24 สิงหาคม 2549 16:35 น.
คนดื้อ
หาทางลัดตัดใจให้สนิท
อยากเลิกคิดรำพึงคิดถึงเขา
ลืมเสียเถิดคนไกลไม่รักเรา
อย่ามัวเศร้าอาวรณ์ให้อ่อนแอ
ตัดใจยากลำบากยากจะหัก
ยังคงรักห่วงใยใจแยแส
เขาไม่รักไม่หลงยังคงแคร์
ไร้ข้อแม้เหตุผลต้องทนอาย
อยากลบรอยอาลัยให้หมดสิ้น
น้ำตารินล้างใจก็ไม่หาย
อดีตรักปักอุราน่าเสียดาย
รักเหมือนสายลมหวานพัดผ่านเลย
ใจเอยใจเหนื่อยนักกับรักนี้
ยากเต็มทีจะลืมคำเคยพร่ำเอ่ย
รู้ทั้งรู้ต่อไปไม่เหมือนเคย
ใจไม่เฉย...ทรมานกับการลา
ดูอาการหัวใจในวันนี้
ปิดบัญชีไม่ลงคงผวา
เจ็บไม่จำดายเดียวเกินเยียวยา
ยังโหยหาเพราะใจลืมไม่ลง
21 สิงหาคม 2549 10:53 น.
คนดื้อ
มองข้าม...ความต่างยามมีรัก
ศรปัก...กลางใจไร้เหตุผล
คนดื้อ...ตื๊อหนักเพื่อรักตน
ไม่สน...ใครมองรักของเรา
คนรั้น...ฉันดื้อถือดีนัก
เจ็บหนัก...ยอมเป็นเช่นคนเขลา
รักรุม...สุมใจใคร่อิงเงา
ฝืนเฝ้า...รักต่อไม่ท้อเลย
คนดื้อ..ยื้อใจคนไม่รัก
ประจักษ์...น้ำคำตนพร่ำเอ่ย
อกหัก...รักร้างทางลงเอย
ใครเย้ย..ใครว่ายังท้าทาย
ไม่เคย..เชี่ยวชาญด้านความรัก
คนทัก...ให้ย้อนก่อนจะสาย
รักแล้ว...หมดใจไม่เสียดาย
ไม่อาย...คนทักรักไม่เป็น
9 สิงหาคม 2549 16:30 น.
คนดื้อ
ทางชีวิตยาวไกลมองไม่เห็น
แม้นลำเค็ญสักนิดอย่าคิดหวั่น
รวมพลังหมายท้ากล้าประจัน
สู้เพื่อฝันที่หวังไว้ให้กับตน
โลกนี้คือละครยอกย้อนนัก
ควรรีบตักแต่สุข....ทุกข์อย่าสน
โชคชะตากำหนดไว้ให้เป็นคน
ควรดิ้นรนแม้ท้อทรมาน
หากวันนี้หม่นหมองนอนร้องไห้
ฝากแรงใจพลังรักสมัครสมาน
ความคิดถึงช่วยลบหนาวความร้าวราน
ช่วยประสานดวงใจให้เหมือนเดิม
ด้วยรักและคิดถึงมากฝากบอกไว้
มอบห่วงใยห่วงหามาช่วยเสริม
กำลังใจให้เกินพอช่วยต่อเติม
ขอจงเริ่มวันใหม่ด้วยใจทะนง
7 สิงหาคม 2549 07:38 น.
คนดื้อ
เพิ่งเรียนรู้กติกาใจในวันนี้
เมื่อสิ่งดีให้กันพลันสิ้นสูญ
ขาดสิ้นแล้วความช่วยเหลือเคยเกื้อกูล
ทวีคูณคือช้ำและน้ำตา
รักไกลลิบหยิบยากลำบากยื้อ
แค่คนดื้อต่ำต้อยน้อยวาสนา
ความช้ำชอกบอกใจให้ชินชา
ถึงโหยหาทุกข์ท้อ..ก็ลาลับ
สิ่งดีดีมีให้ยังไม่จบ
รักยากลบคำพร่ำเอ่ยไม่เคยดับ
แม้นสะท้านสะทกอกย่อยยับ
ต้องยอมรับความจริงนิ่งขมกลืน
คืนฝนคลั่งคล้ายสั่งลาน้ำตาไหล
ร้องร่ำไรซ้ำซากยากจะฝืน
ทั้งทั้งรู้คร่ำครวญไปไม่หวนคืน
ขาดจุดยืนในใจ.....ไกลหมางเมิน
หน้าส่วนตัว
1346
