหนึ่งคำซึ้งสัมพันธ์
ความรักนั้นจากร้ายกลายเป็นดี
เพื่อนโกรธเพื่อนมากมายผูกใจเจ็บ
อย่าพูดเหน็บแนมด่าว่าเสียดสี
ขอโทษขออภัยเชื่อมไมตรี
เพื่อนอาจมีเยื่อใยสายสัมพันธ์
สังคมจะร่มเย็นอยู่เป็นสุข
เมื่อเราทุกข์คนต่างพูดสร้างสรรค์
คิดก่อนพูดทุกคำเป็นสำคัญ
คำพูดนั้นเมื่อพูดไป...เป็นนายเรา
4 เมษายน 2550 16:55 น.
คนถูกลืม
บรรจงแกะ สิ่งห่อหุ้มออกจากร่าง
มองตาค้าง เห็นผิวขาว พราวสดใส
กลิ่นช่างหอม อบอวล เย้าย้วนใจ
น้ำลายไหล สุดจะฝืน กลืนลงคอ
ด้วยความอยาก จึงต้องก้ม ดมชิดใกล้ สุดห้ามใจ
ใช้ลิ้นเลียเสียเถิดหนอ...
อดมานาน ต้องโลมเลีย เสียให้พอ
เอาลิ้นจ่อ สั่นระรื่น ชื่นอุรา
พอแหวกเนื้อ อย่างเปิดเผยเลยเห็นเม็ด
เลยจนเสร็จ แต่เม็ดแข็งจังพับผ่า
แถมเม็ดดำ จำต้องคาย เม็ดออกมา
กินน้อยหน่า อย่าคิดถึง นึกไปไกล....(เฮ้อ..ออ..)
17 มีนาคม 2550 18:58 น.
คนถูกลืม
พ่อคือผู้ให้ที่ยิ่งใหญ่
พ่อคือแรงใจที่เก่งกล้า
พ่อเหมือนพระที่เมตตา
พ่อคือศรัทธาของลูกเอย
17 มีนาคม 2550 18:42 น.
คนถูกลืม
ดวงดาวคู่ขอบฟ้า
ท้าวซ้ายคู่ท้าวขวา
เจ้าเงาะคู่รจนา
หมอดูว่าเราคู่กัน
17 มีนาคม 2550 18:33 น.
คนถูกลืม
หมาหมาหมามองมาเจ้าจะรู้
รู้รู้รู้ทำไมให้สับสน
แล้วแล้วแล้วเจ้าจะรู้เดียวนี้
เพราะมันไม่ดี 55
หน้าส่วนตัว
1948
