19 มิถุนายน 2549 07:32 น.
คนดื้อ
ฉันคนดื้อชื่อมากหลากอารมณ์
บางครั้งซมบางคราหน้าสดใส
สีหน้าเปลี่ยนตามรู้สึกลึกข้างใน
บ้างอ่อนไหวบ้างอ่อนหวานบ้างมารร้าย
เที่ยวบ้านไหนเปลี่ยนชื่อไปไม่เคยซ้ำ
มีรอยคำมาฝากมากความหมาย
กล้าเอื้อนเอ่ยวาจากล้าระบาย
อาจจมีอายบางครั้งยังกลัวกลัว
หลายชื่อหลายอารมณ์ผสมผสาน
เปลี่ยนตามกาลตามใจเปลี่ยนไปเที่ยว
เปลี่ยนไปเรื่อยชื่อในเพราะเหมาะสมตัว
แต่ที่ชัวร์ฉันคนนี้มีใจเดียว
หลายเพียงชื่อแต่ใจไม่หลายรัก
ผูกสมัครเธอเท่านั้นฉันแลเหลียว
รักเธอจริงแน่นหนักรักกลมเกลียว
ยอมข้องเกี่ยวรักแท้แต่ลมลม
17 มิถุนายน 2549 16:20 น.
คนดื้อ
เหงาเพียงไหนคนไกลตาอย่าเพิ่งบ่น
ยังมีคนห่วงใยใจคิดถึง
แม้อยู่ห่างห่างแต่กายมิวายคำนึง
ยังรักซึ้งเพียงเธอเสมอมา
โอ้ความรักไกลลิบช่างหยิบยาก
ได้เพียงฝากหัวใจไห้โหยหา
คนทางโน้นอย่ามีใครในสายตา
นึกไว้ว่าฉันคนนี้ที่รอเธอ
มีสาวงามมาถามรักจงผลักไส
อย่าชิดใกล้พันพัวกลัวจะเผลอ
อีกไม่นานได้พานพบประสบเจอ
อย่าให้เก้อคอยลมตรมตรอมใจ
ทำได้เพียงเอ่ยคำพร่ำเพ้อหา
มิอาจมาเคียงกันอย่าหวั่นไหว
รักสมหวังเคียงคู่อยู่ไม่ไกล
ยังมีใครตรงนี้คอยพี่ชาย
โปรดจงคิดว่าใกล้แม้ไกลห่าง
อย่าเคว้งคว้างคิดพรั่นว่าฝันสลาย
สุดคิดถึงเหลือล้นคนไกลกาย
รักมากมายรักแท้แม้อยู่ไกล
16 มิถุนายน 2549 11:40 น.
คนดื้อ
ฉันรักเธอทำไมก็ไม่รู้
ไม่ควรคู่ยังเขลาเฝ้าแหนหวง
รู้ทั้งรู้จะขื่นขมคมคำลวง
เมื่อตกห้วงรักแล้วยากถอนใจ
ความรักคืออะไรไม่รู้หรอก
แต่ช้ำชอกเพราะรักจนทนไม่ไหว
เจ็บเพราะรักที่ว่านี้พิรี้พิไร
ควรหรือไม่ที่รักต่อก็ขอทน
ความรักสอนอะไรให้ได้คิด
พาดวงจิตให้รู้ซึ้งถึงสับสน
ทั้งหม่นหมองสุขเศร้าเคล้าปะปน
เกิดเป็นคนรักเพียงครั้งก็ยังดี
ฉันรักเธอรักเลยไม่เคยถอน
จะร้าวรอนหม่นหมองไม่ผ่องศรี
จะขอทนต่อไปไม่ราวี
หยุดแค่นี้มองเธอไม่เพ้อครอง
หน้าส่วนตัว
1689
